ابراهیم قصار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' می گ' به ' می‌گ') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''إبراهیم بن داود القصّار الرَقّی''' | '''إبراهیم بن داود القصّار الرَقّی''' کنیه‌اش ابواسحاق بود. او یکی از علمای بزرگ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم است. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او چنین می‌گوید: او از شیوخ بزرگ [[شام]] بود و در فقر و تهی دستی روزگار می‌گذراند و به پیروانش علاقه داشت<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص245-247، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. و ابونعیم اصفهانی او را دارای کثرت اراده و کلامی آهنگین معرفی می‌کند. اصلیت او از شهر رقه در کشور [[سوریه]] بود. او از معاصرین [[جنید بغدادی|جنید]] و ابوعبدالله جلاء و هم‌نشین بسیاری از مشایخ شام بود تا این که در سال 326 هـ برابر با سال 938 م در رقه درگذشت. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
ارزش هر فرد به همت اوست اگر | ارزش هر فرد به همت اوست اگر دغدغه‌اش این دنیاست آن انسان ارزشی ندارد و اگر هدفش رضایت خداوند متعال است نمی‌توان برای او قدر و ارزشی بیان کرد زیرا جایگاهی بس رفیع است. | ||
چشم‌ها قوی ولی بینش‌ها ضعیف و ضعیف‌ترین فرد آن است که در رد هوس‌ها ضعیف باشد و قوی‌ترین فرد کسی است که در دفع آن قوی و مستحکم باشد. | چشم‌ها قوی ولی بینش‌ها ضعیف و ضعیف‌ترین فرد آن است که در رد هوس‌ها ضعیف باشد و قوی‌ترین فرد کسی است که در دفع آن قوی و مستحکم باشد. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
معرفت یعنی اثبات [[خداوند]] تبارک و تعالی در عالم خارج بدون هیچ پیرایه و توهمی<ref>صفوة الصفوة، ابن الجوزی، ج2، ص362، 1421هـ/2000م، دار‌الحدیث، القاهرة، مصر</ref>. | معرفت یعنی اثبات [[خداوند]] تبارک و تعالی در عالم خارج بدون هیچ پیرایه و توهمی<ref>صفوة الصفوة، ابن الجوزی، ج2، ص362، 1421هـ/2000م، دار‌الحدیث، القاهرة، مصر</ref>. | ||
==اشعار== | == اشعار == | ||
از اشعار اوست: | از اشعار اوست: | ||
بر کتمان زبان پیروز شدید، پس چگونه | بر کتمان زبان پیروز شدید، پس چگونه می‌توانید چشمی که اشکش را در روزگار جاری نموده، نهان دارید؟<ref>[https://azka.ir/bayanate-bozorgan/256-dar-mahzare-sahebdelan-3 در محضر صاحب دلان]</ref> | ||
کوه‌های محبّت را بر بالای سرم نهاده اید، و حال آن که من از حمل پیراهن، عاجز و ناتوان و درمانده ام<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%B1#cite_note-%D8%B5%D9%81%D9%88%D8%A9-4 إبراهیم القصار]</ref>. | |||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:صوفیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸
إبراهیم بن داود القصّار الرَقّی کنیه‌اش ابواسحاق بود. او یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت در قرن چهارم است. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او چنین می‌گوید: او از شیوخ بزرگ شام بود و در فقر و تهی دستی روزگار می‌گذراند و به پیروانش علاقه داشت[۱]. و ابونعیم اصفهانی او را دارای کثرت اراده و کلامی آهنگین معرفی می‌کند. اصلیت او از شهر رقه در کشور سوریه بود. او از معاصرین جنید و ابوعبدالله جلاء و هم‌نشین بسیاری از مشایخ شام بود تا این که در سال 326 هـ برابر با سال 938 م در رقه درگذشت.
گفتار
ارزش هر فرد به همت اوست اگر دغدغه‌اش این دنیاست آن انسان ارزشی ندارد و اگر هدفش رضایت خداوند متعال است نمی‌توان برای او قدر و ارزشی بیان کرد زیرا جایگاهی بس رفیع است.
چشم‌ها قوی ولی بینش‌ها ضعیف و ضعیف‌ترین فرد آن است که در رد هوس‌ها ضعیف باشد و قوی‌ترین فرد کسی است که در دفع آن قوی و مستحکم باشد.
معرفت یعنی اثبات خداوند تبارک و تعالی در عالم خارج بدون هیچ پیرایه و توهمی[۲].
اشعار
از اشعار اوست:
بر کتمان زبان پیروز شدید، پس چگونه می‌توانید چشمی که اشکش را در روزگار جاری نموده، نهان دارید؟[۳]
کوه‌های محبّت را بر بالای سرم نهاده اید، و حال آن که من از حمل پیراهن، عاجز و ناتوان و درمانده ام[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص245-247، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ صفوة الصفوة، ابن الجوزی، ج2، ص362، 1421هـ/2000م، دار‌الحدیث، القاهرة، مصر
- ↑ در محضر صاحب دلان
- ↑ إبراهیم القصار