احمد بن صفار، (000 – 355ق) از محدثان شیعه در اواسط سده چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی(م.ح328ق) به ‏شمار آورده است.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۴۴، ۱ نوامبر ۲۰۲۲؛

نام	احمد بن صفار
زاده	اواسط سده چهارم هجری
درگذشت	اواسط سده چهارم حدود 355هجری
استادان	عیاشی سمرقندی
دین و مذهب	اسلام • تشیع

معرفی مختصر

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط سده چهارم هجری. كنیه او در منابع ذكر نشده است چنانكه ولادت و وفات او نیز در دست نیست. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه «عیاشی سمرقندی»(م.ح328ق) به ‏شمار آورده است. وی همچنین از معاصران ابوعمرو كشی(م363ق) است كه با هم نزد عیاشی حدیث شنیده‌‏اند. بنابراین وی از طبقه «ابوعمرو كشی» است و وفات او در اواسط سده چهارم حدود 355هجری اتفاق افتاده است. در اینكه وی اهل كجاست و از چه خانواده‏ای برخاسته گزارشی وجود ندارد. شاگردی او نزد عیاشی و ملازمت وی با این استادش نشان می‌‏دهد كه وی در دو شهر كوفه و بغداد به استماع حدیث مشغول بوده است، اما میزان تحصیلات او و اینكه آیا به مقام استادی رسیده و شاگردانی داشته است یا نه، برای ما روشن نیست. وی همچنین دارای اثر تألیفی نبوده نیست.

منابع

رجال طوسی، ص407 شماره 5931؛
طبقات اعلام الشیعه، ج1ص28؛
معجم رجال الحدیث، ج2ص136 شماره 607.