امارت اسلامی قفقاز

از ویکی‌وحدت

یکی از جرایانات که نماينده جنبش مسلح چچن هستند امارت اسلامي قفقاز است. اين جنبش در سال 2007 میلادی ايجاد شد و به عنوان چتري بود كه جنبش هاي مسلح در شمال قفقاز را در سايه خود جمع مي كرد. هدف اين جنبش ايجاد يك كشور واحد آن هم در زير لواي اسلام است. جريان دوم يك جريان ملي گرا مي باشد كه در جهت تشديد درگيري ها عليه روس ها در چچن مي كوشد ؛ ولي موضوع بحث ما همان جريان اول است

امارت اسلامی قفقاز.jpg
نام جنبش امارت اسلامی قفقاز
رهبر جنبش دوکو عمروف

امارت اسلامی قفقاز


امارت اسلامي قفقاز يك جنبش اسلامي به رهبري دوكو عمروف مي باشد و برخاسته از جنبش جدايي طلب چچن است كه نظاميان روس موفق به شكست آن شدند.
رهبران اين جنبش اسلامگرا مستمرا بر مشروع بودن كشتار شهروندان و غير نظاميان روس تاكيد مي كنند. جنبش «امارت اسلامي قفقاز» مي كوشد تا تمامي گروه هاي شورشي فعال در جمهوري هاي قفقاز روسيه مانند چچن، انگوش، داغستان، اوستياي شمالي و ... را در زير پرچم خود قرار دهد.
وقتي عمروف خود را به عنوان رهبر «امارت اسلامي قفقاز» از جمله چچن ـ كه همچون ديگر جمهوري هاي موجود در قفقاز روسيه به عنوان يك ايالت تلقي مي شد ـ اعلام كرد، نابساماني هاي امنيتي به تدريج وارد دو جمهوري اينگوش و داغستان گرديد كه در همسايگي چچن قرار داشتند و اكثر ساكنان آن را مسلمانان تشكيل مي دادند. هنوز هم گروه هاي شورشي مستمرا حملاتي عليه نيروهاي امنيتي روسيه و نمايندگان اين كشور در تمامي بخش هاي قفقاز انجام مي دهند.
شايان ذكر است كه جنبش «امارت اسلامي قفقاز» كه يك جنبش شورشي به شمار مي آيد، به عنوان يك جنبش متحد تلقي نمي گردد ؛ زيرا بخشي از شورشيان چچني در سال 2010 میلادی و به دنبال شايعات و اخبار ضد و نقيضي كه درباره استعفاي عمروف وجود داشت، از وي جدا شدند و مسلم و حسين گاكايف يك سازمان جداگانه اسلامگرا تشكيل دادند.
در سال 2011 میلادی شوراي امنيت بين الملل تصميم گرفت تا مجازات هايي را عليه القاعده و گروه هاي مرتبط با آن اعمال كند و به اين ترتيب جنبش «امارت قفقاز» در ليست گروه هايي قرار گرفت كه عليه آنان مجازات انجام مي شد.
ايالات متحده نيز نام عمروف را در ليست تروريست هاي تحت تعقيب قرار داد و پنج ميليون دلار براي هر كسي كه اطلاعاتي در خصوص اين جنبش چچني بدهد، تعيين نمود؛ البته اطلاعاتي كه در نهايت به دستگيري عمروف كمك نمايد.

رهبران برجسته جنبش


عربی بارایف


وي يكي از فرماندهان برجسته جنگي جنبش «امارت اسلامي قفقاز» بود كه در سال 1999 میلادی توسط روس‌ها در چچن كشته شد.
مسخادوف، رئيس جمهور چچن وي را در سال 1998 میلادی به اتهام ربودن و گردن زدن مهندسان شركت تلكام و مخالفتش با پذيرش دستورات فرماندهان نظامي چچن خلع درجه كرد كه اين امر به درگيري ميان نيروهاي وابسته به بارايف و گارد ملي چچن در شهر جدرميز اين ايالت انجاميد و بعد از شش سال از كشته شدن وي، عمروف دستور بازگرداندن رتبه نظامي عربي بارايف را صادر كرد.[۱]

خطاب


نامش «سامر صالح عبدالله السویلم» و تبعه عربستانی بود. به او لقب «خطاب» دادند. خطاب رهبر پیشین مجاهدان عرب در قفقاز بود که در آپریل سال ۲۰۰۲ میلادی با استفاده از سم کشته شد.
وی که قرار بود به عنوان نماینده شرکت «آرامکو» عربستان راهی آمریکا شود، از رویای این سفر صرف نظر نمود و به جای آن در سال ۱۹۸۷ میلادی راهی افغانستان شد تا در صف مجاهدان مسلمان علیه شوروی بجنگند.
روسیه می گوید که او در جریان جنگ اول مسکو علیه چچن که در بین سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ میلادی روی داد، پا به منطقه چچن گذارده است.
گفته می شود که خطاب به مدت ۱۵ سال علیه نیروهای روسیه فعالیت داشت که این فعالیت از افغانستان آغاز شد و پس از آن به تاجیکستان رسید. وی همچنین در اثنای مناقشه قره باغ از مبارزان مسلمان حمایت می کرد. به نوشته روزنامه‌های روسی، خطاب در بین سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ میلادی در افغانستان علیه شوروی می جنگید و روابط گسترده ای با سازمان «افغانی های عرب» داشت یعنی همان کسانی که در قفقاز و چچن نیز تحت فرمانش می جنگیدند.
به گفته همین منبع، وی در جریان جنگ داخلی که در بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ میلادی در تاجیکستان روی داد، در کنار مخالفان اسلامگرای دولت جنگید و در جریان مناقشه قره باغ که در بین سال های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴ روی داد، به مسلمانان آذربایجانی کمک می کرد.
خطاب در جریان اولین جنگ مسکو علیه چچن که در بین سال های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ میلادی به وقوع پیوست، پا به این منطقه گذاشت و در آگوست ۱۹۹۹ میلادی با همکاری شامل باسایف از فرماندهان جنگی، عملیات های مسلحانه ای را در جمهوری داغستان روسیه که در مجاروت چچن قرار دارد، سکانداری کرد.
این عملیات ها با هدف ایجاد یک کشور اسلامی در قفقاز صورت می گرفت.[۲]

ابو حفص اردنی


نام او «فارس يوسف عميرات» يا «أبو حفص الأردني» است. وي در سال 1973 میلادی در منطقه الزرقا يعني زادگاه ابومصعب الزرقاوي، رهبر پيشين القاعده در عراق به دنيا آمد و در سال 1995 میلادی پا به چچن گذارد. وي تحت فرمان مبارز عربستاني سامر صالح عبدالله السويلم كار مي كرد يعني همان فردي كه به نام خطاب شناخته مي شد و در مه سال 2002 میلادی با سم به قتل رسيد. ابو حفص الاردني پس از قتل خطاب، به عنوان معاون ابوالوليد الغامدي كار خود را ادامه داد.
ابوحفص الأردني كه با لقب ابو حفص الشيشاني (چچني) نيز شناخته مي شد، در مجلس شوراي نظامي عضويت داشت و به عنوان فرمانده مجاهدان در چچن بود. وي معاون ابوالوليد بود و از جمله مجاهداني به شمار مي رفت كه در افغانستان، بوسني و تاجيكستان جنگيده بودند.
وي به همراه «خطاب» چندين عمليات بزرگ را ترتيب داد و روابطي صميمي با شامل باسايف، رهبر مشهور چچني داشت و باسايف شخصا در جشن انتصاب وي به منصب فرمانده مجاهدان چچني حضور داشت. ابو حفص در آپريل سال 2004 میلادی و بعد از اعلام خبر كشته شدن عبدالعزيز ملقب به «ابوالوليد الغامدي» اين منصب را عهده دار شد. ابوالويد، همان فردي كه نيروهاي ويژه روسيه وي را به عنوان جانشين «الخطاب» عربستاني در فرماندهي مبارزان چچني مي دانستند.[۳]

شامیل باسایف


شامیل باسایف فرمانده مجلس شورای نظامی چچن و متولد 1965 است. وی در جنگ اول چچن که در بین سال‌های 1994 تا 1996 روی داد، به عنوان دشمن درجه1 روسیه معرفی شد.
مسئولان روسیه‌ای وی را مسئول دو مورد شورشی می‌دانند که در ماه‌های آگوست و سپتامبر 1999 در جمهوری داغستان در مجاورت چچن به وقوع پیوست. روس‌ها باسایف را مسئول موج انفجاراتی می‌دانند که در شهرهای مختلف روسیه انجام گرفت و قربانی آن 239 غیر نظامی بودند.
"باسایف" در فوریه سال 2000 هنگامی که مشغول هدایت عملیات فرار مبارزان چچنی از "گروزنی"، پایتخت چچن بود از روی یک مین رد شد و پای خود را از دست داد.
"باسایف" سرکرده‌گی گروه‌های مسلحی را که در آگوست سال 1999 با هدف ایجاد یک جمهوری اسلامی وارد داغستان شدند، بر عهده داشت.نیروهای روسی به تحرکات نظامی باسایف در داغستان خاتمه بخشیدند و حمله گسترده‌ای را برای تعقیب نیروهای وی در چچن انجام دادند.
شامیل باسایف فرمانده جدایی‌طلبان چچنستان در عملیات نیروهای ویژه روسیه در جمهوری اینگوشتیا کشته شد.[۴]