انواع شهرت و دیدگاه فقیهان نسبت به آن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رده:مقالات' به 'رده:مقاله‌ها'
جز (جایگزینی متن - ' می داند' به ' می‌داند')
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات' به 'رده:مقاله‌ها')
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
==-دیدگاه برخی از علمای امامیه در جابریت ضعف سند از طریق شهرت عملی ==
==-دیدگاه برخی از علمای امامیه در جابریت ضعف سند از طریق شهرت عملی ==
   
   
بسیاری از علمای [[امامیه]] بلکه قریب باتفاق انها معتقدند که بوسیله شهرت عملی اصحاب می‌توان ضعف سندی [[احادیث]] را جبران نموده و زمینه را برای اعتبار و عمل به ان فراهم نمود.
بسیاری از علمای [[امامیه]] بلکه قریب باتفاق آنها معتقدند که بوسیله شهرت عملی اصحاب می‌توان ضعف سندی [[احادیث]] را جبران نموده و زمینه را برای اعتبار و عمل به ان فراهم نمود.


اینان معتقدند شهرت عملی در صورتی جابر ضعف سند حدیث است که دو شرط در آن ملاحظه شود:  
اینان معتقدند شهرت عملی در صورتی جابر ضعف سند حدیث است که دو شرط در آن ملاحظه شود:  
خط ۱۴: خط ۱۴:


شهرت که در علم اصول از ان بحث می‌گردد به سه نوع تقسیم می‌گردد: شهره فتوائیه، شهره روائیه، شهره عملیه  
شهرت که در علم اصول از ان بحث می‌گردد به سه نوع تقسیم می‌گردد: شهره فتوائیه، شهره روائیه، شهره عملیه  
مراد از شهرت فتوائی عبارتست از فتوائی که بین علمای امامیه بدون انکه مستندش مشخص باشد مشهور گردیده است که در مقابل ان فتوای شاذ قرار دارد.
مراد از شهرت فتوائی عبارتست از فتوائی که بین علمای امامیه بدون آنکه مستندش مشخص باشد مشهور گردیده است که در مقابل ان فتوای شاذ قرار دارد.


شهرت عملی عبارتست از عمل علما به روایتی ضعیف که مقابل ان اعراض و ترک عمل به روایت خاص قرار دارد بدین معنا که گاه روایتی اعم از انکه ضعیف یا قوی باشد مورد اعراض علما قرار نمی‌گیرد.
شهرت عملی عبارتست از عمل علما به روایتی ضعیف که مقابل ان اعراض و ترک عمل به روایت خاص قرار دارد بدین معنا که گاه روایتی اعم از آنکه ضعیف یا قوی باشد مورد اعراض علما قرار نمی‌گیرد.


شهرت روائی نیز عبارتست از انکه روایتی در بسیاری از کتب حدیثی نقل شده باشد که مقابل ان حدیث شاذ است که چنین روایتی در بین فقیهان از مرجحات باب تعارض شمرده می‌شود.  
شهرت روائی نیز عبارتست از آنکه روایتی در بسیاری از کتب حدیثی نقل شده باشد که مقابل ان حدیث شاذ است که چنین روایتی در بین فقیهان از مرجحات باب تعارض شمرده می‌شود.  


== دیدگاه فقهاء امامیه در شهرت فتوائی ==  
== دیدگاه فقهاء امامیه در شهرت فتوائی ==  


شهرت فتوائی در بین اکثر فقهای امامیه مطلقا معتبر است اما برخی نظیر امام خمینی و ایه الله بروجردی معتقدند که شهرت فتوائی تا زمان شیخ طوسی معتبر اما بعد از ان معتبر نمی‌باشد بجهت انکه شیوه متقدمین از فقیهان امامیه تا زمان شیخ طوسی بران بود که فتاوایشان را بزبان و الفاظی که در روایات نقل شده بیان می‌کردند بنابراین شهرت روایی متقدمین تا زمان شیخ طوسی را باید بمنزله روایت تلقی نمود درحالی که فقیهان بعد از شیخ و متاخرین بعد از او تا کنون چنین روشی را در بیان فتاوای خویش بکار نمی‌بردند.<ref>رک به: موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4ص 263
شهرت فتوائی در بین اکثر فقهای امامیه مطلقا معتبر است اما برخی نظیر امام خمینی و آیة‌الله بروجردی معتقدند که شهرت فتوائی تا زمان شیخ طوسی معتبر اما بعد از ان معتبر نمی‌باشد بجهت آنکه شیوه متقدمین از فقیهان امامیه تا زمان شیخ طوسی بران بود که فتاوایشان را بزبان و الفاظی که در روایات نقل شده بیان می‌کردند بنابراین شهرت روایی متقدمین تا زمان شیخ طوسی را باید بمنزله روایت تلقی نمود درحالی که فقیهان بعد از شیخ و متاخرین بعد از او تا کنون چنین روشی را در بیان فتاوای خویش بکار نمی‌بردند.<ref>رک به: موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4ص 263
</ref>
</ref>
   
   
خط ۳۸: خط ۳۸:
== دیدگاه امامیه در شهرت عملی ==  
== دیدگاه امامیه در شهرت عملی ==  


شهرت عملی از منظر بیشتر اعلام امامیه معتبر بوده هر چند برخی نظیر ایه الله خوئی قائل به حجیت ان نیست. در موسوعه اصول الفقه المقارن امده است:  
شهرت عملی از منظر بیشتر اعلام امامیه معتبر بوده هر چند برخی نظیر آیة‌الله خوئی قائل به حجیت ان نیست. در موسوعه اصول الفقه المقارن امده است:  


المشهور حجیه شهره العملیه بمعنی انجبار ضعف الروایه بعمل المشهور بها و تضعیفها و سقوطها عن الحجیه باعراضهم عنها و لو کانت صحیحه سند ااذا کانت بالروایه بمرایم و مسنع منهم والا فمع احتمال عدم اطلاعهم علیها فان اعراضهم لا یوجب تضعیفها فلا بد فی الرجوع الی دلیل اخر ان کان والا فالی الاصل العملی - انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4 ص 264</ref>
المشهور حجیه شهره العملیه بمعنی انجبار ضعف الروایه بعمل المشهور بها و تضعیفها و سقوطها عن الحجیه باعراضهم عنها و لو کانت صحیحه سند ااذا کانت بالروایه بمرایم و مسنع منهم والا فمع احتمال عدم اطلاعهم علیها فان اعراضهم لا یوجب تضعیفها فلا بد فی الرجوع الی دلیل اخر ان کان والا فالی الاصل العملی - انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4 ص 264</ref>


   
   
لازم به ذکر است که برخی از متاخران نظیر ایه الله خوئی شهرت عملی را فاقد حجیت می‌دانند:  
لازم به ذکر است که برخی از متاخران نظیر آیة‌الله خوئی شهرت عملی را فاقد حجیت می‌دانند:  


و خالف فی ذالک السید الخوئی موکدا عدم امکان الاعتماد علی الخبرالفاقد لشرائط الحجیه لمجرد عمل المشهور به کما لا یمکن طرح الخبر الجامع لشرائط الحجیه و الاخذ بغیره لمجرد مخالفه المشهور له لکون ذالک طرح لما اوجب الشارع العمل به – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4ص 264
و خالف فی ذالک السید الخوئی موکدا عدم امکان الاعتماد علی الخبرالفاقد لشرائط الحجیه لمجرد عمل المشهور به کما لا یمکن طرح الخبر الجامع لشرائط الحجیه و الاخذ بغیره لمجرد مخالفه المشهور له لکون ذالک طرح لما اوجب الشارع العمل به – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ج 4ص 264
خط ۵۰: خط ۵۰:
== دیدگاه شهید صدر در شهرت عملی ==  
== دیدگاه شهید صدر در شهرت عملی ==  


ایشان بین شهرت عملی و اعراض عملی تفکیک قائل شده و معتقد است که شهرت عملی نسبت به روایت ضعیف سبب جبران ضعف سند نمی‌گردد بخلاف اعراض عملی از خبر ثقه که سبب عدم حجیت خبر ثقه می‌شود بدلیل آنکه دلیل حجیت خبر ثقه بناء عقلاست که خبر ثقه را بدلیل آنکه کاشفیت نوعی از واقع را داراست آنرا معتبر می‌داند بنابر‌این اعراض عملی مانع کاشفیت خبر ثقه از واقعیت خواهد شد و از اینرو بناء عقلا در چنین فرضی خبر ثقه - هر چند بحسب ظاهر دلیل حجیت شامل آن می‌شود – را حجت نمی داند.
ایشان بین شهرت عملی و اعراض عملی تفکیک قائل شده و معتقد است که شهرت عملی نسبت به روایت ضعیف سبب جبران ضعف سند نمی‌گردد بخلاف اعراض عملی از خبر ثقه که سبب عدم حجیت خبر ثقه می‌شود بدلیل آنکه دلیل حجیت خبر ثقه بناء عقلاست که خبر ثقه را بدلیل آنکه کاشفیت نوعی از واقع را داراست آنرا معتبر می‌داند بنابر‌این اعراض عملی مانع کاشفیت خبر ثقه از واقعیت خواهد شد و از اینرو بناء عقلا در چنین فرضی خبر ثقه - هر چند بحسب ظاهر دلیل حجیت شامل آن می‌شود – را حجت نمی‌داند.


بخلاف عمل مشهور که سبب جبران ضعف سند نمی‌شود.
بخلاف عمل مشهور که سبب جبران ضعف سند نمی‌شود.
خط ۶۱: خط ۶۱:
الا ان یقال بان المناط فی الحجیه الکاشفیه عن الواقع و بعمل المشهور تتحقق هذه الکاشفیه لکن هذا الکلام غیر صحیح لان المناط فی الحجیه هو التحفظ علی الاحکام الواقعیه و لعل حاجه التحفظ قد اشبعت بمقدار جعل حجیه خبر الثقه غیر الموهو ن فکیف یمکن التعدی الی غیره و احراز المناط بل لو امکن ذالک لامکن التعدی الی غیره من الامارات الظنیه التی من المسلم عدم حجیتها عند الجمیع – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ص 265ج 4 </ref>
الا ان یقال بان المناط فی الحجیه الکاشفیه عن الواقع و بعمل المشهور تتحقق هذه الکاشفیه لکن هذا الکلام غیر صحیح لان المناط فی الحجیه هو التحفظ علی الاحکام الواقعیه و لعل حاجه التحفظ قد اشبعت بمقدار جعل حجیه خبر الثقه غیر الموهو ن فکیف یمکن التعدی الی غیره و احراز المناط بل لو امکن ذالک لامکن التعدی الی غیره من الامارات الظنیه التی من المسلم عدم حجیتها عند الجمیع – انتهی - <ref>موسوعه اصول الفقه المقارن ص 265ج 4 </ref>
   
   
نتیجه انکه گرچه حدیث ضعیف از منظر فریقین اجمالا مردود است اما برخی از موارد ان به صورت مشروط مقبول می‌باشد.
نتیجه آنکه گرچه حدیث ضعیف از منظر فریقین اجمالا مردود است اما برخی از موارد ان به صورت مشروط مقبول می‌باشد.


پانویس
پانویس


[[رده:مقالات]]
[[رده:مقاله‌ها]]
[[رده:علوم حدیثی]]
[[رده:علوم حدیثی]]
[[رده:نقد الحدیث]]
[[رده:نقد الحدیث]]