۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره '
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، (حدود282 – 360ق) ابوعلی قطان. [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] در حدود 282[[هجری]] در [[ری]] زاده شد. وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود. اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. برخی از صاحب نظران معاصر(خویی، ج2ص93) احتمال سنی بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او | '''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، (حدود282 – 360ق) ابوعلی قطان. [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] در حدود 282[[هجری]] در [[ری]] زاده شد. وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود. اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. برخی از صاحب نظران معاصر(خویی، ج2ص93) احتمال سنی بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی [[علی بن ابی طالب|علی‌علیه السلام]] بعد از [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم]] و عدد امامان دوازدهگانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچگاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمینمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمیگفت. | ||
=-معرفی اجمالی= | =-معرفی اجمالی= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
احمد بن حسن بن عبدویه رازی، ابوعلی قطان. فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود میتوان وفات او را حدود 360هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنانکه از لقب «قطان» بر میآید، به کار پنبه زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد میکرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیتعلیه السلام]] روی آورد این شغل را همچنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد میشود. شیخ صدوق ضمن اینکه از او با عنوان «سالخورده» یاد میکند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی میکند. | احمد بن حسن بن عبدویه رازی، ابوعلی قطان. فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود میتوان وفات او را حدود 360هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنانکه از لقب «قطان» بر میآید، به کار پنبه زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد میکرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیتعلیه السلام]] روی آورد این شغل را همچنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد میشود. شیخ صدوق ضمن اینکه از او با عنوان «سالخورده» یاد میکند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی میکند. | ||
قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با همبحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد «احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی» شاگردی نموده است. برخی از صاحب نظران معاصر([[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]]، ج2ص93) احتمال [[سنی]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او | قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با همبحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد «احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی» شاگردی نموده است. برخی از صاحب نظران معاصر([[سید ابوالقاسم خویی|آیت‌الله خویی]]، ج2ص93) احتمال [[سنی]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه السلام بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[امامان]] دوازدهگانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچگاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمینمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمیگفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشارهای به آثار تألیفی او نشده است. | ||
=استادان= | =استادان= | ||