احمد بن حجر آل بوطامی: تفاوت میان نسخه‌ها

او احمد بن هاجر البوتمی البنالی، متی سابق قطر و از نمادهای دادای اسلامی و قوه قضاییه شریعت در قطر و شبه جزیره عربستان است.

1 تولد و تربیت او.

او احمد بن هاجر بن محمد بن هاجر بن احمد بن هاجر بن تمی بن هاجر بن سناد بن سعدون البوتمی البنالی است. این شهر متعلق به قبیله بانی سلیم است و خانه آن ها بانی سلیم آزاد در نزدیکی مدینه است. سپس به الحسا، سپس دارن نقل مکان کردند و در سراسر شبه جزیره عربستان، آفریقا و هند گسترش یافت. بوتمی ها در منطقه زوباره در شمال قطر ساکن شدند.

تاریخ تولد او به طور خاص شناخته شده نیست، اما احتمال می رود که او در حدود سال ۱۳۳۵ ه .خ، ۱۹۱۵ به دنیا آمده باشد. یک تربیت مذهبی محافظه کار به وجود آمده است.

شیخ از جوانی دریافت علوم اسلامی را آغاز کرد و در کودکی قرآن را حفظ کرد، سپس به تحصیل فقه و دکترین صفایی پرداخت و سپس در سال ۱۳۱۰ برای تکمیل تحصیل علوم اسلامی در حدود ۱۵ سالگی به الاهسا سفر کرد. شیخ به مدت چهار سال در الحسا ماند که توسط دانشجویان الاحصا قطع شد. سپس به قطر نقل مکان کرد و از آنجا به راس الخایمه نقل مکان کرد و مدتی در آنجا زندگی کرد، در قوه قضائیه تحصیل، رهبری و کار کرد و در سال ۱۹۳۸ با دختر سالم بن هیلال المنای ازدواج کرد و دو پسر به نام های دکتر هاجر و یوسف و یک دختر داشت. او در سال ۱۹۵۶ به ریاض نقل مکان کرد و در مؤسسه امام دوآ تدریس کرد.

علوم پزشکی قانونی توسط دانشمندان زیادی دریافت شده است، از جمله:

بسیاری از علما و واعظان در راس خیمه، ریاض و قطر بر روی دست او تحصیل کرده اند، از جمله:

عبدالعزیز الشیخ: المفتی اعظم کنونی عربستان سعودی. دریافت از او در ریاض

خالد ال دورهام: کسانی که از او در قطر دریافت کردند

عبدالقادر الامری: کسانی که از او در قطر دریافت کردند

ولیعهد رسمی راس الخایماه نزدیک به ۲۰ سال بود که در سال ۱۹۳۷ در زمان شیخ سلطان بن سالم ال قاسمی در سن ۳۱ سالگی شروع به کار در قوه قضاییه کرد، و در سال ۱۹۵۱ به شیخ سقر بن محمد ال قاسمی دستور داد تا او را به عنوان قاضی رسمی کشور منصوب کند و تا سال ۱۹۵۶ در قوه قضائیه ادامه یافت و در آن سال شیخ دعوت نامه ای از شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ المفتی بزرگ عربستان سعودی در آن زمان دریافت کرد تا در مؤسسه امام داعاع ریاض معلم شود و شیخ موافقت کرد. در سال ۱۹۵۸ به او پیشنهاد شد که قوه قضائیه را در قطر در دست گرفت و به قطر مهاجرت کرد و در سن ۴۲ سالگی در آنجا ساکن شد، تا اینکه در سال ۱۹۹۱ درخواست معافیت از قوه قضائیه را کرد. بازنشسته شد و خود را وقف نوشتن و گسترش علم کرد.

شیخ در کنار عمل خود به قوه قضائیه به تدریس عمل می کرد. او در شورای خود در شهر الایاد و همچنین در راس خیمه در مدرسه هیدایا که با همکاری او تأسیس شده بود، به تدریس دانش آموزان علم می داد.

در سال ۱۹۵۴ او و شیخ حمید بن محمد ال قاسمی فرماندار وقت راس الخایماه به دولت های بحرین و کویت رفتند تا در افتتاح مدارس مدرن در راس الخایماه کمک بخرند و دولت کویت پاسخ داد و معلمان و کتاب فرستاد.

در سال ۱۹۵۶ شیخ دعوتنامه ای از مفتیان بزرگ وقت عربستان سعودی شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ دریافت کرد تا به عنوان معلم در مؤسسه امام الدوع در ریاض کار کند و شیخ موافقت کرد. او همچنین در شورای خود در قطر به دانشجویان علوم تدریس می کرد.

او عاشق خواندن و کسب کتاب بود، تا اینکه کتابخانه شخصی اش حدود ۲۰٬۰ کتاب را در خود داشت. او کتاب های بسیاری را در علوم مختلف اسلامی مانند وحدت، فقه و مسائل جامعه مسلمانان طبقه بندی کرده است. او همچنین عاشق شعر عربی بود، علاوه بر آنچه در مسائل اجتماعی می نوشت، اشعاری در مورد مسائل علمی به ویژه باور می نوشت، اما نمی خواست به عنوان شاعر شناخته شود و شناخته شود، بنابراین تعداد کمی از اشعارش را نگه داشته است. ۲۸ اثر او نوشته شده است که بیشتر آن ها چاپ شده اند، از جمله:

دکترین های صوفی (نظام)، در کتابی توضیح داده شده است.

اهل سنت الدر در قرارداد اهل سنت بیمار (نظام).

جواهر دادخواست ها (سیستم).

مروارید اهل سنت در یکتاگرایی، رنس و اخلاق بیمارگونه (نظام).

پاک کردن آسمان ها و گوشه های درن شرک و کوفران.

اسلام و پیامبر در نظر خاورمیانه و غرب.

شیخ محمد بن عبدالحمید فتح کننده قرن ۱۲ میلادی است.

شیخ محمد بن عبدالحمید، ایمان سلفی او، فراخوان او برای اصلاحات و ستایش علما برای او.

نیل امانی نام الغوانی را در سیستم های عزای زنجانی در علم مبادله توضیح داد.

اون يه بيماري داشت که خيلي وقته تو رختخواب نگهش ميداره تا زمان مرگش در صبح روز سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۲۳، ۲۴ خرداد ۱۳۸۱ در حدود ۸۸ سالگی.