۸۵٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[سید ابوالقاسم خویی' به '[[سید ابوالقاسم خوئی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] | '''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] استاد [[شیخ صدوق]] (م381ق) بود. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن حسن بن عبدویه رازی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] شیعی. وی حدود 282 هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود میتوان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر میآید، به کار | احمد بن حسن بن عبدویه رازی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] شیعی. وی حدود 282 هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی (حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق» (م381ق) بود میتوان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر میآید، به کار پنبهزنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد میکرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت|اهلبیت (علیه‌السلام)]] روی آورد این شغل را هم‌چنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد میشود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد میکند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی میکند. | ||
قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با همبحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله خویی]]، احتمال | قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با همبحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله خویی]]، احتمال سنی بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه‌السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[ائمه|امامان]] دوازدهگانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمینمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمیگفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
استادانش [[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه(م. ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری، عبدالرحمان بن ابی حاتم و [[احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری]] هستند. | استادانش [[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری، عبدالرحمان بن ابی حاتم و [[احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری]] هستند. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
از شاگردان او [[ | از شاگردان او [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه قمی]] معروف به شیخ صدوق است‌که احادیث او را حفظ کرده و به آیندگان انتقال داده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||