احمد بن محمد بن صقر صائغ: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' در باره ' به ' در‌باره '
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵↵' به '== پانویس == {{پانویس}}')
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' در‌باره ')
خط ۲۲: خط ۲۲:


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن صقر صائغ، ابوالحسن. ملقب به «معدل»(به فتح و تشدید دال). مفسر و محدث شیعی. در باره ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. «شیخ صدوق»(م381ق) كه در فاصله سال‏‌های 339 تا 347 هجری توسط «ركن الدوله بویهی»(م366ق) به [[ری]] دعوت شده بود، [[حدیث|احادیث]] متعددی از او نقل كرده و از او با عنوان «شیخ لأهل ری»(استاد پیری از ری) یاد می‏‌كند. بنابراین می‌‏توان وفات او را تقریباً در اواسط سده چهارم در نظر گرفت.  
احمد بن محمد بن صقر صائغ، ابوالحسن. ملقب به «معدل»(به فتح و تشدید دال). مفسر و محدث شیعی. در‌باره ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. «شیخ صدوق»(م381ق) كه در فاصله سال‏‌های 339 تا 347 هجری توسط «ركن الدوله بویهی»(م366ق) به [[ری]] دعوت شده بود، [[حدیث|احادیث]] متعددی از او نقل كرده و از او با عنوان «شیخ لأهل ری»(استاد پیری از ری) یاد می‏‌كند. بنابراین می‌‏توان وفات او را تقریباً در اواسط سده چهارم در نظر گرفت.  


از لقب «صائغ» بر می‌‏آید كه خود او یا پدرش صنعت‏‌گر بوده و در ریخته‏‌گری و قالب‏‌ریزی اشیاء مهارت داشته است. وی اصالتاً ایرانی است اما در اینكه اهل كجا و از چه خانواده‏ای برخاسته است چیزی دانسته نیست. همین‏‌قدر می‌‏دانیم كه وی مدت زیادی در ری مسكن داشت و حیات علمی خود را در این شهر به سر آورده و احتمالاً در همین‏ جا نیز دار فانی را وداع گفت. وی در علوم حدیث به مقام استادی رسید و چنان‌كه از تعابیر شیخ صدوق بر می‌‏آید وی از شیوخ و بزرگان ری به شمار می‌‏آمده است و چون در نقل حدیث راست‌گو بود، لقب «عدل» یا «معدل» گرفت. از معاصران او در ری «[[ابن جراده بردعی]]»(م348ق)، «[[یعقوب بن یوسف بن یعقوب]]» و «[[احمد بن حسن قطان]]» هستند. هم‌چنین بسیاری از اساتید و شاگردان او در [[قم]] و ری اقامت داشتند.  
از لقب «صائغ» بر می‌‏آید كه خود او یا پدرش صنعت‏‌گر بوده و در ریخته‏‌گری و قالب‏‌ریزی اشیاء مهارت داشته است. وی اصالتاً ایرانی است اما در اینكه اهل كجا و از چه خانواده‏ای برخاسته است چیزی دانسته نیست. همین‏‌قدر می‌‏دانیم كه وی مدت زیادی در ری مسكن داشت و حیات علمی خود را در این شهر به سر آورده و احتمالاً در همین‏ جا نیز دار فانی را وداع گفت. وی در علوم حدیث به مقام استادی رسید و چنان‌كه از تعابیر شیخ صدوق بر می‌‏آید وی از شیوخ و بزرگان ری به شمار می‌‏آمده است و چون در نقل حدیث راست‌گو بود، لقب «عدل» یا «معدل» گرفت. از معاصران او در ری «[[ابن جراده بردعی]]»(م348ق)، «[[یعقوب بن یوسف بن یعقوب]]» و «[[احمد بن حسن قطان]]» هستند. هم‌چنین بسیاری از اساتید و شاگردان او در [[قم]] و ری اقامت داشتند.  
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش