احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی.jpg

| تاریخ درگذشت = 305ق.

| مذهب = [[شیعه]]

| فعالیت‌ها = [[محدث]] [[شیعی]]

'''احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی'''، [[محدث]] [[شیعی]]. كنیه او در منابع ذكر نشده است. از ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست، اما این اندازه می‏‌دانیم كه وی در اوایل قرن چهارم هجری وفات یافته است.

پدرش [[عبدالله بن جعفر حمیری]](م. ب.297ق) از راویان بزرگ [[شیعه]] و كاتب [[حجت بن حسن (مهدی)|امام عصر]](احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی) بود كه در 290[[هجری]] از [[قم]] وارد [[كوفه]] شد. برادران او «محمد»(م. ب304ق)، «جعفر» و «حسین» از راویانی بودند كه با [[حجت بن حسن (مهدی) (عجل الله فرجه الشریف)]] مكاتباتی داشتند. وی خود نیز مكاتباتی با آن [[حجت بن حسن (مهدی)|امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] داشته است.

وی در [[قم]] پرورش یافت و با برادران خود هم‏‌بحث بود و به درجه‏‌ای از وجاهت علمی رسیده بود كه با امام عصر مكاتبه می‏‌نمود و آن حضرت جواب او را می‌‏داده است. در منابع رجالی گزارشی از حیات علمی او به چشم نمی‏‌خورد و در منابع حدیثی نیز روایتی از او به ما نرسیده است. بنابراین در این‌كه وی نزد چه كسی درس خوانده و چه شاگردانی از او نقل [[حدیث]] كرده‌‏اند، اطلاعی نداریم. هر چند قویا محتمل است كه وی بخش عمده‏ای از [[علوم حدیث]] را نزد پدرش فرا گرفته باشد.

از او كتاب یا رساله‏‌ای شناسایی نشده است.

# تنقیح المقال(حجری)، ج1ص65 شماره 391؛  

# خلاصه الاقوال، ج1ص70 شماره 38؛  

# رجال نجاشی، ص354 شماره 949؛  

# طبقات اعلام الشیعه، ج1صص31 و278؛  

# معجم رجال الحدیث، ج2ص146 شماره 636.