عبدالعزیز رنتیسی
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۰۹، ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۲؛
| نام | عبدالعزیز الرنتیسی |
|---|---|
| زاده | 1905 م / مصر |
| درگذشت | 1974 م/ مصر |
| دین و مذهب | اسلام، تسنن |
| فعالیت‌ها | همکاری با اخوان‌المسلمین |
عبدالعزیز علی عبدالحافظ الرنتیسی است، متولد 23 اکتبر 1947 در روستای یبنا در شرق یافا و در نزدیکی عسقلان در 23 اکتبر 1947. کمتر از یک سال بعد، صهیونیست ها گروه ها خانواده او را به نوار غزه اخراج کردند و در اردوگاه خان مستقر شدند. یونس برای پناهندگان و او در آن زمان شش ماهه بود. الرنتیسی بین 9 برادر و دو خواهر بزرگ شد. در سن شش سالگی به عضویت مدرسه وابسته به آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی او نیز در این سن برای کمک به خانواده پرجمعیت خود که شرایط سختی را پشت سر می گذاشتند مجبور به کار شد و تحصیلات متوسطه خود را در سال 1965 به پایان رساند.
رنتیسی دوران کودکی خود را به یاد می آورد و می گوید:
پدرم در حالی که من در پایان دوره راهنمایی بودم فوت کرد، بنابراین برادر بزرگترم مجبور شد برای کار به عربستان سعودی سفر کند.
و می افزاید:
«در آن زمان خودم را برای ورود به دبیرستان آماده می‌کردم، بنابراین از راش‌ها کفش خریدم و وقتی برادرم می‌خواست به مسافرت برود، پابرهنه بود، مادرم به من گفت: کفش‌هایت را به برادرت بده، من هم آنها را دادم. به او، و من پابرهنه به خانه آمدم... در مورد زندگی من در دبیرستان، نه، من به یاد دارم که چگونه خودم را مدیریت کردم."
او یک بار از روستای خود (یبنا) دیدن کرد و خانواده ای از یهودیان را در خانه ای که در آن به دنیا آمده بود یافت. آژانس یهودیان به روستای او آمدند و صاحب خانه و زمین او شدند و مرد جوان تلخی و دلشکستگی نوشید و آنها را ذخیره کرد. در روح سرکش خود، تا پس از مدتی در یک حرکت آگاهانه سازمان یافته ظاهر شود که به رسالت و کارکرد خود در این زندگی پی می برد.
به اون پسر بیاموز
عبدالعزیز الرنتیسی یکی از دانشجویان ممتاز بود که وی را واجد شرایط دریافت بورسیه تحصیلی در مصر با هزینه آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد (UNRWA) کرد و در آنجا به مدت 9 سال در مصر در رشته اطفال تحصیل کرد و از دانشکده فارغ التحصیل شد. دکترای پزشکی در دانشگاه اسکندریه در سال 1972، که بعداً مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته اطفال گرفت و سپس در سال 1976 به عنوان پزشک مقیم در بیمارستان ناصر (مرکز اصلی پزشکی در خان یونس) مشغول به کار شد. دکتر الرنتیسی چندین سمت را در عمومی به عهده گرفت. کار، از جمله: عضویت در یک نهاد اداری در جامعه اسلامی، جامعه پزشکی عرب در نوار غزه و هلال احمر فلسطین، و کار در دانشگاه اسلامی غزه از زمان افتتاح آن در سال 1978، یک مدرس دروس علوم، ژنتیک را تدریس کرد. و انگل شناسی
همکاری با اخوان المسلمین
الرنتیسی درباره آغاز فعالیت خود با نهضت اسلامی می گوید که در دوران تحصیل در مصر بسیار تحت تأثیر دو شیخ محمود عید و ابراهیم المهلوی قرار گرفت و در «السلام» و «ابراهیم پاشا» به تبلیغ مشغول بودند. مساجد قاهره که هر دو از اخوان المسلمین بودند.
پس از بازگشت به غزه، اندیشه‌های جسورانه‌ای که او را به نهضت اسلامی سوق داد تا نه تنها در غزه یا فلسطین، بلکه در جهان به یکی از برجسته‌ترین نمادهای آن تبدیل شود، در خود، قلب و ذهنش داشت.
الرنتیسی افزود:
سخنراني‌ها سياسي پرشور بود، زيرا محمود عيد از آرمان فلسطين حمايت مي‌كرد و در آن زمان به شدت با سادات مقابله مي‌كرد كه تأثيري بر من گذاشت. اشغال اسرائيل در سال 1981 بود كه او را در حبس خانگي قرار دادند و سپس به اتهام بازداشت امتناع او از پرداخت مالیات به مقامات اشغالگر.
یکی از بنیانگذاران حماس
او یکی از هفت رهبر جنبش اخوان المسلمین در «نوار غزه» بود که حادثه تریلر رخ داد، حادثه برخورد تریلر صهیونیستی با خودروی کارگران فلسطینی و کشته و زخمی شدن همه سرنشینان خودرو.
به ویژه اینکه این حادثه پس از یک سری اقدامات تحریک آمیز اسرائیل رخ داد که کرامت جوانان فلسطینی را هدف قرار داد. مخصوصاً دانشجویان دانشگاه که همیشه در آماده باش و تقریباً هر روز درگیر با نیروهای اشغالگر بودند.
در نتیجه این حادثه رانندگی عمدی، راهپیمایی خودجوش خشمگینانه ای در جبلیه به وقوع پیوست که منجر به سقوط یک شهید و تعدادی مجروح شد، رهبران اخوان المسلمین در نوار غزه به رهبری رانتیسی به عنوان یک در نتیجه، موضوع را مورد بررسی قرار داد و تصمیم مهمی برای برافروختن قیام در نوار غزه علیه اشغالگران صهیونیست گرفت.
آن تصمیم تاریخی در شب نهم دی ماه 1366 گرفته شد و مقرر شد «نهضت مقاومت اسلامی» عنوانی برای اقدام انتفاضه ای که نماینده جنبش اسلامی در فلسطین است، اعلام شود و اولین بیانیه صادر و امضا شد. توسط "HS."
این بیانیه تاریخی که از آغاز انتفاضه خبر داد و به آن نوشت که چهره تاریخ را دگرگون کرد و انتفاضه از مساجد شروع و آغاز شد و مردم پاسخ دادند و مردم فلسطین مرحله ای از بهترین مراحل جهاد خود را آغاز کردند. .
الرنتیسی درباره ماجرای تأسیس نهضت می گوید:
"من مسئول منطقه خان یونس در جنبش اخوان المسلمین بودم و در سال 1987 تصمیم گرفتیم که در قیام فعالانه شرکت کنیم و هفت ساله بودیم. شیخ احمد یاسین، عبدالفتاح دخان، محمد شماع، ابراهیم الیزوری، صلاح. شحاده و عیسی النشر، و نامی را برای اثر جنبشی انتخاب کردیم که حرکات مقاومت اسلامی است، سپس مخفف آن به حماس آمد.
الرنتیسی پس از شهادت شیخ احمد یاسین رحمه الله در تاریخ 23/3/2004 با اتفاق آرا به عنوان رهبر جنبش حماس در غزه انتخاب شد.
الرنتیسی به خبرنگاری که از او درباره (درگیری) در داخل حماس بر سر جانشینی شهید شیخ احمد یاسین رحمه الله پرسیده بود، گفت: "ما برای رهبری رقابت نمی کنیم... ما برای شهادت با هم رقابت می کنیم."
رهبر مجاهد
الرنتیسی مردی اهل سیاست، تحصیل و جنگ با هم بود و تجربه آزمایشات تلخ و جنگ های سختی را داشت که برادران مجاهدش پیش از او به جهاد و شهادت در راه خدا رفتند.
این صدای آرامش بخش فلسطین است که بیانات حکیمانه و سخنان قدرتمند آن در سراسر جهان عرب، اسلام و حتی جهانی طنین انداز است.
او در راه خدا تلاش می کرد و آرزوی آزادی کشورهای مسلمان از فلسطین گرفته تا عراق و افغانستان و کشمیر و چچن و فیلیپین و سایر کشورهای مسلمان را داشت و در چندین جبهه می جنگید... با دشمنان می جنگید. خدا از صهیونیست ها، آمریکایی ها، انگلیسی ها و کسانی که در رکاب آنها راه می رود و راضی است که دم آنها باشد.
مبارزه او با صهیونیست ها
اولین رویارویی او با رژیم صهیونیستی در سال 1981 بود که به دلیل امتناع از پرداخت مالیات به اشغالگران غاصب، تحت حصر خانگی قرار گرفت و پس از آن دستگیر شد. الرنتیسی در زندان های اشغالگران بود و یک سال را در مرج الظهور گذراند که در سال 1992 او را به همراه 417 برادر تبعید کردند.
او اولین رهبر حماس است که در سال 1987 توسط مقامات اشغالگر دستگیر شد. آنها به مدت 6 روز متوالی از خوابیدن او جلوگیری کردند و او را به مدت 24 ساعت در یخچال گذاشتند، علاوه بر سایر اشکال شکنجه وحشیانه که 20 روز به طول انجامید. -یک روز برای اعتراف حتی به یکی از اتهاماتی که به او وارد کردند.و او نپذیرفت، صبور و حساب شده بود.
به محض اینکه دکتر عبدالعزیز الرنتیسی را به زیرزمین های تحقیق می بردند، به بازجوها حمله می کرد و با مشت با آنها درگیر می شد تا اینکه از شدت وحشت شکنجه بیهوش می شد و از او اعتراف نمی گرفتند و لیست اتهامات او با اعترافات دیگران علیه او تهیه شده است نه با اعتراف خود او.
منبع
- ر.ک: مدخل عبد العزيز الرنتيسی در ویکی‌اخوان؛ ikhwanwiki.com..