۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
از خوجههای اثنی‌عشری نیز برای معالجه به هندوستان سفر میکنند و به خانوادههایی که توانایی پرداخت هزینهٔ تحصیل فرزندان خود را در کشورهای غربی ندارند کمک کرده، فرزندانشان را در دانشگاههای هند ثبت‌‌نام میکنند. | از خوجههای اثنی‌عشری نیز برای معالجه به هندوستان سفر میکنند و به خانوادههایی که توانایی پرداخت هزینهٔ تحصیل فرزندان خود را در کشورهای غربی ندارند کمک کرده، فرزندانشان را در دانشگاههای هند ثبت‌‌نام میکنند. | ||
==حفظ ملیت و هویت== | ==حفظ ملیت و هویت== | ||
از دیگر سنتهای زیبای خوجههای اثنی‌عشری، تلاش آنها برای ایجاد نوعی تلفیق بین دین و ملیتشان است. در واقع آنها باوجود علاقهٔ فراوان به مذهب اهل‌بیت و افتخار به شیعه بودن خویش، کوشیده‌اند ملیت و هویت خود را نیز حفظ کنند. این امر در نام‌های ایشان متجلی است؛ بهگونهای که نام تمامی آنان، به‌ویژه مردان، مخلوطی از اسامی هندی و نام‌های ائمهٔ اطهار و پیامبران است. برخی از این اسامی عبارتند از: <big>بشیر شیوجی، محمد لالجی، جعفر نانجی، محمد دوجی، باقر جیوراج، کاظم والجی، حسنین آلارخیا، علی دایا و...</big> . تلاش برای پیوند خصوصیات قومی برجای‌مانده از [[هندوئیسم]] و مذهب تشیع، در دیگر سنتهای این جامعه، مانند مراسم ختنه‌سوران پسربچهها، جشن تولد، مراسم خاک‌سپاری و... نیز کاملاً به‌چشم میخورد. با این حال، خوجههای اثنی‌عشری برخی از سنتهای قدیمی خود را که با قوانین اسلام مغایرت دارد، به‌کناری نهاده و به مقررات اسلامی روی آوردهاند. از دیگر سنتهای جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنی‌عشری، تلاش برای حفظ زبانهای کهن قومی آنها، به‌ویژه <sub>زبان گجراتی</sub> و تا حدودی نیز <sub>کچی</sub>، به‌عنوان یکی از مهمترین عوامل ارتباط و تفاهم بین افراد و جماعات خوجهٔ اثنی‌عشری است. | از دیگر سنتهای زیبای خوجههای اثنی‌عشری، تلاش آنها برای ایجاد نوعی تلفیق بین دین و ملیتشان است. در واقع آنها باوجود علاقهٔ فراوان به مذهب اهل‌بیت و افتخار به شیعه بودن خویش، کوشیده‌اند ملیت و هویت خود را نیز حفظ کنند. این امر در نام‌های ایشان متجلی است؛ بهگونهای که نام تمامی آنان، به‌ویژه مردان، مخلوطی از اسامی هندی و نام‌های ائمهٔ اطهار و پیامبران است. برخی از این اسامی عبارتند از: <big>بشیر شیوجی، محمد لالجی، جعفر نانجی، محمد دوجی، باقر جیوراج، کاظم والجی، حسنین آلارخیا، علی دایا و...</big>. تلاش برای پیوند خصوصیات قومی برجای‌مانده از [[هندوئیسم]] و مذهب تشیع، در دیگر سنتهای این جامعه، مانند مراسم ختنه‌سوران پسربچهها، جشن تولد، مراسم خاک‌سپاری و... نیز کاملاً به‌چشم میخورد. با این حال، خوجههای اثنی‌عشری برخی از سنتهای قدیمی خود را که با قوانین اسلام مغایرت دارد، به‌کناری نهاده و به مقررات اسلامی روی آوردهاند. از دیگر سنتهای جامعهٔ شیعیان خوجهٔ اثنی‌عشری، تلاش برای حفظ زبانهای کهن قومی آنها، به‌ویژه <sub>زبان گجراتی</sub> و تا حدودی نیز <sub>کچی</sub>، به‌عنوان یکی از مهمترین عوامل ارتباط و تفاهم بین افراد و جماعات خوجهٔ اثنی‌عشری است. | ||
=وضعیت فرهنگی= | =وضعیت فرهنگی= | ||