احمد بن عبدالله

احمد بن عبدالله، (حدود 255 – حدود 335ق) محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. شاگردی او نزد «احمد بن محمد بن خالد برقی»(م274ق) گواه آن است که زادگاه او در قم بوده است، زیرا «احمد برقی» از کودکی تا هنگام وفاتش در قم اقامت داشته است.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۶:۴۷، ۲ نوامبر ۲۰۲۲؛

نام	احمد بن عبدالله
زاده	حدود 255 • قم
درگذشت	حدود 335ق • قم
استادان	احمد بن محمد بن خالد برقی
شاگردان	ابومحمد حسن بن حمزه علوی طبری
دین و مذهب	اسلام • تشیع

معرفی اچمالی

احمد بن عبدالله، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی در اواسط سده سوم حدود 255 هجری چشم به جهان گشود و شاگردی او نزد «احمد بن محمد بن خالد برقی»(م274ق) گواه آن است که زادگاه او در قم بوده است، زیرا احمد برقی از کودکی تا هنگام وفاتش در قم اقامت داشته است. در باره وفات او نیز اطلاع دقیقی نداریم اما شاگرد او «ابومحمد حسن بن حمزه علوی طبری» در 358هجری وفات یافته است؛ بنابراین وی پیش از این تاریخ درگذشته بود.

وی در قم پرورش یافت و نزد اساتید آنجا به استماع حدیث پرداخت و به مقام استادی نائل آمد. در مجالس درس او شاگردان چندی حضور داشتند که در این میان تنها «حسن بن حمزه طبری» را می‏‌شناسیم که در سال 300هجری وارد قم شد و از وی حدیث شنید. در منابع هیچ گزارشی در باره شرح‏ حال او نیامده است. تنها نجاشی نام او را در ذیل ترجمه عبدالله بن محمد نهیکی ذکر کرده است اما چون وی دارای اثر تألیفی نبوده، شرح‏ حال مستقلی از او به دست نداده است.

استادان

احمد بن محمد بن خالد برقی از اساتید شناخته شده وی می‌باشد.

شاگردان

ابومحمد حسن بن حمزه علوی طبری تنها شاگرد شناخته شده اش می‌باشد.

-منابع=

1. رجال نجاشی، ص229 شماره 605؛
2. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص29.