احمد بن علوان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'می آید' به 'می‌آید')
جز (جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقه‌ها')
خط ۶۶: خط ۶۶:
ایشان به همگان از جمله کسانی که عرفان را به عنوان آموزه عملی و معرفتی، آراء و عقاید و الگوی عبادت و تقوا مناسب همگان نمی‌پذیرند، این شعر را مطرح کرد: اگر آنچه را که من می گویم بگیری، فردا پیروز می شوی و اگر امتناع کنی، پروردگار عرش به من پاداش خواهد داد.ابن علوان خصوصیتی داشت که بدنبال آن بود و به آن نیز رسید و آن این بود که اندیشه‌اش ماننده مائده ای باقی بماند که همه بتوانند از آن بهرمند گردند. عبدالهادی بن محمد السودی در شعر خود در مدح ابن علوان این حقیقت را تأیید می‌کند: مردم با یکدیگر اختلاف دارند مگر در محبت نسبت به که این خود مایه پیوندی بین ایشان شده است.
ایشان به همگان از جمله کسانی که عرفان را به عنوان آموزه عملی و معرفتی، آراء و عقاید و الگوی عبادت و تقوا مناسب همگان نمی‌پذیرند، این شعر را مطرح کرد: اگر آنچه را که من می گویم بگیری، فردا پیروز می شوی و اگر امتناع کنی، پروردگار عرش به من پاداش خواهد داد.ابن علوان خصوصیتی داشت که بدنبال آن بود و به آن نیز رسید و آن این بود که اندیشه‌اش ماننده مائده ای باقی بماند که همه بتوانند از آن بهرمند گردند. عبدالهادی بن محمد السودی در شعر خود در مدح ابن علوان این حقیقت را تأیید می‌کند: مردم با یکدیگر اختلاف دارند مگر در محبت نسبت به که این خود مایه پیوندی بین ایشان شده است.


از آنجایی که شیخ احمد بن علوان یک سلسله صوفیانه با الگوی شناخته شده برای صاحبان فرقه های صوفیانه ایجاد نکرد. گرچه خودش از مکتب قادریه بهره برده بود. اما او قبل از شکل به محتوا تاکید داشت و اگر هر یک از مشایخ اهل طریقت وسیله و هدفی داشته باشد که از احکام اسلام و نیازهای زمان و مکان به دست می‌آید، لکن محبت به خدا و رسول و مؤمنان عمده ترین وسیله ای است که باید بر آن تمسک جست. همچنین هدفی که برای آن تلاش کرد کسب معرفت الهی بود. همان طور که ابن علوان خودش نکته ای داشت و می‌گفت: حبّ مذهب و دین من است، پس از آن به فلسفه پرداخت، و معتقد بود هر گفتار، کردار، اعمال و عقیده در خدمت این محبت به [[خدا]] و رسول است.
از آنجایی که شیخ احمد بن علوان یک سلسله صوفیانه با الگوی شناخته شده برای صاحبان فرقه‌های صوفیانه ایجاد نکرد. گرچه خودش از مکتب قادریه بهره برده بود. اما او قبل از شکل به محتوا تاکید داشت و اگر هر یک از مشایخ اهل طریقت وسیله و هدفی داشته باشد که از احکام اسلام و نیازهای زمان و مکان به دست می‌آید، لکن محبت به خدا و رسول و مؤمنان عمده ترین وسیله ای است که باید بر آن تمسک جست. همچنین هدفی که برای آن تلاش کرد کسب معرفت الهی بود. همان طور که ابن علوان خودش نکته ای داشت و می‌گفت: حبّ مذهب و دین من است، پس از آن به فلسفه پرداخت، و معتقد بود هر گفتار، کردار، اعمال و عقیده در خدمت این محبت به [[خدا]] و رسول است.


=تالیفات=
=تالیفات=
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش