احمد بن احمد كوفی كاتب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان = احمد بن احمد كوفی كاتب
| عنوان = احمد بن احمد كوفی كاتب
| تصویر = احمد بن احمد كوفی كاتب.jpg
| تصویر = عالمان شیعه.jpg
| نام = احمد بن احمد كوفی كاتب
| نام = احمد بن احمد كوفی كاتب
| نام‌های دیگر = کوفی، كاتب
| نام‌های دیگر = کوفی، كاتب
| سال تولد =  314ق.
| سال تولد =  314 ق
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
| محل تولد = کوفه
| محل تولد = [[کوفه]]
| سال درگذشت = 380ق.
| سال درگذشت = 380 ق
| تاریخ درگذشت =  
| تاریخ درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان = [[شیخ کلینی|محمد بن یعقوب كلینی]]
| استادان = [[شیخ کلینی|محمد بن یعقوب كلینی]]
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |[[شیخ مفید]] |احمد بن عبدون |[[سید مرتضی علم الهدی]] |ابوالحسن عقرایی تمار |ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی }}
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |[[شیخ مفید]] |احمد بن عبدون |[[سید مرتضی علم‌الهدی]] |ابوالحسن عقرایی تمار |ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی }}
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن احمد كوفی كاتب'''، [[محدث امامی]] در نیمه دوم قرن چهارم [[هجری]]. از شاگردان [[کلینی|محمد بن یعقوب كلینی]] است. از معاصران او در [[بغداد]] [[ابوالحسین احمد بن علی بن سعید كوفی]] و [[ابوالحسن احمد بن محمد بن علی كوفی]] هستند.
'''احمد بن احمد کوفی کاتب'''، محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم [[سال قمری|هجری]]. از شاگردان [[محمد بن یعقوب کلینی]] است. از معاصران او در [[بغداد]] [[ابوالحسین احمد بن علی بن سعید كوفی|ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی]] و [[ابوالحسن احمد بن محمد بن علی كوفی|ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی]] هستند.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن احمد كوفی كاتب، ابوالحسین. محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت او در [[كوفه]] و حدود 314هجری اتفاق افتاد زیرا وی از شاگردان [[شیخ کلینی]] است و در زمان اخذ روایت از كلینی حداقل باید پانزده ساله بوده باشد هر چند ممكن است وی در آن زمان از سن بیشتری برخوردار بوده باشد.  
احمد بن احمد کوفی کاتب، ابوالحسین. محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت او در [[كوفه|کوفه]] و حدود 314هجری اتفاق افتاد زیرا وی از شاگردان [[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] است و در زمان اخذ روایت از کلینی حداقل باید پانزده ساله بوده باشد هر چند ممکن است وی در آن زمان از سن بیشتری برخوردار بوده باشد.  
وفات او نیز به‏ خوبی روشن نیست اما می‏‌توان حدس زد كه وی حداقل تا سال 380هجری حیات داشته است. زیرا [[نجاشی]] كه در سال 372هجری متولد شده است هنگامی‏ كه در زمان كودكی ‏اش(هشت سالگی) در [[مسجد لؤلؤیی]] [[بغداد]] به فراگیری قرائت [[قرآن]] نزد متولی [[مسجد]] مشغول بود، او را دیده كه [[كتاب كافی|الکافی]] را برای شاگردانش قرائت می‌‏كند. بنابراین وی در زمان كودكی نجاشی در قید حیات بوده است.  
وفات او نیز به‏ خوبی روشن نیست اما می‏‌توان حدس زد که وی حداقل تا سال 380هجری حیات داشته است. زیرا [[نجاشی]] که در سال 372هجری متولد شده است هنگامی‏ که در زمان کودکی ‏اش(هشت سالگی) در مسجد لؤلؤیی [[بغداد]] به فراگیری قرائت [[قرآن]] نزد متولی [[مسجد]] مشغول بود، او را دیده که [[الکافی (کتاب)|الکافی]] را برای شاگردانش قرائت می‌‏کند. بنابراین وی در زمان کودکی [[نجاشی]] در قید حیات بوده است.  


درباره شرح‏‌حال او گزارشی در منابع دیده نمی‌‏شود. از لقب «كوفی» استنباط می‏‌شود كه وی اهل كوفه بود و در آن‌جا پرورش یافته است. سپس به بغداد آمد و نزد مهم‌‏ترین استادش یعنی [[شیخ کلینی|محمد بن یعقوب كلینی]] به استماع [[حدیث]] پرداخت و مسئولیت كتابت احادیث نیز با او بوده است، از این‏‌رو وی را «كاتب» لقب داده‌‏اند. از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید كوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی كوفی» هستند. [[شیخ طوسی]] این دو معاصرش را افرادی مستقل ندانسته و اذعان كرده كه آنها با صاحب شرح‏ حال متحد هستند. از هم‏‌بحثان و معاصران دیگر او می‏‌توان [[هارون بن موسی تلعكبری]] و [[ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی]] را نام برد. وی شاگردان زیادی تربیت كرده است ولی بیشتر آنها گم‌نام هستند. از جمله شاگردانی كه در حلقه درس او حضور داشتند این‌ها هستند: «شیخ مفید»، «احمد بن عبدون»، «سید مرتضی علم الهدی»، «ابوالحسن عقرایی تمار» و «ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی». از او كتاب یا رساله‏‌ای بر جای نمانده است.
درباره شرح‏‌حال او گزارشی در منابع دیده نمی‌‏شود. از لقب «کوفی» استنباط می‏‌شود که وی اهل کوفه بود و در آن‌جا پرورش یافته است. سپس به بغداد آمد و نزد مهم‌‏ترین استادش یعنی [[محمد بن یعقوب کلینی]] به استماع [[حدیث]] پرداخت و مسئولیت کتابت احادیث نیز با او بوده است، از این‏‌رو وی را «کاتب» لقب داده‌‏اند. از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی» هستند. [[شیخ طوسی]] این دو معاصرش را افرادی مستقل ندانسته و اذعان کرده که آنها با صاحب شرح‏‌حال متحد هستند. از هم‏‌بحثان و معاصران دیگر او می‏‌توان [[هارون بن موسی تلعكبری|هارون بن موسی تلعکبری]] و [[ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی]] را نام برد. وی شاگردان زیادی تربیت کرده است ولی بیشتر آنها گم‌نام هستند. از جمله شاگردانی که در حلقه درس او حضور داشتند این‌ها هستند: «شیخ مفید»، «احمد بن عبدون»، «سید مرتضی علم الهدی»، «ابوالحسن عقرایی تمار» و «ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی». از او کتاب یا رساله‏‌ای بر جای نمانده است.


== استادان ==
== استادان ==
معروف‌ترین استاد ایشان [[محمد بن یعقوب كلینی|شیخ کلینی]] بوده است.
معروف‌ترین استاد ایشان [[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] بوده است.


== شاگردان ==
== شاگردان ==
[[شیخ مفید]]، [[احمد بن عبدون]]، [[سید مرتضی علم الهدی]]، [[ابوالحسن عقرایی تمار]] و [[ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی]] از شاگردان بنام و مشهور او هستند.
# [[محمد بن محمد بن نعمان|شیخ مفید]]،  
# [[احمد بن عبدون]]؛
# [[سید مرتضی علم‌الهدی|سید مرتضی علم الهدی]]؛
# [[ابوالحسن عقرایی تمار]]؛
# [[ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی]] از شاگردان بنام و مشهور او هستند.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[محمد بن یعقوب کلینی]]
* [[نجاشی]]
* [[شیخ طوسی]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۹: خط ۴۸:
* الفوائد الرجالیه، ج2ص82؛  
* الفوائد الرجالیه، ج2ص82؛  
* الفهرست، طوسی، ص211 شماره 602؛  
* الفهرست، طوسی، ص211 شماره 602؛  
* الكلینی و الكافی، عبدالرسول غفاری، ص184؛  
* الکلینی و الکافی، عبدالرسول غفاری، ص184؛
* معجم رجال الحدیث، ج2ص42 شماره 426، و ج19ص54 شماره 12067.
* معجم رجال الحدیث، ج2ص42 شماره 426، و ج19ص54 شماره 12067.
{{علمای اسلام}}


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
confirmed، مدیران
۳۲٬۹۹۳

ویرایش