confirmed، مدیران
۳۳٬۱۹۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
ابراهيم بن هارون هيتي، (حدود 295 – حدود 356ق) ابوالحسن. محدث شيعي در سده چهارم. شرح حال او در منابع نيامده است اما ميتوان گفت كه ولادت او در اواخر سده سوم(حدود 295ق) اتفاق افتاد زيرا استاد او «ابن ابيالثلج بغدادي» در 325هجري وفات يافت بنابراين وي در آن زمان به اندازهاي رسيده بود كه بتواند از استادش نقل حديث كند. وفات او حدود 356هجري يا بعد از آن، روي داد زيرا «شيخ صدوق» كه از شاگردان اوست در سال 355هجري در راه برگشت از زيارت خانه خدا، وارد بغداد شد و از او حديث گرفت. وي اهل آبادي «هيت»(بر وزن ليث) از نواحي بغداد واقع در بالادست استان انبار است و احتمالاً در همانجا ديده به جهان گشود. قرائن نشان ميدهد كه وي از زادگاهش به بغداد آمد و تحصيلاتش را در آنجا گذرانده و اين اندازه روشن است كه وي تا ايام پيري در بغداد به سر ميبرده است. بنابراين قوياً محتمل است كه وفات او در بغداد روي داده باشد. چنانكه اساتيد او نيز مانند «محمد بن احمد بن ابي ثلج»(م325ق) و «احمد بن محمد بن سعيد» معروف به «ابن عقده»(م333ق) ساكن بغداد بودند. از او روايات اندكي در منابع حديثي در موضوع تفسير و امامت به چشم ميخورد كه شيخ صدوق آنها را نقل كرده است. از او هيچ اثر تأليفي به ثبت نرسيده است. | |||