سید جمال‌الدین گلپایگانی
سید جمال الدین موسوی گلپایگانی، عالم ربانی و فقیه مجاهد شیعه و از شاگردان آخوند خراسانی و میرزای نائینی بود. ایشان علاوه بر تبحر در فقه و اصول، از تهذیب نفس غافل نبود و در این وادی از عارفانی چون آخوند کاشی و سید احمد کربلایی بهره برد و صاحب کرامات شد و خود شاگردانی چون علامه تهرانی را تربیت نمود. همچنین با سید حسین بروجردی هم‌درس و هم مباحثه بود. در جریان جنگ جهانی اول و تهاجم به عراق در مقابله با مهاجمان فعالیت کرد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۳۵، ۳۰ اوت ۲۰۲۲؛
| نام | سید جمال الدین موسوی گلپایگانی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | موسوی • جمال‌الدین بن احمد • موسوی گلپایگانی • احمد |
| زاده | سال ۱۲۹۵ق • سعیدآباد • گلپایگان |
| درگذشت | دوشنبه، ۲۹ محرم ۱۳۷۷ق • نجف • عراق |
| استادان | شیخ عبدالکریم گزی • ملا محمد کاشی • جهانگیرخان قشقایی • حاج آقا رضا همدانی • سید محمد کاظم یزدی • محمد تقی شیرازی • سید احمد کربلایی • میرزای نائینی،... |
| شاگردان | احمد فیاض • سید محمد حسین حسینی تهرانی • لطف الله صافی گلپایگانی • سید مرتضی فیروزآبادی و ... |
| آثار | کتاب اجتهاد و تقلید • قاعده فراغ و التجاوز • یک دوره اصول فقه • رساله لاضرر و لاضرار • جعل طرق • حاشیه بر مکاسب... |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | شرکت در جنگ جهانی اول • حضور در انقلاب مشروطه |
ولادت
در سال 1295 هـ . ق. كودكی در سعید آباد گلپایگان، در یك خانواده روحانی متولد شد كه اسم او را «جمال الدین» گذاشتند. جمال الدین خواندن و نوشتن را در روستای خود فراگرفت و دروس حوزوی را در پیش برادران خود آموخت. سپس برای ادامه تحصیل عازم حوزه علمیه اصفهان شد. پدرش، آیت الله سید حسین گلپایگانی (متوفا: 1304 هـ . ق.) فرزند فقیه بزرگوار گلپایگان، سید محمد علی گلپایگانی (متوفا: 1280 هـ . ق.) است.