ارسطو
÷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
نام | ارسطو |
---|---|
القاب و سایر نامها | ارسطاطالیس (Ἀριστοτέλης) معلم اول |
زاده | ۳۸۴ ق.م. استاگیرا، یونان |
درگذشت | ۳۲۲ ق.م. (در ۶۱ یا ۶۲ سالگی) خالکیس، یونان |
استادان | افلاطون |
شاگردان | اسکندر بزرگ، ثئوفراستوس |
آثار | سماع طبیعی . علم الأخلاق إلی نيقوماخوس . أرسطوطالیس في النفس . 14 مقاله از کتاب طبائع الحیوان البحری و البری . طبیعیات . الطبیعه (السماع الطبیعی) . الكون و الفساد |
مکتب | مشائی |
فعالیتها | فیزیک، متافیزیک، سیاست، ارغنون |
اَرِسطو یا اَرِسطاطالیس(/ˈærɪˌstɒtəl/; زبان یونانی: Ἀριστοτέλης، تلفظ [aristotélɛ:s], Aristotélēs؛ تلفظ: آریستوتِلِس یکی از بزرگترین متفکران جهان است. در سراسر تاریخ فلسفه، گذشته از افلاطون و کانت، شاید هیچ کس ژرفا و پهنای اندیشه او را نداشته باشد، از بیست و چهار قرن تاکنون تاثیر او در فیلسوفان و دانشمندان گیتی بیرون از حد و حساب و بسا بیمانند بوده است. وی شاگرد افلاطون و آموزگار اسکندر مقدونی بود. تالیفات او در زمینهها و رشتههای گوناکون منجمله فیزیک ، متافیزیک ، شعر ، زیستشناسی، منطق ، علم بیان، سیاست ، دولت و اخلاق بودهاند.
زندگینامه ارسطو
ارسطو (Aristotle) در حدود ۳۸۴ سال پیش از میلاد، در شهری کوچک در سواحل شمالی یونان به نام استاگیرا (Stagira) متولد شد. پدر ارسطو، نیکوماکوس نام داشت که پزشک دربار آمینتاس دوم، پادشاه مقدونیه، بود که هنگامی که او کودک بود درگذشت، اما موجب شد تا ارسطو تا آخر عمر اسکندر کبیر، محبوب و نزدیک به دربار مقدونیه باشد. اطلاعات کمی درباره مادر ارسطو، فاستیس، وجود دارد. باور عمومی این است که مادرش نیز در هنگام جوانی ارسطو درگذشته است.
پس از مرگ پدر، شوهر خواهر ارسطو، پروکسنوس اتارنوس، سرپرست قانونی او شد. هنگامی که ارسطو ۱۷ ساله شد، پروکسنوس او را برای ادامه تحصیلات به آتن فرستاد. در آن دوران، آتن به عنوان مرکز علمی جهان شناخته میشد. ارسطو در آکادمی افلاطون (موسسه آموزش عالی) ثبت نام کرد و به عنوان دانشجوی برتر آکادمی جایگاه خود را تثبیت کرد. او در آکادمی به مدت دو دهه با افلاطون (دانشجوی سقراط) در ارتباط بود تا اینکه افلاطون در سال ۳۴۷ قبل از میلاد درگذشت. پس از مرگ افلاطون، ارسطو به عنوان مدیر آکادمی انتخاب نشد، زیرا برخی از رسالههای فلسفی افلاطون را نقد میکرد و با آنها مخالف بود. به همین دلیل به پیشنهاد یکی از دوستانش، هرمیاس، پادشاه آتنانوس و آسوس در میسیا، به کار در دادگاه مشغول شد.
ارسطو در طول سه سال اقامت خود در میسیا، با همسر اول خود پیتیا، خواهرزاده پادشاه هرمیاس ازدواج کرد. حاصل ازدواج آنها دختری به نام پیتیاس بود. در سال ۳۳۵ پیش از میلاد، در همان سالی که ارسطو لیسوم را افتتاح کرد، همسرش پیتیا درگذشت. مدت کوتاهی پس از مرگ پیتیا، ارسطو با زنی به نام هیرپولیس آشنا شد. به گفته برخی مورخان، هیرپولیس کنیز خانگی ارسطو بوده، که از طرف دادگاه مقدونیه به او بخشیده شده بود. این باور وجود دارد ارسطو او را آزاد و سپس با او ازدواج کرده است. از رابطه ارسطو و هیرپولیس پسری به دنیا میآید که ارسطو به یاد پدرش نام او را نیکوماکوس میگذارد.
آثار مکتوب ارسطو
تعداد آثار ارسطو حدود ۲۰۰ اثر تخمین زده میشود که شامل یادداشتها و پیش نویسهایی پیرامون استدلال، سخن وری، سیاست، اخلاق، علم و روانشناسی است. این نوشتهها در قالب دیالوگها، تجربیات، مشاهدات علمی و یادداشتهای منظم است. بنا بر گزارشها، دانش آموز او تئوفراستوس به جمع آوری یادداشتهای ارسطو پرداخته و آنها را به دانشجوی خود نلیوس منتقل کرد. نلیوس آثار ارسطو به خوبی محافظت کرد و به روم برد تا در آنجا مورد استفاده پژوهشگران قرار گیرد. از حدود ۲۰۰ اثر تخمین زده شده، تنها ۳۱ مورد از آنها به دست ما رسیده که بیشتر مربوط به زمانی است که ارسطو در لیسوم مشغول به تحصیل بوده است.