احمد بن حجر آل بوطامی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «او احمد بن هاجر البوتمی البنالی، متی سابق قطر و از نمادهای دادای اسلامی و قوه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
=تولد و تربیت= | |||
او احمد بن هاجر بن محمد بن هاجر بن احمد بن هاجر بن تمی بن هاجر بن سناد بن سعدون البوتمی البنالی است. این شهر متعلق به قبیله بانی سلیم است و خانه آن ها بانی سلیم آزاد در نزدیکی مدینه است. سپس به الحسا، سپس دارن نقل مکان کردند و در سراسر شبه جزیره عربستان، آفریقا و هند گسترش یافت. بوتمی ها در منطقه زوباره در شمال قطر ساکن شدند. | او احمد بن هاجر بن محمد بن هاجر بن احمد بن هاجر بن تمی بن هاجر بن سناد بن سعدون البوتمی البنالی است. این شهر متعلق به قبیله بانی سلیم است و خانه آن ها بانی سلیم آزاد در نزدیکی مدینه است. سپس به الحسا، سپس دارن نقل مکان کردند و در سراسر شبه جزیره عربستان، آفریقا و هند گسترش یافت. بوتمی ها در منطقه زوباره در شمال قطر ساکن شدند. | ||
تاریخ تولد او به طور خاص شناخته شده نیست، اما احتمال می رود که او در حدود سال ۱۳۳۵ ه .خ، ۱۹۱۵ به دنیا آمده باشد. یک تربیت مذهبی محافظه کار به وجود آمده است. | تاریخ تولد او به طور خاص شناخته شده نیست، اما احتمال می رود که او در حدود سال ۱۳۳۵ ه .خ، ۱۹۱۵ به دنیا آمده باشد. یک تربیت مذهبی محافظه کار به وجود آمده است. | ||
=تحصیلات= | |||
شیخ از جوانی دریافت علوم اسلامی را آغاز کرد و در کودکی قرآن را حفظ کرد، سپس به تحصیل فقه و دکترین صفایی پرداخت و سپس در سال ۱۳۱۰ برای تکمیل تحصیل علوم اسلامی در حدود ۱۵ سالگی به الاهسا سفر کرد. شیخ به مدت چهار سال در الحسا ماند که توسط دانشجویان الاحصا قطع شد. سپس به قطر نقل مکان کرد و از آنجا به راس الخایمه نقل مکان کرد و مدتی در آنجا زندگی کرد، در قوه قضائیه تحصیل، رهبری و کار کرد و در سال ۱۹۳۸ با دختر سالم بن هیلال المنای ازدواج کرد و دو پسر به نام های دکتر هاجر و یوسف و یک دختر داشت. او در سال ۱۹۵۶ به ریاض نقل مکان کرد و در مؤسسه امام دوآ تدریس کرد. | شیخ از جوانی دریافت علوم اسلامی را آغاز کرد و در کودکی قرآن را حفظ کرد، سپس به تحصیل فقه و دکترین صفایی پرداخت و سپس در سال ۱۳۱۰ برای تکمیل تحصیل علوم اسلامی در حدود ۱۵ سالگی به الاهسا سفر کرد. شیخ به مدت چهار سال در الحسا ماند که توسط دانشجویان الاحصا قطع شد. سپس به قطر نقل مکان کرد و از آنجا به راس الخایمه نقل مکان کرد و مدتی در آنجا زندگی کرد، در قوه قضائیه تحصیل، رهبری و کار کرد و در سال ۱۹۳۸ با دختر سالم بن هیلال المنای ازدواج کرد و دو پسر به نام های دکتر هاجر و یوسف و یک دختر داشت. او در سال ۱۹۵۶ به ریاض نقل مکان کرد و در مؤسسه امام دوآ تدریس کرد. | ||
=اساتید= | |||
علوم پزشکی قانونی توسط دانشمندان زیادی دریافت شده است، از جمله: | علوم پزشکی قانونی توسط دانشمندان زیادی دریافت شده است، از جمله: | ||
| خط ۲۹: | خط ۱۹: | ||
محمد بن ابی بکر الملا: از او علوم دستور زبان، فصاحت، اصطلاح حدیث و شرح راه های کتاب صلح را دریافت کرد. | محمد بن ابی بکر الملا: از او علوم دستور زبان، فصاحت، اصطلاح حدیث و شرح راه های کتاب صلح را دریافت کرد. | ||
عبدالعزیز بن عمر بن الاکاس: شرح کتاب دکترین اجداد هديه، کتاب «طاقچه هديه» و کتاب «شادی مجامع» در زندگی نامه پیامبر را از او دریافت کرد. | عبدالعزیز بن عمر بن الاکاس: شرح کتاب دکترین اجداد هديه، کتاب «طاقچه هديه» و کتاب «شادی مجامع» در زندگی نامه پیامبر را از او دریافت کرد. | ||
=شاگردان= | |||
بسیاری از علما و واعظان در راس خیمه، ریاض و قطر بر روی دست او تحصیل کرده اند، از جمله: | بسیاری از علما و واعظان در راس خیمه، ریاض و قطر بر روی دست او تحصیل کرده اند، از جمله: | ||
| خط ۳۵: | خط ۲۶: | ||
خالد ال دورهام: کسانی که از او در قطر دریافت کردند | خالد ال دورهام: کسانی که از او در قطر دریافت کردند | ||
عبدالقادر الامری: کسانی که از او در قطر دریافت کردند | عبدالقادر الامری: کسانی که از او در قطر دریافت کردند | ||
قوه قضائیه | =مسئولیت‌ها= | ||
==قوه قضائیه== | |||
ولیعهد رسمی راس الخایماه نزدیک به ۲۰ سال بود که در سال ۱۹۳۷ در زمان شیخ سلطان بن سالم ال قاسمی در سن ۳۱ سالگی شروع به کار در قوه قضاییه کرد، و در سال ۱۹۵۱ به شیخ سقر بن محمد ال قاسمی دستور داد تا او را به عنوان قاضی رسمی کشور منصوب کند و تا سال ۱۹۵۶ در قوه قضائیه ادامه یافت و در آن سال شیخ دعوت نامه ای از شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ المفتی بزرگ عربستان سعودی در آن زمان دریافت کرد تا در مؤسسه امام داعاع ریاض معلم شود و شیخ موافقت کرد. در سال ۱۹۵۸ به او پیشنهاد شد که قوه قضائیه را در قطر در دست گرفت و به قطر مهاجرت کرد و در سن ۴۲ سالگی در آنجا ساکن شد، تا اینکه در سال ۱۹۹۱ درخواست معافیت از قوه قضائیه را کرد. بازنشسته شد و خود را وقف نوشتن و گسترش علم کرد. | ولیعهد رسمی راس الخایماه نزدیک به ۲۰ سال بود که در سال ۱۹۳۷ در زمان شیخ سلطان بن سالم ال قاسمی در سن ۳۱ سالگی شروع به کار در قوه قضاییه کرد، و در سال ۱۹۵۱ به شیخ سقر بن محمد ال قاسمی دستور داد تا او را به عنوان قاضی رسمی کشور منصوب کند و تا سال ۱۹۵۶ در قوه قضائیه ادامه یافت و در آن سال شیخ دعوت نامه ای از شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ المفتی بزرگ عربستان سعودی در آن زمان دریافت کرد تا در مؤسسه امام داعاع ریاض معلم شود و شیخ موافقت کرد. در سال ۱۹۵۸ به او پیشنهاد شد که قوه قضائیه را در قطر در دست گرفت و به قطر مهاجرت کرد و در سن ۴۲ سالگی در آنجا ساکن شد، تا اینکه در سال ۱۹۹۱ درخواست معافیت از قوه قضائیه را کرد. بازنشسته شد و خود را وقف نوشتن و گسترش علم کرد. | ||
آموزش | ==آموزش== | ||
شیخ در کنار عمل خود به قوه قضائیه به تدریس عمل می کرد. او در شورای خود در شهر الایاد و همچنین در راس خیمه در مدرسه هیدایا که با همکاری او تأسیس شده بود، به تدریس دانش آموزان علم می داد. | شیخ در کنار عمل خود به قوه قضائیه به تدریس عمل می کرد. او در شورای خود در شهر الایاد و همچنین در راس خیمه در مدرسه هیدایا که با همکاری او تأسیس شده بود، به تدریس دانش آموزان علم می داد. | ||
| خط ۴۶: | خط ۳۸: | ||
در سال ۱۹۵۶ شیخ دعوتنامه ای از مفتیان بزرگ وقت عربستان سعودی شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ دریافت کرد تا به عنوان معلم در مؤسسه امام الدوع در ریاض کار کند و شیخ موافقت کرد. او همچنین در شورای خود در قطر به دانشجویان علوم تدریس می کرد. | در سال ۱۹۵۶ شیخ دعوتنامه ای از مفتیان بزرگ وقت عربستان سعودی شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ دریافت کرد تا به عنوان معلم در مؤسسه امام الدوع در ریاض کار کند و شیخ موافقت کرد. او همچنین در شورای خود در قطر به دانشجویان علوم تدریس می کرد. | ||
=تالیفات= | |||
او عاشق خواندن و کسب کتاب بود، تا اینکه کتابخانه شخصی اش حدود ۲۰٬۰ کتاب را در خود داشت. او کتاب های بسیاری را در علوم مختلف اسلامی مانند وحدت، فقه و مسائل جامعه مسلمانان طبقه بندی کرده است. او همچنین عاشق شعر عربی بود، علاوه بر آنچه در مسائل اجتماعی می نوشت، اشعاری در مورد مسائل علمی به ویژه باور می نوشت، اما نمی خواست به عنوان شاعر شناخته شود و شناخته شود، بنابراین تعداد کمی از اشعارش را نگه داشته است. ۲۸ اثر او نوشته شده است که بیشتر آن ها چاپ شده اند، از جمله: | او عاشق خواندن و کسب کتاب بود، تا اینکه کتابخانه شخصی اش حدود ۲۰٬۰ کتاب را در خود داشت. او کتاب های بسیاری را در علوم مختلف اسلامی مانند وحدت، فقه و مسائل جامعه مسلمانان طبقه بندی کرده است. او همچنین عاشق شعر عربی بود، علاوه بر آنچه در مسائل اجتماعی می نوشت، اشعاری در مورد مسائل علمی به ویژه باور می نوشت، اما نمی خواست به عنوان شاعر شناخته شود و شناخته شود، بنابراین تعداد کمی از اشعارش را نگه داشته است. ۲۸ اثر او نوشته شده است که بیشتر آن ها چاپ شده اند، از جمله: | ||
| خط ۶۷: | خط ۵۹: | ||
در تضاد با سخنان سلفی ها | در تضاد با سخنان سلفی ها | ||
آگاه کردن خواب آوران از آواز مجاز و ممنوع | آگاه کردن خواب آوران از آواز مجاز و ممنوع | ||
=وفات= | |||
اون يه بيماري داشت که خيلي وقته تو رختخواب نگهش ميداره تا زمان مرگش در صبح روز سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۲۳، ۲۴ خرداد ۱۳۸۱ در حدود ۸۸ سالگی. | اون يه بيماري داشت که خيلي وقته تو رختخواب نگهش ميداره تا زمان مرگش در صبح روز سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۲۳، ۲۴ خرداد ۱۳۸۱ در حدود ۸۸ سالگی. | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴
او احمد بن هاجر البوتمی البنالی، متی سابق قطر و از نمادهای دادای اسلامی و قوه قضاییه شریعت در قطر و شبه جزیره عربستان است.
تولد و تربیت
او احمد بن هاجر بن محمد بن هاجر بن احمد بن هاجر بن تمی بن هاجر بن سناد بن سعدون البوتمی البنالی است. این شهر متعلق به قبیله بانی سلیم است و خانه آن ها بانی سلیم آزاد در نزدیکی مدینه است. سپس به الحسا، سپس دارن نقل مکان کردند و در سراسر شبه جزیره عربستان، آفریقا و هند گسترش یافت. بوتمی ها در منطقه زوباره در شمال قطر ساکن شدند.
تاریخ تولد او به طور خاص شناخته شده نیست، اما احتمال می رود که او در حدود سال ۱۳۳۵ ه .خ، ۱۹۱۵ به دنیا آمده باشد. یک تربیت مذهبی محافظه کار به وجود آمده است.
تحصیلات
شیخ از جوانی دریافت علوم اسلامی را آغاز کرد و در کودکی قرآن را حفظ کرد، سپس به تحصیل فقه و دکترین صفایی پرداخت و سپس در سال ۱۳۱۰ برای تکمیل تحصیل علوم اسلامی در حدود ۱۵ سالگی به الاهسا سفر کرد. شیخ به مدت چهار سال در الحسا ماند که توسط دانشجویان الاحصا قطع شد. سپس به قطر نقل مکان کرد و از آنجا به راس الخایمه نقل مکان کرد و مدتی در آنجا زندگی کرد، در قوه قضائیه تحصیل، رهبری و کار کرد و در سال ۱۹۳۸ با دختر سالم بن هیلال المنای ازدواج کرد و دو پسر به نام های دکتر هاجر و یوسف و یک دختر داشت. او در سال ۱۹۵۶ به ریاض نقل مکان کرد و در مؤسسه امام دوآ تدریس کرد.
اساتید
علوم پزشکی قانونی توسط دانشمندان زیادی دریافت شده است، از جمله:
عبدالله محمد حنیفی و احمد نوور بن عبدالله: علوم توحش، باورها، فقه، مازاد و دستور زبان را دریافت کردند. احمد بن علی ارفع: او علم فقه را در مورد دکترین شفیع از او دریافت کرد. عبدالعزیز بن صالح الجی: او علوم دستور زبان، زهکشی، قافیه، فصاحت، عریان، منطق و توضیح واقعی مسلمانان را از او دریافت کرد. محمد بن ابی بکر الملا: از او علوم دستور زبان، فصاحت، اصطلاح حدیث و شرح راه های کتاب صلح را دریافت کرد. عبدالعزیز بن عمر بن الاکاس: شرح کتاب دکترین اجداد هديه، کتاب «طاقچه هديه» و کتاب «شادی مجامع» در زندگی نامه پیامبر را از او دریافت کرد.
شاگردان
بسیاری از علما و واعظان در راس خیمه، ریاض و قطر بر روی دست او تحصیل کرده اند، از جمله:
عبدالعزیز الشیخ: المفتی اعظم کنونی عربستان سعودی. دریافت از او در ریاض خالد ال دورهام: کسانی که از او در قطر دریافت کردند عبدالقادر الامری: کسانی که از او در قطر دریافت کردند
مسئولیت‌ها
قوه قضائیه
ولیعهد رسمی راس الخایماه نزدیک به ۲۰ سال بود که در سال ۱۹۳۷ در زمان شیخ سلطان بن سالم ال قاسمی در سن ۳۱ سالگی شروع به کار در قوه قضاییه کرد، و در سال ۱۹۵۱ به شیخ سقر بن محمد ال قاسمی دستور داد تا او را به عنوان قاضی رسمی کشور منصوب کند و تا سال ۱۹۵۶ در قوه قضائیه ادامه یافت و در آن سال شیخ دعوت نامه ای از شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ المفتی بزرگ عربستان سعودی در آن زمان دریافت کرد تا در مؤسسه امام داعاع ریاض معلم شود و شیخ موافقت کرد. در سال ۱۹۵۸ به او پیشنهاد شد که قوه قضائیه را در قطر در دست گرفت و به قطر مهاجرت کرد و در سن ۴۲ سالگی در آنجا ساکن شد، تا اینکه در سال ۱۹۹۱ درخواست معافیت از قوه قضائیه را کرد. بازنشسته شد و خود را وقف نوشتن و گسترش علم کرد.
آموزش
شیخ در کنار عمل خود به قوه قضائیه به تدریس عمل می کرد. او در شورای خود در شهر الایاد و همچنین در راس خیمه در مدرسه هیدایا که با همکاری او تأسیس شده بود، به تدریس دانش آموزان علم می داد.
در سال ۱۹۵۴ او و شیخ حمید بن محمد ال قاسمی فرماندار وقت راس الخایماه به دولت های بحرین و کویت رفتند تا در افتتاح مدارس مدرن در راس الخایماه کمک بخرند و دولت کویت پاسخ داد و معلمان و کتاب فرستاد.
در سال ۱۹۵۶ شیخ دعوتنامه ای از مفتیان بزرگ وقت عربستان سعودی شیخ محمد بن ابراهیم الشیخ دریافت کرد تا به عنوان معلم در مؤسسه امام الدوع در ریاض کار کند و شیخ موافقت کرد. او همچنین در شورای خود در قطر به دانشجویان علوم تدریس می کرد.
تالیفات
او عاشق خواندن و کسب کتاب بود، تا اینکه کتابخانه شخصی اش حدود ۲۰٬۰ کتاب را در خود داشت. او کتاب های بسیاری را در علوم مختلف اسلامی مانند وحدت، فقه و مسائل جامعه مسلمانان طبقه بندی کرده است. او همچنین عاشق شعر عربی بود، علاوه بر آنچه در مسائل اجتماعی می نوشت، اشعاری در مورد مسائل علمی به ویژه باور می نوشت، اما نمی خواست به عنوان شاعر شناخته شود و شناخته شود، بنابراین تعداد کمی از اشعارش را نگه داشته است. ۲۸ اثر او نوشته شده است که بیشتر آن ها چاپ شده اند، از جمله:
دکترین های صوفی (نظام)، در کتابی توضیح داده شده است. اهل سنت الدر در قرارداد اهل سنت بیمار (نظام). جواهر دادخواست ها (سیستم). مروارید اهل سنت در یکتاگرایی، رنس و اخلاق بیمارگونه (نظام). توضیح باورهای سلفی با شواهد ذهنی و انتقالی آنها. پاک کردن آسمان ها و گوشه های درن شرک و کوفران. اسلام و پیامبر در نظر خاورمیانه و غرب. پاسخ شفای فراوان به کسانی که بی سوادی استاد اول و آخر را تکذیب کردند. راه بهشت با چسبيدن به قرآن و سون. هشدار دادن به مسلمانان در برابر نوآوری و نوآوری در دین. پاکسازی جوامع از replendours از argas. الکل و الکل دیگر ممنوع و آسیب دیده است. شیخ محمد بن عبدالحمید فتح کننده قرن ۱۲ میلادی است. شیخ محمد بن عبدالحمید، ایمان سلفی او، فراخوان او برای اصلاحات و ستایش علما برای او. کمک پاسخ نسبی در کوتاه کردن میل و ارعاب و توضیح آن شاهکار محبوب است. نیل امانی نام الغوانی را در سیستم های عزای زنجانی در علم مبادله توضیح داد. در تضاد با سخنان سلفی ها آگاه کردن خواب آوران از آواز مجاز و ممنوع
وفات
اون يه بيماري داشت که خيلي وقته تو رختخواب نگهش ميداره تا زمان مرگش در صبح روز سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۲۳، ۲۴ خرداد ۱۳۸۱ در حدود ۸۸ سالگی.