اصحاب صفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۸۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ اکتبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اصحاب صفه''' عنوان جمعى از [[مسلمانان]] پاکباخته و تهی دستى است که در [[صدر اسلام]] و زمان [[پیامبر اسلام(ص)]] در رکاب آن حضرت بودند و چون در [[مدینه]] خانه و آشیان و آشنایى نداشتند در گوشه اى از [[مسجد]] سکویى ساخته شده بود که در همان جا روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.
'''اصحاب صفه''' عنوان جمعى از [[مسلمانان]] پاکباخته و تهی دستى است که در [[صدر اسلام]] و زمان [[پیامبر اسلام(ص)]] در رکاب آن حضرت بودند و چون در [[مدینه]] خانه و آشیان و آشنایى نداشتند در گوشه اى از [[مسجد]] روی سکویى که ساخته شده بود، ساخته شده بود روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.
 
==معنای لغوی صفه==
«صفّه» در لغت به معنای سایه <ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص ۱۹۵.</ref>  یا سکو و ایوان <ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص۱۹۵.</ref> و نیز به معنای مکان تابستانی است که با شاخه های درخت خرما پوشیده شده باشد.<ref>مکارم شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص ۴۷۲.</ref>     
 
==معنای اصطلاحی صفه==
صفه در لغا به مکانی سایه داری اطلاق می شود <ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۹، ص ۱۹۵.</ref> که در قسمت شمالی مسجد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای سکونت مهاجرین از مکه انتخاب شده بود.<ref>سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، ج۲، ص ۴۸.</ref>   
<ref>ابن‌ تیمیه‌، احمد، مجموعة الرسائل‌ و المسائل‌، ج۱، ص۲۷.</ref>   


==تاریخچه اصحاب صفه==
==تاریخچه اصحاب صفه==
اصحاب صفه که آنان را اهل صفه نیز می خوانند دسته‏ اى از یاران پیغمبر (ص) بودند  که از [[مکه]] پس از آن حضرت به مدینه هجرت کردند و دسته‏ اى دیگر بودند که به مدینه آمدند و [[اسلام]] پذیرفتند.چون اکثر ایشان از فقرا و مردمان تنگ دست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند


اصحاب صفه که آنان را اهل صفه نیز می خوانند دسته‏ اى از یاران پیغمبر (ص) بودند  که از [[مکه]] پس از آن حضرت به مدینه هجرت کردند و دسته‏ اى دیگر بودند که به مدینه آمدند و [[اسلام]] پذیرفتند. چون اکثر ایشان از فقرا و مردمان تنگدست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند و  و غالبا اهل مدینه خوراک و لباس ایشان را تأمین مى‏ کردند.
==حمابت پیامبر صلوات الله علیه==
چون شب فرا می رسید، در خانه پیغمبر (ص) که همسایه [[مسجد النبى]] بود، ظرفى پر از جوی آمیخته با نخود قرار مى ‏دادند و ایشان از آن ارتزاق مى‏ کردند. از این جهت آنان را [[ضیوف الاسلام|ضیوف الاسلام]] یعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند.<ref>محمد جواد مشکور،  فرهنگ فرق اسلامی ،  مشهد ، انتشارات  آستان قدس رضوی ، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref>
پیامبر صلوات الله علیه از اصحاب صفه بسیار حمایت می‌کرد و مقرری روزانه از درآمد عمومی بیت المال برای آن‌ها مقرر داشته روزانه در اختیارشان قرار می داد. چون شب فرا می رسید، در خانه حضرت که همسایه [[مسجد النبى]] بود، ظرفى پر از جو مخلوط  با نخود قرار مى ‏دادند و ایشان از آن ارتزاق مى‏ کردند. از این جهت آنان را [[ضیوف الاسلام|ضیوف الاسلام]] یعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند. علاوه، پیامبر صلوات الله علیه، مسلمانان را به اکرام و در عین حال شناخت فضل و مراتب آنان تشویق می کرد. در پی این حمایت، مشکلات مالی آن ها به تدریج کاهش یافت و از آن جا نقل مکان کرده در جای مناسب تری ساکن شدند. با این حال گروهی از آن ها با وجود تمکن نسبی؛ دنیا را رها کرده و همچنان به عبادت و تعلیم و تعلم مشغول بودند.<ref>محمد جواد مشکور،  فرهنگ فرق اسلامی ،  مشهد ، انتشارات  آستان قدس رضوی ، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 63</ref> <ref>دانشنامه بزرگ اسلامی به همت دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد9، صفحه 3601.</ref>
 
 
==نظر قرآن در باره اصحاب صفه==
خصوصیات و ارزش‌های اسلامی اصحاب صفه زمینه‌ای شد تا برخی از  مفسران،شان نزول تعدادی از آیات قرآن <ref>سوره بقره:۲، آیه۲۷۳، سوره انعام:۶، آیه۵۲، سوره کهف:۱۸، آیه۲۸</ref> را به آن ها منتسب  و در آثار خود بیاورند.<ref>ر.ک، ابن سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۱ (۲)، ص۱۳؛ قمی، تفسیر، ج۱، ص۲۰۲؛ طبری، تفسیر، ج۲۵، ص۱۹؛ فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ج۷، ص۸۴؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۲، ص۸۸، ج۷، ص۳۵۲
</ref>


==تعداد اصحاب صفه==
==تعداد اصحاب صفه==
راویان در شمار ایشان اختلاف کردند، بعضى شمار ایشان را ده یا سى و یا نود و دو و یا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانیده ‏اند.
راویان در شمار ایشان اختلاف کردند، بعضى شمار ایشان را ده یا سى و یا نود و دو و یا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانیده ‏اند.
نوشته اند که [[ابوذر غفاری]]، [[حذیفه عبسى|حذیفه عبسى]]، [[واثله لیثى|واثله لیثى]]، [[ابى مویهبه|ابى مویهبه]]، [[عمار یاسر|عمار یاسر]]، [[بلال حبشى]]، [[خباب بن ارت]]، [[سلمان فارسى]] و [[صهیب بن سنان رومى|صهیب بن سنان رومى]] از ایشان بوده‏ اند. <ref>ر.ک،همان</ref>
نوشته اند که [[ابوذر غفاری]]، [[حذیفه عبسى|حذیفه عبسى]]، [[واثله لیثى|واثله لیثى]]، [[ابى مویهبه|ابى مویهبه]]، [[عمار یاسر|عمار یاسر]]، [[بلال حبشى]]، [[خباب بن ارت]]، [[سلمان فارسى]] و [[صهیب بن سنان رومى|صهیب بن سنان رومى]] از ایشان بوده‏ اند. <ref>ر.ک،همان</ref>
confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش