ابراهيم بن اسحاق بن فضل بن ابی سهل نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
<noinclude> | <noinclude> | ||
</div> | </div> | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده: | <div class="wikiInfo">[[پرونده:ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی.jpg |جایگزین=ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی|ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی | ||
|- | |- | ||
|القاب و سایر نام‌ها | |القاب و سایر نام‌ها | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابی سهل نوبختی'''، از مشهورترین پسران [[ابوسهل نوبختی]] و فردی فاضل، متکلم و از بزرگان [[امامیه]] بوده و از ندیمان و ادبای [[مامون عباسی]] به‌شمار می‌رود. | |||
ساکن [[بغداد]] از خاندان نوبختیان بود. وی در بیشتر دوره [[غیبت صغری]] یکی از پیشوایان و حامیان بلند مرتبه امامیه بغداد بوده و در میان عامه [[شیعیان]] امامی جایگاهی ویژه داشته است. وی بخش زیادی از فعالیت‌های علمی خود را به بحث در زمینه مسأله [[امامت]]، به ویژه غیبت [[امام دوازدهم]] مصروف داشته است. | |||
=معرفی اجمالی= | |||
ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی، (قبل240ق – قبل311ق) ابواسحاق. از متكلمان نیمه نخست سده چهارم هجری و مؤلف [[كتاب فص الیاقوت]] از كتابهای پایه در [[علم كلام]]. شواهد موجود نشان میدهد كه وی در [[بغداد]] تولد یافت و در همانجا تحصیل نمود و محل وفات او نیز در بغداد بوده است، زیرا بغداد مركز علم و دانش بود و پدربزرگش «فضل» و پس از آن پدرش «اسحاق» كلیددار [[دار الحكمه رشیدیه]] در بغداد بودند. همچنین میتوان حدس زد كه وی چند سالی پیش از 240هجری تولد یافته است، زیرا برادرش «علی بن اسحاق» تا عصر امام هادی یعنی تا سال 254هجری حیات داشته است، و وی در آن زمان، فردی بالغ و رشید بوده است. | |||
=منابع= | =منابع= | ||
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۱
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۵۱، ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲؛
| نام | ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ابن‌نوبخت • ابراهیم ابواسحاق • ابراهیم بن نوبخت • ابراهیم نوبخت • ابو اسحاق نوبخت • ابراهیم بن اسحاق |
| زاده | ۲۳۷ق • بغداد |
| درگذشت | شوال ۳۱۱ق • بغداد |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | علی بن وصیف ناشئ اصغر • محمد بن بشر حمدونی سوسنجردی • مظفر بن محمد بلخی |
| آثار | الاستیفاء فی الامامه • التنبیه فی الامامه • الرد علی الغلاة • ابطال القیاس • الیاقوت فی علم الکلام و... |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها |
ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابی سهل نوبختی، از مشهورترین پسران ابوسهل نوبختی و فردی فاضل، متکلم و از بزرگان امامیه بوده و از ندیمان و ادبای مامون عباسی به‌شمار می‌رود. ساکن بغداد از خاندان نوبختیان بود. وی در بیشتر دوره غیبت صغری یکی از پیشوایان و حامیان بلند مرتبه امامیه بغداد بوده و در میان عامه شیعیان امامی جایگاهی ویژه داشته است. وی بخش زیادی از فعالیت‌های علمی خود را به بحث در زمینه مسأله امامت، به ویژه غیبت امام دوازدهم مصروف داشته است.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابیسهل نوبختی، (قبل240ق – قبل311ق) ابواسحاق. از متكلمان نیمه نخست سده چهارم هجری و مؤلف كتاب فص الیاقوت از كتابهای پایه در علم كلام. شواهد موجود نشان میدهد كه وی در بغداد تولد یافت و در همانجا تحصیل نمود و محل وفات او نیز در بغداد بوده است، زیرا بغداد مركز علم و دانش بود و پدربزرگش «فضل» و پس از آن پدرش «اسحاق» كلیددار دار الحكمه رشیدیه در بغداد بودند. همچنین میتوان حدس زد كه وی چند سالی پیش از 240هجری تولد یافته است، زیرا برادرش «علی بن اسحاق» تا عصر امام هادی یعنی تا سال 254هجری حیات داشته است، و وی در آن زمان، فردی بالغ و رشید بوده است.