احمد موگنی موکو

نسخهٔ تاریخ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۳ توسط Negahban (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «احمد بن علی آل شیخ ابی بکر بن سالم (1793 - 1875)، با نام مستعار "Mogné Moukou" یک رهبر سیا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

احمد بن علی آل شیخ ابی بکر بن سالم (1793 - 1875)، با نام مستعار "Mogné Moukou" یک رهبر سیاسی، رهبر نظامی و سلطان سلطنت بامبائو در جزیره گراند کومور است .


فهرست 1 درصد از 2 تولد و تربیت او 3 به عهده گرفتن 4 مرگ او 5 بازبینی کننده نسبت احمد بن علی غوم بن صالح بن علی بن صالح بن احمد بن الحسین بن شیخ ابی بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولا آل - دویله بن علی بن علوی الغیار بن ال - فقیه، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد صاحب میربط بن علی خالی قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن.عبیدالله بن احمد آل -Muhajir بن عیسی بن محمد آل -Naqib بن علی آل -Aridi بن جعفر الصادق بن محمد - باقر بن علی زین آل - العابدین بن آل - حسین AL-سبط بن امام علی بن ابی طالب و امام علی، همسر فاطمه بنت محمد، درود بر او .

وی سی و دومین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت در مورونی در جزیره گراند کومور در سال 1793 متولد شد و مادرش از یک دختر عرب موآنا متتا شیخ اسماعیل متولد شد. او در سه سالگی به همراه پدرش از مورونی به شهر موتسامودو، پایتخت جزیره هینزوان مهاجرت کرد . او در شهر موتسامودو بزرگ شد تا اینکه به سن بلوغ رسید. با دختر سلطان علوی بن حسین شیرازی ازدواج کرد . پس از مرگ پدرش، او به جزیره گراند کومور سفر کرد تا بر اساس آداب و رسوم و سنت های این جزیره، حق خود را به دست بگیرد.

با فرض قدرت بازگشت او به گراند کومور در حدود سال 1813 بود . مشخص است که او طبق سنت جزیره سزاوار پادشاهی منطقه بامبائو گراند کومور بود و ممکن است پدرش که ثروتمند بود، پولی را برای او باقی گذاشته باشد که می توانست. قدرت را حفظ نمی کند او از امکانات مالی استفاده کرد و توانست بدون مشکل شهرهای مورونی و ایکونی را تصرف کند و بر این اساس سلطان منطقه بامبائو شد . جزیره گراند کومور در آن زمان به 9 منطقه تقسیم شده بود که هر کدام یک پادشاه داشتند.

سلطان احمد مونی موکو چندین عملیات نظامی انجام داد و با سلسله های حاکم جزیره گراند کومور ازدواج کرد و پس از این تلاش ها در همان سال 1813 لقب «تیبه» را به دست آورد، اما این عنوان باقی نماند. او تا زمان مرگش، جایی که او این مقام افتخاری سلطان موسی فومو را در حدود سال 1868 از او گرفت .

مرگ او او در اوت 1875 پس از میلاد درگذشت و در مورونی، پایتخت جزیره گراند کومور به خاک سپرده شد .

منابع