۸۵٬۸۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کرده اند' به 'کرده‌اند') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی | '''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی می‌گویند که در دنیا به آن‌ها ظلم شده و اکنون در سرای دیگر هستند، اما در زمانی پیش از [[قیامت]] به امر الهی به دنیا باز می‌گردند تا از کسانی که به آن ها ظلم کرده‌اند، انتقام بگیرند. این امر پس از ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدى]] عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع خواهد شد. | ||
==رجعت از نظر معنا شناسی== | ==رجعت از نظر معنا شناسی== | ||
رجعت در لغت به معنای بازگشت است. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه رجع؛ طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه رجع.</ref> و مقصود آن است که تعدادی از مردگان در زمان ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دنیا باز | رجعت در لغت به معنای بازگشت است. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه رجع؛ طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه رجع.</ref> و مقصود آن است که تعدادی از مردگان در زمان ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف به دنیا باز می‌گردند. <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق،ج۱، ص۱۲۵؛ شیخ مفید، اوائل المقالات، سال ۱۴۱۳ هجری قمری، ج۴، ص۷۷.</ref> در میان راوایات از کلماتی نظیر «کرّه»، «ردّ» و «حشر» برای اشاره به رجعت استفاده شده است. <ref>بهمنی اصغر، رجعت از دیدگاه متکلمان برجسته شیعی،قم، انتشارات زایر، سال 1385 هجری شمسی، ص۲۷.</ref> | ||
==تاریخچه اعتقاد به رجعت== | ==تاریخچه اعتقاد به رجعت== | ||
اعتقاد به رجعت در قرن اول هجری قمری در میان شیعه | اعتقاد به رجعت در قرن اول هجری قمری در میان شیعه مطرح بوده به گونه‌ای که در کتاب سلیم بن قیس که از قدیمی‌ترین کتاب‌های شیعه است نام رجعت آمده است. <ref>سلیم بن قیس هلالی، کتاب سلیم بن قیس، سال ۱۴۱۶ هجری قمری، ج۲، ص۵۶۲</ref> و بعدا در قرن دوم و سوم هجری قمری، اعتقاد به رجعت از نشانه‌های آشکار شیعه بر شمرده شده وفضل بن شاذان دو کتاب در این باره نگاشته است. <ref>نجاشی احمد بن علی، رجال نجاشی، سال ۱۳۶۵شمسی، ج۲، ص۱۶۸.</ref> علاوه روایات فراوانی در باره رجعت نقل شده است.<ref>کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، سال ۱۴۰۷ هجری قمری، ج۱، ص۱۹۶، ج۳،ص۱۳۱، ج۸، ص۵۰.</ref> همچنین شیخ صدوق برخی از این روایات را در کتاب‌هایش آورده و اعتقاد به آن را درست دانسته است. | ||
<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، سال ۱۳۷۸ شمسی، ج۲، ص۲۰۱</ref> <ref>شیخ صدوق، الخصال، سال ۱۳۶۲هجری شمسی، ص۱۰۸</ref> <ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، سال ۱۳۶۱هجری شمسی، ص ۳۶۵.</ref> | <ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، سال ۱۳۷۸ شمسی، ج۲، ص۲۰۱</ref> <ref>شیخ صدوق، الخصال، سال ۱۳۶۲هجری شمسی، ص۱۰۸</ref> <ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، سال ۱۳۶۱هجری شمسی، ص ۳۶۵.</ref> | ||
==رجعت در نگاه امامیه== | ==رجعت در نگاه امامیه== | ||
یکی از ضروریات مذهب امامیه، اعتقاد به رجعت است | یکی از ضروریات مذهب امامیه، اعتقاد به رجعت است<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص۵۹</ref>. البته از منظر برخی انکار رجعت موجب خروج از دین نمی‌شود. <ref>شبر سید عبدالله، حق الیقین فی معرفه اصول الدین، سال ۱۹۹۷ میلادی، ج۲، ص۳۵۴.</ref> رجعت بالاترین نشانه آشکار در تشیع دانسته شده است<ref>گلپایگانی سید محمد رضا، ارشادالسائل، سال ۱۴۰۳ هجری قمری، ص۲۰۳.</ref> و برخی از متکلمان شیعه مثل شیخ مفید <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۴۸.</ref> | ||
سید | سید مرتضی <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>و علامه مجلسی <ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳، ص۱۲۲.</ref> بر درست بودن اعتقاد به رجعت اجماع کرده‌اند. شیخ حر عاملی معتقد است در میان علمای امامیه کسی وجود ندارد که رجعت را انکار و روایات آن را تضعیف و تاویل کرده باشد. <ref>شیخ حرّ عاملی، الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة سال ۱۳۸۰ هجری شمسی، ص۴۰۷.</ref> | ||
==تفسیر دیگر رجعت== | ==تفسیر دیگر رجعت== | ||