سوره انبياء

از ویکی‌وحدت
Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۶، ۳۱ اوت ۲۰۲۲؛


سوره انبياء
سوره انبياء
نام سوره انبیاء
شماره سوره ۲۱
ترتیب نزول ۷۳
جزء ۱۷
مکی/مدنی مکی
تعداد آیات ۱۱۲
تعداد کلمات ۱۱۷۷
تعداد حروف ۵۰۹۳

سوره انبیاءاز سوره‌های مکی قرآن است . نام‌گذاری این سوره به نام انبیاء به دلیل وجود نام شانزده پیامبر در آن است. از موضوعات اساسی سوره انبیاء توحید، نبوت، معاد و غفلت‌زدایی از مردم است. آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه نماز غفیله یا ذکر یونسیه معروف است و آیه ۱۰۵ که بر ارث بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است.

أنبياء

جمع نبی به معنی پيامبران است.

مفهوم کلی سوره

  1. يادآورى يگانگى خدا؛
  2. ياد كرد رستاخيز؛
  3. بخش هايى از زندگى مبحث پيامبر الهى[۱].

اسامی سوره

  1. انبياء،
  2. إقترب[۲].

علت نام‌گذاری

  1. «سوره أنبياء»؛ در اين سوره از مجموع بيست‌وشش پيامبرى كه نامشان در قرآن آمده به داستان شانزده نفر از آنها اشاره شده است[۳].
  2. «سوره إقترب»؛ به دليل اينکه اين سوره با عبارت «إقترب» آغاز شده است و رواياتی هم در تسميه سوره به اين نام وجود دارد[۴].

تعداد آيات و کلمات و حروف

  • سوره انبياء صدودوازده آيه دارد[۵].
  • سوره انبياء هزاروصدوشصت‌وهشت کلمه دارد[۶]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
  • سوره انبياء چهارهزاروهشتصدونود حرف دارد[۷]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

هدف هاى اساسى سوره انبياء عبارت اند از:

  1. توجه به يگانگى خدا؛
  2. توجه به معاد؛
  3. توجه به رسالت پيامبران الهى[۸].

پانویس

  1. تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 135.
  2. جمال القراء و كمال الإقراء، ج 1، ص 199.
  3. تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 137.
  4. همانند روايتی از پيامبر ص در التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم (الطبرانى)، ج 4، ص 273.
  5. الكشف و البيان، ج 6، ص 268
  6. همان.
  7. همان.
  8. تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 138.