احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۱۴، ۹ نوامبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن علي بن حسن بن شاذان فامي قمي، (000 – حدود 372ق)ابوالعباس. فقيه و محدث شيعي. ولادت و وفات او به خوبي روشن نيست. پسرش «ابوالحسن محمد بن احمد بن علي بن حسن بن شاذان»(م.ب412ق) و صاحب كتاب «مأه منقبه») از اساتيد «ابوالعباس نجاشي»(م450ق) است و نجاشي در 372هجري متولد شده است، بنابراين شاگردي نجاشي نزد فرزندش، نشان ميدهد كه زمان خود او را درك نكرده بود. از اينرو ميتوان نتيجه گرفت كه وفات او پيش از 372هجري و احتمالاً در قم اتفاق افتاده است. همچنين با توجه به تاريخ وفات او، ولادت او را ميتوان در آغاز سده چهارم تخمين زد. پسرش علاوه بر نجاشي، از اساتيد «شيخ كراجكي»(م449ق) نيز بوده كه در 412هجري در ايام حج، كراجكي نزد او كتاب «ايضاح دقائق النواصب» را فرا گرفته است. وي خود چنانكه از لقب «قمي» استفاده ميشود اهل قم بود و از لقب «فامي» بر ميآيد كه در آنجا به تجارت حبوبات اشتغال داشته است. در آنجا با دختر خواهرزاده «جعفر بن قولويه»(م368ق) ازدواج كرد و در كنار تجارت، به فراگيري دانش روي آورد و بخشي از تحصيلات خود را در قم گذرانده است اما در آنجا نماند و راهي بغداد شد و در مجالس درس بغداد شركت جست و در فقه و حديث تبحر يافت و كتابهايي تأليف نمود. از شخصيت او در منابع رجالي به نيكي ياد شده و به عنوان «فقيه» و داراي «درك قوي» معرفي شده است. از اساتيد او در قم «محمد بن حسن بن وليد»(م343ق) را ميتوان نام برد، اما از استادان بغدادي او اطلاعي نداريم. در منابع حديثي روايات او بيشتر از طريق پسرش از او نقل ميشود، اما «ابوالفتح كراجكي»(م449ق) كه از شاگردان پسرش ميباشد از او نيز بهطور مستقيم روايت دارد. همچنين از ديگر شاگردان او «ابوعلي احمد بن زيد بن دارا» است كه بخشي از احاديث او در كتاب «عيون المعجزات» آمده است. به گفته نجاشي وي داراي دو اثر تأليفي است و غير از اين دو اثر، كتاب ديگري تأليف ننموده است. يكي «زاد المسافر» و ديگري «الامالي».