احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۰۵، ۶ نوامبر ۲۰۲۲؛

نام	احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی
درگذشت	حدود 305ق
دین و مذهب	اسلام • تشیع

معرفی اجمالی

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی، (000 – حدود 305ق)محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است. پدرش عبدالله بن جعفر حمیری(م.ب.297ق) از راویان بزرگ شیعه و كاتب امام عصر(احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالك حمیری قمی) بود كه در 290هجری از قم وارد كوفه شد. برادران او «محمد»(م.ب304ق)، «جعفر» و «حسین» از راویانی بودند كه با امام زمان عجل الله فرجه الشریف مكاتباتی داشتند. وی خود نیز مكاتباتی با آن امام علیه السلام داشته است. از ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست، اما این اندازه می‏‌دانیم كه وی در اوایل سده چهارم هجری وفات یافته است.

وی در قم پرورش یافت و با برادران خود هم‏‌بحث بود و به درجه‏‌ای از وجاهت علمی رسیده بود كه با امام عصر مكاتبه می‏‌نمود و آن حضرت جواب او را می‌‏داده است. در منابع رجالی گزارشی از حیات علمی او به چشم نمی‏‌خورد و در منابع حدیثی نیز روایتی از او به ما نرسیده است. بنابراین در اینكه وی نزد چه كسی درس خوانده و چه شاگردانی از او نقل حدیث كرده‌‏اند، اطلاعی نداریم. هر چند قویاً محتمل است كه وی بخش عمده‏ای از علوم حدیث را نزد پدرش فرا گرفته باشد. از او كتاب یا رساله‏‌ای شناسایی نشده است.