رمز سقوط یا صعود ملت‌ها از منظر قرآن (مقاله)

چرا خدا مسلمانان را عزّت نمی‌‏دهد؟

قرآن کريم نه تنها بطور کلّی، قانونی بودن و سنّت داشتن آفرينش را گوشزد می‏‌کند بلکه در مواردی، برخی از سنن مخصوص را نيز معرّفی می‌‏نمايد.

درباره نيکبختی و بدبختی جامعه‏‌ها می‏‌گويد:

«إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ‏» رمز جلو افتادن و عقب افتادن ملتها را بيان می‏‌کند.

- طبق آیه مذکور - هيچ مردمی از بدبختی به خوشبختی نمی‌‏رسند مگر اينکه عوامل بدبختی را از خود دور سازند،

و بالعکس، يک ملت خوشبخت را خدا بدبخت نمی‌‏کند مگر آنکه خودشان موجبات بدبختی را برای خويش فراهم آورند.

ما ناله داريم که چرا خدا يک مشت يهودی ژاندارم آمريکا را بر هفتصد ميليون مسلمان- طبق آمار قبل از انقلاب- به صورت‌های مختلف نظامی، سياسی، فکری، اقتصادی مسلّط می‌‏کند؟

چرا صد ميليون عرب در جنگ پنجم ژوئن شکست خوردند؟

چرا خدا مسلمانان را عزّت نمی‌‏دهد؟

چرا قوانين طبيعت را به نفع مسلمين نمی‏‌چرخاند؟

عصبانی می‏‌شويم، شب از غصه بی‏‌خواب می‌‏مانيم، رنج می‌‏بريم و ناله می‌‏کنيم، دعا و استغاثه‏ می‏‌کنيم ولی مستجاب نمی‏‌شود.

♦️پاسخی که قرآن به ما می‌‏دهد يک جمله است:

🔸إنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ‏.

خدا قانون خود را عوض نمی‌‏کند. ما بايد خودمان را عوض کنيم.

ما غرق در جهالتيم، در فساد اخلاق غوطه‌وريم، هيچ‏گونه وحدت و اتفاق نداريم و در عين حال توقع داريم که خدا ناصر ما و ياور ما باشد!

ما برای يک حادثه کوچک هزار قسم شايعه می‌‏سازيم، دروغگويی و نادرستی را شيوه خود قرار داده‌ايم و از هر فضيلتی تبرّی جسته استعفا کرده‏‌ايم

و در عين حال می‏‌خواهيم بر دنيا هم آقايی و سيادت داشته باشيم! اين نشدنی است.

منابع

پانویس