ابونجیب سهروردی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">پرونده:Hnhf hglvdndk.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی| یکی از آثار مهم سه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!عبد القاهر بن عبد الله بن محمد بن عمويه بن سعد البكري الصديقي
!عبد القاهر بن عبد الله بن محمد بن عمویه بن سعد البكری الصدیقی
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
|ضياء الدين السهروردي
|ضیاء الدین السهروردی
|-
|-
|درگذشت
|درگذشت
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أبو النجيب السهروردي''' (490 - 563 هـ / 1097 - 1168 م) او [[فقیه]] و [[صوفی]] [[شافعی]] مذهب است
'''أبو النجیب السهروردی''' (490 - 563 هـ / 1097 - 1168 م) او [[فقیه]] و [[صوفی]] [[شافعی]] مذهب است
 
 
=حیات=
=حیات=


او عبد القاهر بن عبد الله بن محمد بن عمويه بن سعد البكري الصديقي،أبو النجيب السهروردي.لقبش ضياء الدين السهروردي و کنیه اش ابو نجیب بود. او در سهرورد روستایی در نزدیکی زنجان به دنیا آمد.سپس به [[بیت المقدس]] رفت و از آنجا عازم [[بغداد]] شد و در آنجا سکنا گرفت و در همانجا نیز از دنیا رفت.
عبد القاهر بن عبد الله بن محمد بن عمویه بن سعد البكری الصدیقی، أبو النجیب السهروردی،  لقبش ضیاء الدین السهروردی و کنیه اش ابو نجیب بود. او در سهرورد روستایی در نزدیکی زنجان به دنیا آمد. سپس به [[بیت المقدس]] رفت و از آنجا عازم [[بغداد]] شد و در آنجا سکنا گرفت و در همانجا نیز از دنیا رفت.


=آثار=
=آثار=


«آداب المريدين» ، «شرح الأسماء الحسنى» و «غريب المصابيح»از آثار اوست.
«آداب المریدین» ، «شرح الأسماء الحسنى» و «غریب المصابیح»از آثار اوست.


=وفات=
=وفات=
خط ۲۹: خط ۲۷:
=آثار=
=آثار=


أدب المريد في التصوف والأخلاق
أدب المرید فی التصوف والأخلاق


مختصر مشكاة المصابيح للبغوي
مختصر مشكاة المصابیح للبغوی


ومصنف في طبقات الشافعية
ومصنف فی طبقات الشافعیة


=احوالات=
=احوالات=


ابوالنجیب سهروردی فقیه صوفی مسلکی بود و در مدرسه نظامیه بغداد به تدریس [[حدیث‌|حدیث]] پرداخت و در ساحل غربی بغداد به نام رباط مدرسه ای بنا کرد گویند که نسبش به [[ابوبکر]] می رسید. او به چنان درجه ای از دانش رسید که مفتی العراقیین و قدوة الفريقين لقب گرفت.
ابوالنجیب سهروردی فقیه صوفی مسلکی بود و در مدرسه نظامیه بغداد به تدریس [[حدیث‌|حدیث]] پرداخت و در ساحل غربی بغداد به نام رباط مدرسه ای بنا کرد گویند که نسبش به [[ابوبکر]] می رسید. او به چنان درجه ای از دانش رسید که مفتی العراقیین و قدوة الفریقین لقب گرفت.


سخاوی نویسنده کتاب محاسن الابرار میگوید:یکبار با ابوالنجیب سهروردی در بازار سلطان  بغداد می رفتیم و او به گوسفندی پوست کنده شده که توسط قصابی آویزان شده بود نگاه کرد و ایستاد و گفت: این گوسفند به من می گوید که مرده است(ذبح نشده). قصاب با شنیدن این جمله از حال رفت پس وقتی به حال عادی برگشت به کرده خود اعتراف و از کرده ی خود توبه نمود.
سخاوی نویسنده کتاب محاسن الابرار میگوید:یکبار با ابوالنجیب سهروردی در بازار سلطان  بغداد می رفتیم و او به گوسفندی پوست کنده شده که توسط قصابی آویزان شده بود نگاه کرد و ایستاد و گفت: این گوسفند به من می گوید که مرده است(ذبح نشده). قصاب با شنیدن این جمله از حال رفت پس وقتی به حال عادی برگشت به کرده خود اعتراف و از کرده ی خود توبه نمود.
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش