۸۵٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أحمد بن علوان بن عطاف بن | !أحمد بن علوان بن عطاف بن یوسف | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|قطب | |قطب صفی الدین أبو العباس | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''احمد بن علوان''' احمد بن علوان امام [[صوفیه]] و فیلسوف آنها در عصر حکومت رسولی در [[یمن]] بود. در دامان ریاست و علم رشد کرد و پدرش در خدمت سلطان و از کاتبان او بود. شیخ هم در خدمت سلطان راه پدر را در پیش گرفت اما تحت تأثیری [[طریقت]] [[تصوف]] به راه صوفیه روی آورد و به تنهایی و عبادت پرداخت و به علاقمند به وعظ معروف بود. در وعظ خود از روش [[ابن جوزی]] پیروی می کرد تا اینکه او را جوزی یمن نامیدند. | '''احمد بن علوان''' احمد بن علوان امام [[صوفیه]] و فیلسوف آنها در عصر حکومت رسولی در [[یمن]] بود. در دامان ریاست و علم رشد کرد و پدرش در خدمت سلطان و از کاتبان او بود. شیخ هم در خدمت سلطان راه پدر را در پیش گرفت اما تحت تأثیری [[طریقت]] [[تصوف]] به راه صوفیه روی آورد و به تنهایی و عبادت پرداخت و به علاقمند به وعظ معروف بود. در وعظ خود از روش [[ابن جوزی]] پیروی می کرد تا اینکه او را جوزی یمن نامیدند. | ||
او رساله ها و کتاب های زیادی دارد که در مجلداتی جمع آوری شده است، از جمله کتاب (الفتوح المصونة والأسرار المخزونة) و همچنین دیوان اشعار او که بیشتر آنها در موضوعات تصوف آمده است. | او رساله ها و کتاب های زیادی دارد که در مجلداتی جمع آوری شده است، از جمله کتاب (الفتوح المصونة والأسرار المخزونة) و همچنین دیوان اشعار او که بیشتر آنها در موضوعات تصوف آمده است. | ||
پس از رحلت، مرقدش مورد توجه ارادتمندان ش قرار گرفت و هر سال در نیمه ماه ربیع الاول به زیارت او می روند و منابع تاریخی آن را | پس از رحلت، مرقدش مورد توجه ارادتمندان ش قرار گرفت و هر سال در نیمه ماه ربیع الاول به زیارت او می روند و منابع تاریخی آن را «یوم الجمع المبارک» نامیده‌اند. | ||
=تولد= | =تولد= | ||
قاضی و مورخ بزرگ بهاء الدین محمد بن یوسف بن یعقوب جندی (متوفی 732 ق) در تاریخ خود آورده است که ولادت شیخ احمد بن علوان در محلی به نام ذوالجنان از جبل ذخر است، در حالی که مورخ الخزرجی می گوید (ولادت شیخ در قریه عقاقة از نواحی منطقه صبر است) و آن دو قریه متعلق به منطقه المعافر است و الجندی در «السلوک | قاضی و مورخ بزرگ بهاء الدین محمد بن یوسف بن یعقوب جندی (متوفی 732 ق) در تاریخ خود آورده است که ولادت شیخ احمد بن علوان در محلی به نام ذوالجنان از جبل ذخر است، در حالی که مورخ الخزرجی می گوید (ولادت شیخ در قریه عقاقة از نواحی منطقه صبر است) و آن دو قریه متعلق به منطقه المعافر است و الجندی در «السلوک فی طبقات العلماء والملوک» درباره آنها گفته است: (جبه کوه مبارکی است که جماعتی از بزرگان از آن بیرون آمدند) و در جای دیگر فرمود: «جبه شهر بزرگی است که گروهی از فقهاو دانشمندان از آن بوده اند.» در کتب تاریخی که در دست است. تاریخ خاصی از ولادت او ذکر نشده است، شاید بین اواخر قرن ششم هجری تا اوایل قرن هفتم هجری قمری بوده است. | ||
=نسب= | =نسب= | ||
او قطب | او قطب صفی الدین أبو العباس: أحمد بن علوان بن عطاف بن یوسف بن علی بن عبد الله بن مطاعن بن عبد الکریم عیسى بن إدریس بن عبد الله بن عیسى بن عبد الله بن محمد بن [[حسن (ع)|الحسن]] السبط بن [[علی بن ابی‌طالب|علی بن أبی طالب (ع)]]. این سلسله نسب را بسیاری از مورخین یمن نقل کرده اند. | ||
=پدر= | =پدر= | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
نیکی را در ما نهادی و ما را به درجات بالاتر رساندی | نیکی را در ما نهادی و ما را به درجات بالاتر رساندی | ||
ما را به راه هایی که بر ما پیشی گرفته ای، هدایت کردی | ما را به راه هایی که بر ما پیشی گرفته ای، هدایت کردی | ||
طریقه شیخ عمر بن المسن [[قادریه|قادریه]] بود که به [[عبدالقادر گیلانی]] متوفی 561 هَ نسبت داده می شود. | |||
این طریقت از طریق گروهی از بزرگان مانند: | این طریقت از طریق گروهی از بزرگان مانند: علی الحداد ، مدافع بن أحمد الخولانی ، عثمان بن ساوح ، عمر بن المسن وعلی بن أحمد الرمیمة وارد یمن شد.هنگامی که برخی از آنان در [[مکه]] با شیخ عبدالقادر ملاقات کردند. | ||
=معاصران= | =معاصران= | ||
عده ی زیادی از بزرگان علما و صوفیه یمن مانند: | عده ی زیادی از بزرگان علما و صوفیه یمن مانند:الشیخ أبو الغیث بن جمیل ، عمر بن المسن ، علی بن أحمد الرمیمه ،الشیخ سلمان بن إبراهیم با وی هم نشین بوده اند.بین او و بزرگانی از فضلا نیز گفتگوها و پیام هاو نامه نگاری هایی بوده که برخی از آنها در کتب شیخ احمد بن علوان آمده است اشخاصی مانند:السلطان بن العلاء السمکری ،الأمیر شمس الدین علی بن یحیى العنسی ، عبد الوهاب بن رشید، داود النسّأخ ، علی بن عمر بن أحمد ، محمد بن الحضرمی ،النقیب علی بن یحیى بن عمران و دیگرانی از این دست. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
ابن علوان می خواست بار دیگر در میدانی که برای آن همه توان خود را مصروف ساخت یعنی همان دعوت به سوی خدا با رویکرد [[عرفان]] و متصوفین باشد. او به تصوف و صوفیان به چشم منتقدی منصف می نگریست و دچار افراط و تفریط نمی شد. زیرا او به تصوفی ناب مبتنی بر رویکرد کتاب و [[سنت]] پرداخته است. | ابن علوان می خواست بار دیگر در میدانی که برای آن همه توان خود را مصروف ساخت یعنی همان دعوت به سوی خدا با رویکرد [[عرفان]] و متصوفین باشد. او به تصوف و صوفیان به چشم منتقدی منصف می نگریست و دچار افراط و تفریط نمی شد. زیرا او به تصوفی ناب مبتنی بر رویکرد کتاب و [[سنت]] پرداخته است. | ||
==فقر== | ==فقر== | ||
انصاف او را بر آن داشت تا پیروان خود را با حق رو به رو کند و آنان را خطاب قرار دهد، بدان معنی که فقر نه از | انصاف او را بر آن داشت تا پیروان خود را با حق رو به رو کند و آنان را خطاب قرار دهد، بدان معنی که فقر نه از تراشیدن ریش ، پابرهنه بودن، نه از بد اخلاقى و گستاخى، نه از بی پروا خوردن مسکر و نه ارتکاب به موسیقی و لهو ولعب و نه به احکامی که با احکام الهی منافات دارد و بر خلاف سنت پیامبرش صلی الله علیه و آله و سلم که بی همتاست بلکه فقر به علم طریقت و عمل و ایمان وبه سبب توفیقی است که از جانب خداوند به او ارزانی می شود. | ||
ایشان به همگان از جمله کسانی که عرفان را به عنوان آموزه عملی و معرفتی، آراء و عقاید و الگوی عبادت و تقوا مناسب همگان نمی‌پذیرند، این شعر را مطرح کرد:اگر آنچه را که من می گویم بگیری، فردا پیروز می شوی و اگر امتناع کنی، پروردگار عرش به من پاداش خواهد داد.ابن علوان خصوصیتی داشت که بدنبال آن بود و به آن نیز رسید و آن این بود که اندیشه‌اش ماننده مائده ای باقی بماند که همه بتوانند از آن بهرمند گردند.عبدالهادی بن محمد السودی در شعر خود در مدح ابن علوان این حقیقت را تأیید می کند:مردم با یکدیگر اختلاف دارند مگر در محبت نسبت به که این خود مایه پیوندی بین ایشان شده است. | ایشان به همگان از جمله کسانی که عرفان را به عنوان آموزه عملی و معرفتی، آراء و عقاید و الگوی عبادت و تقوا مناسب همگان نمی‌پذیرند، این شعر را مطرح کرد:اگر آنچه را که من می گویم بگیری، فردا پیروز می شوی و اگر امتناع کنی، پروردگار عرش به من پاداش خواهد داد.ابن علوان خصوصیتی داشت که بدنبال آن بود و به آن نیز رسید و آن این بود که اندیشه‌اش ماننده مائده ای باقی بماند که همه بتوانند از آن بهرمند گردند.عبدالهادی بن محمد السودی در شعر خود در مدح ابن علوان این حقیقت را تأیید می کند:مردم با یکدیگر اختلاف دارند مگر در محبت نسبت به که این خود مایه پیوندی بین ایشان شده است. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۰: | ||
=تالیفات= | =تالیفات= | ||
1) کتاب | 1) کتاب التوحید الأعظم المبلغ من لا یعلم إلى رُتبة من یعلم | ||
2) کتاب الفتوح المصونة والأسرار المخزونة | 2) کتاب الفتوح المصونة والأسرار المخزونة | ||
3) کتاب المهرجان البحر المشکل | 3) کتاب المهرجان البحر المشکل الغریب المظهر لکل سر عجیب لکل عارف لبیب | ||
که همه آنها حول محور [[تصوف]]، سلوک، معرفت و عقیده است که توسط مرکز مطالعات و تحقیقات [[یمن]] در صنعا چاپ و منتشر شده است. | که همه آنها حول محور [[تصوف]]، سلوک، معرفت و عقیده است که توسط مرکز مطالعات و تحقیقات [[یمن]] در صنعا چاپ و منتشر شده است. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۴: | ||
زیارت بسیاری از مردم به بقعه احمد بن علوان همچنان ادامه دارد. | زیارت بسیاری از مردم به بقعه احمد بن علوان همچنان ادامه دارد. | ||
هر سال در نیمه ماه ربیع الاول زیارتی برگزار می‌شد و منابع تاریخی آن را | هر سال در نیمه ماه ربیع الاول زیارتی برگزار می‌شد و منابع تاریخی آن را «یوم الجمع المبارک» | ||
نامیده‌اند. | نامیده‌اند. | ||