confirmed، مدیران
۳۲٬۹۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
همانطور که آن دو پیامبر هدایت آسمانی داشتند او نیز دارد; و تمام پیامبران به فرمان خدا مردم را راهنمایی و از گناه باز می دارند. | همانطور که آن دو پیامبر هدایت آسمانی داشتند او نیز دارد; و تمام پیامبران به فرمان خدا مردم را راهنمایی و از گناه باز می دارند. | ||
و شماها اوصاف او را در کتابهای آسمانی به درستی می خوانید; و این گفتار صحیحی است و [[رجم]] به [[غیب]] نیست. <ref>تفسیر مجمع البیان، ج 7، ص 34</ref> | و شماها اوصاف او را در کتابهای آسمانی به درستی می خوانید; و این گفتار صحیحی است و [[رجم]] به [[غیب]] نیست. <ref>تفسیر مجمع البیان، ج 7، ص 34</ref> | ||
=شعر ابوطالب= | |||
ابوطالب شاعرى نام‌آور بود و ابیاتِ فراوانى به او منسوب است؛ البته همه آن‌ها متواتر نیست؛ اما مجموعه‌اى از اشعار به گونه‌اى متواتر نقل شده كه انتساب آن‌ها را به او نمى‌توان انكار كرد. این اشعار در چهار دیوان به نام اشعار ابوطالب جمع شده <ref> شعر ابى‌طالب، ص 18</ref> و از نخستین سده‌هاى اسلامى تا دوره‌هاى بعد، همواره مورد توجه ادیبان و شاعران [[جهان اسلام]] بوده است. | |||
در بین همه آن‌ها [[قصیده لامیه]] او شهرت بسزایى دارد. خاورشناسان نیز به رغم چند و چونى كه در درستى انتساب این اشعار به ابوطالب كرده‌اند به انكار مطلق آن‌ها نپرداخته‌اند. <ref> دائرة‌المعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 619</ref> | |||
بر پایه دو روایت تاریخى، [[پیامبر اكرم (ص)]] در دو واقعه به این اشعار در [[مدینه]] استناد و ابیاتى از آن‌ها را قرائت كرده است: یكى ماجراى دعاى پیامبر براى [[نزول]] باران <ref> شرح نهج‌البلاغه، ج 14، ص 274</ref> و دیگرى هنگام مشاهده كشتگان [[بدر]] <ref> شرح نهج‌البلاغه، ج 14،ص 273 </ref> كه ابوطالب در آن، پیروزى بنى‌هاشم و مسلمانان را پیش‌بینى كرده بود. | |||
بخشى از ابیات منسوب به ابوطالب، حاكى از [[عقاید]] او و بخشى داراى ارزش تاریخى است؛ به طورى كه محققان در ماجراهاى [[عربستان]] و نخستین سال‌هاى [[بعثت نبوى (ص)]] به آن‌ها استناد مى‌كنند. پاره‌اى از خاورشناسان نیز به آن‌ها توجه كرده‌اند. <ref>دائرة‌المعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 619</ref> | |||
=وفات ابوطالب= | =وفات ابوطالب= | ||