ابوحنیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۸۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
اساتید ابو حنیفه
اساتید ابو حنیفه


شخصی به نام ابومطیع از قول ابو حنیفه نقل می کند که نقل مى کند که نزد ابوجعفر منصور عباسی رفته بود ابو جعفر از وی پرسید استاتید تو چه کسانی بوده اند؟ وی در جواب گفت  علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد ابراهیم نخعی و او نیز شاگرد عمر بن خطاب و او نیز از علی بن ابیطالب ع آموخت. <ref>تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴.</ref>
شخصی به نام ابومطیع از قول ابو حنیفه  نقل مى کند که نزد ابوجعفر منصور عباسی رفته بود ابو جعفر از وی پرسید اساتید تو چه کسانی بوده اند؟ وی در جواب گفت  علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد ابراهیم نخعی و او نیز شاگرد عمر بن خطاب و او نیز از علی بن ابیطالب ع آموخت. <ref>تاریخ بغداد، ج ۱۳، ص ۳۳۴.</ref>


البته شاگردی ابو حنیفه در محضر امام باقر و امام صادق علیهما السلام و نیز زید بن علی ع قابل انکار نیست و وی بهره های فراوانی از محضر آنان برد. <ref>ادوار علم الفقه، ص ۱۴۲.</ref>
البته شاگردی ابو حنیفه در محضر امام باقر و امام صادق علیهما السلام و نیز زید بن علی ع به هیچ وجهی قابل انکار نیست و وی بهره های فراوانی از محضر آنان برده است. <ref>ادوار علم الفقه، ص ۱۴۲.</ref>




خط ۴۶: خط ۴۶:
و حیطه جغرافیای آن شامل کشورهای ترکیه، افغانستان، آسیای میانه عراق قفقاز هندوستان، چین، کشورهای حوزه بالکان، برزیل، سوریه لبنان و فلسطین می شود. علاوه حنفی ها به شکل محدود در ایران حجاز یمن و مصر نیز حضور دارند. <ref>بر گرفته از سایت رواق الحجاج http://www.hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-sects/item/660-1390-12-14-09-24-15 </ref> بنا بر این به دلیل پراکندگی گسترده این مذهب در سراسر جهان می توان گفت حدودا یک سوم مسلمانان جهان پیرو این مذهب باشند.<ref>محمد وفاریشی، «المذهب الحنفی»، ج۱، ص۳۴۱، در المذاهب الاسلامیة الخمسة: تاریخ و توثیق، بیروت: الغدیر، ۱۴۱۹/۱۹۹۸
و حیطه جغرافیای آن شامل کشورهای ترکیه، افغانستان، آسیای میانه عراق قفقاز هندوستان، چین، کشورهای حوزه بالکان، برزیل، سوریه لبنان و فلسطین می شود. علاوه حنفی ها به شکل محدود در ایران حجاز یمن و مصر نیز حضور دارند. <ref>بر گرفته از سایت رواق الحجاج http://www.hajij.com/fa/islamic-countries-and-sects/islamic-sects/item/660-1390-12-14-09-24-15 </ref> بنا بر این به دلیل پراکندگی گسترده این مذهب در سراسر جهان می توان گفت حدودا یک سوم مسلمانان جهان پیرو این مذهب باشند.<ref>محمد وفاریشی، «المذهب الحنفی»، ج۱، ص۳۴۱، در المذاهب الاسلامیة الخمسة: تاریخ و توثیق، بیروت: الغدیر، ۱۴۱۹/۱۹۹۸
</ref>
</ref>




خط ۶۷: خط ۵۲:
مصادر فقهى ابوحنیفه
مصادر فقهى ابوحنیفه
[ویرایش]
[ویرایش]
وى در فتوا دادن از کتاب خدا و سنت رسول خدا ـ به شرطى که متواتر باشد یا همه علما در همه شهرها بدان عمل کرده باشند و یا آن سنت را یکى از صحابه میان گروهى دیگر از صحابه نقل کند و کسى نیز با وى مخالفت نکند ـ بهره مى جست. اگر سنّتى نمى یافت به اجماع صحابه عمل مى کرد و در صورت نبودن آن، به اجتهاد و قیاس و پس از آن به استحسان تمسّک مى جست.
وى در فتوا دادن از کتاب خدا و سنت رسول خدا ـ به شرطى که اولا متواتر یا مورد عمل همه علمای مناطق باشد یا آن سنت را یکی از صحابه در میان خود صحابه نقل کرده و مخالفی هم نداشته باشد بهره می برد
ابوحنیفه چون در عمل به سنت سخت گیر بود، و در نتیجه روایات اندکى به عنوان سنت در نزد وى ثابت شده بود، به گونه اى گسترده به قیاس و استحسان روى آورد. تاریخ الفقه الاسلامى، ص ۱۲۱-۱۲۰ .
و اگر به سنتی دست نمی یافت تابع اجماع صحابه بود و در صورت نبودن آن، به اجتهاد و قیاس و پس از آن به استحسان تمسّک مى جست.
 
ابوحنیفه چون در عمل به سنت سخت گیر بود، بنا بر این، روایات اندکى به عنوان سنت در نزد وى ثابت شده بود، به طور گسترده به قیاس و استحسان روى آورد. <ref>تاریخ الفقه الاسلامى، ص ۱۲۱-۱۲۰ .</ref>
 
 
 
 
 
 
 


عمل گسترده او به قیاس و مانند آن، سبب منازعاتى میان وى و فقها ى عصرش گردید. از جمله میان وى و سفیان بن سعید ثوری (م۱۶۱) که از علمای کوفه به شمار مى رفت، درگیرى و نفرتى حاکم بود; زیرا سفیان از طرفداران حدیث به شمار مى رفت، ولى ابوحنیفه اهل رأى و قیاس بود. همچنین میان او و شریک بن عبدالله نخعی، قاضى کوفه (م ۱۷۷) و محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی (م ۱۴۸) نیز مخالفتهایى وجود داشت.
ابن حزم گفته هاى ابوحنیفه و پیروانش را کذب دانسته و خطیب بغدادی نیز در تاریخش با عبارات تند و زننده اى، به ابوحنیفه و پیروانش تاخته است. ادوار علم الفقه، ص ۱۴۷-۱۴۶.
معروف است که ابوحنیفه ـ جز در موارد اندک ـ به سنت اعتماد نکرد; زیرا پذیرفتن سنّت نزد او، داراى شرایطى خاص و مشکل بود. تاریخ التشریع الاسلامى، ج ۲، ص ۸۱.


دانشمند معروف، ابن خلدون مى نویسد: «ابوحنیفه فقط هفده حدیث! از رسول خدا را صحیح شمرده و به آنها اعتماد کرده است; زیرا در پذیرش احادیث، سخت گیر بود» تاریخ ابن خلدون ،درباره عالمان حنفی این دیار و مدارس آنان در قرن ششم و هفتم گزارش مختصری داده است
ابن خلدون نقل می کند که ابوحنیفه فقط هفده حدیث از رسول خدا را صحیح شمرده و به آن ها اعتماد می کرد.
تاریخ ابن خلدون، ج ۲، ص ۷۹۶ (فصل ششم، علوم حدیث).)
<ref>تاریخ ابن خلدون، ج ۲، ص ۷۹۶ (فصل ششم، علوم حدیث)</ref>


مطالب بالا از ویکی فقه




confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش