۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '[[الجزایر (الجزائر)' به '[[الجزایر '
جز (جایگزینی متن - '[[الجزایر (الجزائر)' به '[[الجزایر ') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
| اهداف = آزادی و رهایی کشور | | اهداف = آزادی و رهایی کشور | ||
}} | }} | ||
'''انقلاب الجزایر''' تلاش مردمی است برای آزادی و رهایی. انقلابی که به اهداف اعلام شده خود رسید اما پس از رهایی از چنگ [[استعمار]] تجربه تلخ کشمکش‌های درونی و تصفیه‌های سیاسی را از سر گذراند. در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ تیر ۱۳۴۱) کشور [[الجزایر]] بعد از ۱۳۲ سال که تحت سلطه [[فرانسه]] بود به استقلال رسید و در هشت اکتبر همان سال به نام: جمهوریه الجزایره الدموکراتیه الشعبیه ([[الجزایر | '''انقلاب الجزایر''' تلاش مردمی است برای آزادی و رهایی. انقلابی که به اهداف اعلام شده خود رسید اما پس از رهایی از چنگ [[استعمار]] تجربه تلخ کشمکش‌های درونی و تصفیه‌های سیاسی را از سر گذراند. در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ تیر ۱۳۴۱) کشور [[الجزایر]] بعد از ۱۳۲ سال که تحت سلطه [[فرانسه]] بود به استقلال رسید و در هشت اکتبر همان سال به نام: جمهوریه الجزایره الدموکراتیه الشعبیه ([[الجزایر | ||
|جمهوری دموکراتیک مردمی الجزایر]]) به عضویت [[سازمان ملل متحد]] درآمد. | |||
== مروری بر انقلاب الجزایر == | == مروری بر انقلاب الجزایر == | ||
انقلاب الجزایر، تلاش مردمی است برای آزادی و رهایی. انقلابی که به اهداف اعلام شده خود رسید اما پس از رهایی از چنگ استعمار، تجربه تلخ کشمکش‌های درونی و تصفیه‌های سیاسی را از سر گذراند. | انقلاب الجزایر، تلاش مردمی است برای آزادی و رهایی. انقلابی که به اهداف اعلام شده خود رسید اما پس از رهایی از چنگ استعمار، تجربه تلخ کشمکش‌های درونی و تصفیه‌های سیاسی را از سر گذراند. | ||
در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ [[تیر ماه|ماه تیر]] ۱۳۴۱) [[الجزایر | در سوم ژوئیه ۱۹۶۲ (۱۲ [[تیر ماه|ماه تیر]] ۱۳۴۱) [[الجزایر | ||
|کشور الجزایر]] بعد از ۱۳۲ سال که تحت سلطه فرانسه بود به استقلال رسید و در هشت اکتبر همان سال به نام: جمهوریه الجزایره الدموکراتیه الشعبیه (جمهوری دموکراتیک مردمی الجزایر) به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. | |||
از ۱۹۵۴ تا روز استقلال یعنی مدت هشت سال [[جبهه آزادی‌بخش ملی]] مبارزه مسلحانه خود را علیه اشغالگران فرانسوی به‌شدت ادامه داد. | از ۱۹۵۴ تا روز استقلال یعنی مدت هشت سال [[جبهه آزادی‌بخش ملی]] مبارزه مسلحانه خود را علیه اشغالگران فرانسوی به‌شدت ادامه داد. | ||
ملت الجزایر یک میلیون قربانی داد و در تاریخ کشورهای عرب و [[شمال آفریقا]]، الجزایر به عنوان «ارض میلیون شهید» سرزمین یک میلیون شهید معروف شد. | ملت الجزایر یک میلیون قربانی داد و در تاریخ کشورهای عرب و [[شمال آفریقا]]، الجزایر به عنوان «ارض میلیون شهید» سرزمین یک میلیون شهید معروف شد. | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
== چگونگی سلطه فرانسه بر الجزایر == | == چگونگی سلطه فرانسه بر الجزایر == | ||
از قرن شانزدهم میلادی به بعد [[امپراتوری عثمانی]] بر سراسر شمال آفریقا از جمله الجزایر مسلط شد. حکام محلی با گرفتن لقب «بیک» از دربار [[قسطنطنیه]] و فرستادن مالیات سالیانه به دربار | از قرن شانزدهم میلادی به بعد [[امپراتوری عثمانی]] بر سراسر شمال آفریقا از جمله الجزایر مسلط شد. حکام محلی با گرفتن لقب «بیک» از دربار [[قسطنطنیه]] و فرستادن مالیات سالیانه به دربار [[عثمانی]]، خلعتی به نام جبه قرمز دریافت می‌کردند که نمایانگر اطاعت از دربار عثمانی بود. | ||
فرمانروایان و به عبارتی بیک‌های الجزایر در بعضی موارد مستقل بودند و با هر کشوری که قراردادی امضا می‌کردند، دربار عثمانی آن را تایید می‌کرد. در ۱۷۹۷ میلادی در زمان حکومت هیات‌مدیره (دایرکتوار) بر [[فرانسه]]، دولت فرانسه گندم‌های فراوانی به مبلغ پنج میلیون فرانک از «بیک حسین» فرمانروای الجزایر خریداری کرد ولی بعد از تحویل گندم‌ها پول آن را نپرداخت. | فرمانروایان و به عبارتی بیک‌های الجزایر در بعضی موارد مستقل بودند و با هر کشوری که قراردادی امضا می‌کردند، دربار عثمانی آن را تایید می‌کرد. در ۱۷۹۷ میلادی در زمان حکومت هیات‌مدیره (دایرکتوار) بر [[فرانسه]]، دولت فرانسه گندم‌های فراوانی به مبلغ پنج میلیون فرانک از «بیک حسین» فرمانروای الجزایر خریداری کرد ولی بعد از تحویل گندم‌ها پول آن را نپرداخت. | ||
بیک حسین به کنسول فرانسه در الجزیره اعتراض کرد و ضمن صحبت در حال عصبانیت مگس‌پرانی را که در دست داشت به صورت کنسول فرانسه کوبید. دولت فرانسه که از دیرزمان قصد تصرف الجزایر را داشت، این امر را بهانه قرار داد و ارتش فرانسه با یکصد کشتی جنگی و ۳۶ هزار سرباز بنادر الجزایر را به گلوله بست و سپاهیان فرانسه شهر الجزیره را گرفتند و بیک حسین در پنج ژوئیه ۱۸۳۰ با تمام وجوه نقدی که می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند، به عثمانی فرار کرد. این واقعه در زمان سلطنت «شارل دهم» (charlesx) اتفاق افتاد. | بیک حسین به کنسول فرانسه در الجزیره اعتراض کرد و ضمن صحبت در حال عصبانیت مگس‌پرانی را که در دست داشت به صورت کنسول فرانسه کوبید. دولت فرانسه که از دیرزمان قصد تصرف الجزایر را داشت، این امر را بهانه قرار داد و ارتش فرانسه با یکصد کشتی جنگی و ۳۶ هزار سرباز بنادر الجزایر را به گلوله بست و سپاهیان فرانسه شهر الجزیره را گرفتند و بیک حسین در پنج ژوئیه ۱۸۳۰ با تمام وجوه نقدی که می‌توانست به آن دسترسی پیدا کند، به عثمانی فرار کرد. این واقعه در زمان سلطنت «شارل دهم» (charlesx) اتفاق افتاد. | ||
پس از سقوط شارل دهم، «لوئی فیلیپ» (Louis philippe) بخش عظیمی از سربازان خود را از الجزایر خارج کرد و فقط هشت هزار سرباز در آنجا نگه داشت. | پس از سقوط شارل دهم، «لوئی فیلیپ» (Louis philippe) بخش عظیمی از سربازان خود را از الجزایر خارج کرد و فقط هشت هزار سرباز در آنجا نگه داشت. | ||
در ۱۸۳۵ مقاومت مردم در برابر اشغالگران آغاز شد، لذا دولت فرانسه در ۱۸۳۶ تصمیم گرفت، ضمن سرکوب جنبش مردم الجزایر، همه خاک الجزایر را تصرف کند لذا شهر کنستانتین را تصرف کرد. فرانسوی‌ها در جریان تصرف این شهر سه هزار و ۵۰۰ نفر تلفات دادند (۱۳ اکتبر ۱۸۳۷) ولی برای تسخیر مناطق جنوبی الجزایر با مقاومت سردار رشیدی مانند «امیرعبدالقادر» که فردی [[مسلمان]] و وطن‌پرست بود روبه‌رو شدند. امیر عبدالقادر مدت ۱۴ سال با دولت فرانسه جنگید. | در ۱۸۳۵ مقاومت مردم در برابر اشغالگران آغاز شد، لذا دولت فرانسه در ۱۸۳۶ تصمیم گرفت، ضمن سرکوب جنبش مردم الجزایر، همه خاک الجزایر را تصرف کند لذا شهر کنستانتین را تصرف کرد. فرانسوی‌ها در جریان تصرف این شهر سه هزار و ۵۰۰ نفر تلفات دادند (۱۳ اکتبر ۱۸۳۷) ولی برای تسخیر مناطق جنوبی الجزایر با مقاومت سردار رشیدی مانند «امیرعبدالقادر» که فردی [[مسلمان]] و وطن‌پرست بود روبه‌رو شدند. امیر عبدالقادر مدت ۱۴ سال با دولت فرانسه جنگید. | ||
== جنگ‌های امیر عبدالقادر با فرانسویان == | == جنگ‌های امیر عبدالقادر با فرانسویان == | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۷: | ||
بعد از او «احمد مصالی الحاج» جنبش استقلال‌طلبانه مردم الجزایر را رهبری کرد و در ۱۹۲۷ در کنگره اتحاد علیه [[امپریالیسم]] در بروکسل شرکت کرد و در آن کنفرانس استقلال مردم الجزایر را از فرانسه خواستار شد. او سپس در الجزایر انجمن «ستاره شمال آفریقا» را با هدف تساوی فرهنگ فرانسوی و عربی پایه‌ریزی کرد ولی روانه زندان شد. | بعد از او «احمد مصالی الحاج» جنبش استقلال‌طلبانه مردم الجزایر را رهبری کرد و در ۱۹۲۷ در کنگره اتحاد علیه [[امپریالیسم]] در بروکسل شرکت کرد و در آن کنفرانس استقلال مردم الجزایر را از فرانسه خواستار شد. او سپس در الجزایر انجمن «ستاره شمال آفریقا» را با هدف تساوی فرهنگ فرانسوی و عربی پایه‌ریزی کرد ولی روانه زندان شد. | ||
بعد از | بعد از آنکه او به زندان افتاد فردی به نام «عبدالحمیدبن بادیس» به کمیسر عالی فرانسه در الجزایر پیشنهاد کرد که در تمامی مدارس و در همه سطوح [[قرآن]] و زبان عربی در کنار زبان فرانسه تدریس شود. او خواسته‌های خود را در مجله‌ای به نام «شهاب» منتشر کرد. | ||
در این هنگام به موازات مبارزات مصالی الحاج و عبدالحمیدبن بادیس، فرحت عباس تحصیل کرده فرانسه و عضو حزب «اتحاد مردم الجزایر» که توانسته بود در ۱۹۴۶ به عضویت مجلس موسسان فرانسه پذیرفته شود، وارد صحنه شد. او ضمن | در این هنگام به موازات مبارزات مصالی الحاج و عبدالحمیدبن بادیس، فرحت عباس تحصیل کرده فرانسه و عضو حزب «اتحاد مردم الجزایر» که توانسته بود در ۱۹۴۶ به عضویت مجلس موسسان فرانسه پذیرفته شود، وارد صحنه شد. او ضمن آنکه پایبند افکار اسلامی بود، از افکار مصالی الحاج که دربردارنده شعار «اسلام دین ما، عربی زبان ما» و «زمین متعلق به زارعان»، پشتیبانی می‌کرد. | ||
فرحت عباس جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داده بود. وی برای جلب پشتیبانی سوسیالیست‌های فرانسه از جنبش آزادی‌خواهی مردم الجزایر تمایلات سوسیال دموکراسی پیدا کرد. | فرحت عباس جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داده بود. وی برای جلب پشتیبانی سوسیالیست‌های فرانسه از جنبش آزادی‌خواهی مردم الجزایر تمایلات سوسیال دموکراسی پیدا کرد. | ||
== تلاش برای استقلال == | == تلاش برای استقلال == | ||
فرحت عباس در خلال [[جنگ جهانی دوم]] «حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی الجزایر در قالب یک جمهوری شد. | فرحت عباس در خلال [[جنگ جهانی دوم]] «حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی الجزایر در قالب یک جمهوری شد. | ||
در همین زمان عده‌ای از جوانان الجزایری تحصیلکرده فرانسه به توصیه فرحت عباس در ۱۹۵۰ به عضویت یک سازمان سری (مخفی) که برای آزادی الجزایر فعالیت می‌کرد، درآمدند. این افراد عبارت بودند از: احمدبن | در همین زمان عده‌ای از جوانان الجزایری تحصیلکرده فرانسه به توصیه فرحت عباس در ۱۹۵۰ به عضویت یک سازمان سری (مخفی) که برای آزادی الجزایر فعالیت می‌کرد، درآمدند. این افراد عبارت بودند از: [[احمد بن بلا|احمدبن بلا]]، [[یوسف بن خده|یوسف‌بن خده]]، [[هواری بومدین]]، [[رابح بیطاط]]، [[شاذلی بن جدید]]، [[محمد بوضیاف]]، [[عبدالعزیز بوتفلیقه]]، کریم بلقاسم، محمد خیضر، آیت احمد و عده‌ای دیگر. این سازمان فعالیت‌های نظامی و سیاسی را در برنامه خویش جهت رسیدن به آزادی الجزایر گنجانیده بود. | ||
آنها توانستند «جبهه آزادی‌بخش ملی» (Front de Liveration Nationl)=(FLN) را در ۱۹۵۴ تشکیل دهند، درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «[[ارتش آزادی‌بخش الجزایر]]» تشکیل دادند که فرماندهی آن با هواری بومدین بود. آنها پایگاه‌هایی در مراکش، [[تونس]] و الجزایر داشتند و زمانی که [[جمال عبدالناصر]] به ریاست‌جمهوری [[مصر]] رسید، [[قاهره]] تبدیل به پایتخت حکومت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس درآمد. | آنها توانستند «جبهه آزادی‌بخش ملی» (Front de Liveration Nationl)=(FLN) را در ۱۹۵۴ تشکیل دهند، درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «[[ارتش آزادی‌بخش الجزایر]]» تشکیل دادند که فرماندهی آن با هواری بومدین بود. آنها پایگاه‌هایی در مراکش، [[تونس]] و الجزایر داشتند و زمانی که [[جمال عبدالناصر]] به ریاست‌جمهوری [[مصر]] رسید، [[قاهره]] تبدیل به پایتخت حکومت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس درآمد. | ||
| خط ۵۸: | خط ۶۰: | ||
[https://rasekhoon.net/article/show/114824/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1 برگرفته از سایت مروری بر انقلاب الجزایر - راسخونhttps://rasekhoon.net] | [https://rasekhoon.net/article/show/114824/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1 برگرفته از سایت مروری بر انقلاب الجزایر - راسخونhttps://rasekhoon.net] | ||
[[رده:الجزایر]] | |||
[[رده:انقلاب‌ها]] | [[رده:انقلاب‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]] | ||