اطرافيه فرقه ‏اى از «عجارده» از فرق «خوارج اند».


تاریخچه و عقاید

این فرقه در ابتدا پیرو مذهب حمزه بن آذرك خارجى بودند و در ادامه به آن مذهب چيزى افزوده معتقدند که مردم اطراف بلاد اسلام، در ترك آنچه را كه از شريعت نمى ‏شناسند و در امر دين از روى عقل رفتار مى‏ كنند معذورند.ايشان واجبات عقلى را مانند «قدريه» ثابت می دانند. پيشواى اين فرقه غالب بن شاذك از مردم سيستان است.فرقه محمديه که پیرو محمد بن رزق اند، از اين طايفه ‏اند. ص 64


فرقه ای که اصحاب اطراف را نسبت به آن دسته از امور شریعت که برای ایشان نامعلوم است، معذور می دانند. ظاهراً مراد از «اصحاب اطراف» در کلام ایشان، بدویان است این گروه در اصول، با اهل سنت موافق هستند. توجه به این نکته لازم است که اگر امور شریعت را به معنای فروع احکام گرفتیم، می توان گفت تقابل این گروه با اهل سنت، همانند تقابل معلومیه و مجهولیه در اصول عقاید است

اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص53 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص43 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص117 / نفائس الفنون فی عرایس العیون، شمس الدین محمد آملی، ج2، ص

محمد شهرستانی این فرقه را از زمره فرقه های عجارده خوارج برشمرده و رئیس آن ها را فردی به نام غالب بن شاذاک معرفی کرده است.

الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص117


پانویس