احمد بن حسن حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن حسن حسینی، محدث شیعی و از اصحاب امام عسکری علیه‌السلام. کنیه او در منابع ذکر نشده است. ولادت او در اوایل سده سوم [[هجری]] روی داد زیرا وی احادیثی به ‏طور مستقیم از [[امام یازدهم]] [[شیعیان]] دارد و با توجه به این‌که آن امام در 260هجری وفات یافت پس او در آن زمان از سن کافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وی همچنین نزد [[ناصر كبیر اطروش|ناصر کبیر اطروش]](م304ق) شاگردی نموده و [[احادیث]] متعددی از او دارد، بنابراین وفات او را می‏‌توان بعد از 304هجری تخمین زد. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست ولی از آنجا که وی از امام عسکری (علیه‌السلام) [[حدیث]] شنیده، استفاده می‏‌شود که مدتی در [[سامراء]] اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به [[طبرستان]] آمد و نزد «حسن بن علی ناصر اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان که ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در [[آمل]] داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث متعددی از او باقی مانده که در تمام این موارد شاگرد او [[ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی]] استاد [[شیخ صدوق]] معروف به [[مفسر گرگانی]] از وی روایت می‏‌کند. مضمون احادیثی که توسط او نقل شده، بیشتر در موضوع اخلاق و تربیت است. از او هیچ اثر تألیفی باقی نمانده است.