۸۵٬۸۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی می‌گویند که در دنیا به آن‌ها ظلم شده و اکنون در سرای دیگر هستند، اما در زمانی پیش از [[قیامت]] به امر الهی به دنیا باز می‌گردند تا از کسانی که به | '''اهل الرجعه''' یا اهل رجعت به کسانی می‌گویند که در دنیا به آن‌ها ظلم شده و اکنون در سرای دیگر هستند، اما در زمانی پیش از [[قیامت]] به امر الهی به دنیا باز می‌گردند تا از کسانی که به آن‌ها ظلم کرده‌اند، انتقام بگیرند. این امر پس از ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدى]] عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع خواهد شد. | ||
==رجعت از نظر معنا شناسی== | ==رجعت از نظر معنا شناسی== | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==رجعت در نگاه امامیه== | ==رجعت در نگاه امامیه== | ||
یکی از ضروریات مذهب امامیه، اعتقاد به رجعت است<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص۵۹</ref>. البته از منظر برخی انکار رجعت موجب خروج از دین نمی‌شود. <ref>شبر سید عبدالله، حق الیقین فی معرفه اصول الدین، سال ۱۹۹۷ میلادی، ج۲، ص۳۵۴.</ref> رجعت بالاترین نشانه آشکار در تشیع دانسته شده است<ref>گلپایگانی سید محمد رضا، ارشادالسائل، سال ۱۴۰۳ هجری قمری، ص۲۰۳.</ref> و برخی از متکلمان شیعه مثل شیخ مفید <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۴۸.</ref> | یکی از ضروریات مذهب امامیه، اعتقاد به رجعت است<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص۵۹</ref>. البته از منظر برخی انکار رجعت موجب خروج از دین نمی‌شود. <ref>شبر سید عبدالله، حق الیقین فی معرفه اصول الدین، سال ۱۹۹۷ میلادی، ج۲، ص۳۵۴.</ref> رجعت بالاترین نشانه آشکار در تشیع دانسته شده است<ref>گلپایگانی سید محمد رضا، ارشادالسائل، سال ۱۴۰۳ هجری قمری، ص۲۰۳.</ref> و برخی از متکلمان شیعه مثل شیخ مفید <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۴۸.</ref> | ||
سید مرتضی <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>و علامه مجلسی <ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳، ص۱۲۲.</ref> بر درست بودن اعتقاد به رجعت اجماع کرده‌اند. شیخ حر عاملی معتقد است در میان علمای امامیه کسی وجود ندارد که | سید مرتضی <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>و علامه مجلسی <ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳، ص۱۲۲.</ref> بر درست بودن اعتقاد به رجعت اجماع کرده‌اند. شیخ حر عاملی معتقد است در میان علمای امامیه کسی وجود ندارد که رجعت را انکار و روایات آن را تضعیف و تاویل کرده باشد. <ref>شیخ حرّ عاملی، الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة سال ۱۳۸۰ هجری شمسی، ص۴۰۷.</ref> | ||
==تفسیر دیگر رجعت== | ==تفسیر دیگر رجعت== | ||
از نگاه برخی از شیعیان، رجعت به معنای زنده‌شدن امامان و مومنان پاک نیست، بلکه به | از نگاه برخی از شیعیان، رجعت به معنای زنده‌شدن امامان و مومنان پاک نیست، بلکه به معنای بازگشت قدرت به مکتب اهل بیت علیهم السلام است که موجب استیلای تفکرات منسوب به امامت و شیعه بر جهان خواهد شد. | ||
<ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، سال ۱۴۰۵ هجری قمری، ج۱، ص۱۲۵</ref> <ref>شیخ طبرسی، مجمع‌البیان، سال ۱۴۰۸ هجری قمری، ج۷، ص۲۳۴. | <ref>سید مرتضی، رسائل المرتضی، سال ۱۴۰۵ هجری قمری، ج۱، ص۱۲۵</ref> <ref>شیخ طبرسی، مجمع‌البیان، سال ۱۴۰۸ هجری قمری، ج۷، ص۲۳۴. | ||
</ref> با این حال در منابع اشاره نشده است که چه کسی یا گروهی رجعت را این گونه تفسیر کرده است.<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص63</ref> | </ref> با این حال در منابع اشاره نشده است که چه کسی یا گروهی رجعت را این گونه تفسیر کرده است.<ref>طاهری ورسی احمد علی، رجعت یا حیات دوباره، قم،انتشارات مسجد جمکران،سال ۱۳۸۴هجری شمسی، ص63</ref> | ||
==رجعت از منظر دیگر ادیان== | ==رجعت از منظر دیگر ادیان== | ||
در روایات آمده است | در روایات آمده است که رجعت مختص مسلمانان نیست. از این رو که به رجعت دانیال، یوشع، عیسی و خضر و نیز برخی از مومنان دیگر ادیان چون اصحاب کهف اشاره شده است.البته مفهوم این دسته از روایات خیلی روشن نیست.<ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، سال ۱۴۱۰ هجری قمری، ج۵۳،ص۴۰و۷۶و۷۷و۹۰ </ref>در هر صورت، از مفهوم کلی روایات می‌توان نتیجه گرفت که مؤمنان خالص و کافران خالص رجعت خواهند کرد.<ref>دانشنامه امام مهدی، سال۱۳۹۳ شمسی، ج۸، ص۴۷.</ref> | ||
==رجعت کنندگان== | ==رجعت کنندگان== | ||
مشهور آن است که رجعت مختص مومنان و کافران خالص است. | مشهور آن است که رجعت مختص مومنان و کافران خالص است. در‌این‌باره روایات بسیاری مبنی بر رجعت پیامبران، اولیای خاص الهی خصوصا امام علی علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام هنگام ظهور قائم آل محمد صلوات الله علیه وارد شده است.در برخی از منابع آمده است از جمله کسانى که به دنیا رجعت مى‌کنند [[حضرت على (ع)]] بن أبی‌طالب و فرزند او [[امام حسین|امام على بن الحسین]] (ع) است که پس از انتقام از دشمنان خود، مدت زیادی را در جهان سلطنت مىنمایند. <ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 84 با ویرایش و اصلاح عبارات. </ref>در برخی دیگر از روایات به رجعت جمعی از اصحاب خاص پیامبر و امام علی علیه‌السلام اشاره شده است و هم چنین نام شهدا برای رجعت آمده است. در موازات رجعت مومنان خالص، کافران و منافقان رجعت خواهند کرد که در یک کلام می‌توان آن را با عنوان رجعت خالصان در ایمان و رجعت خالصان در کفر معرفی کرد.<ref>دانشنامه امام مهدی،۱۳۹۳ش، ج۸، ص۴۷.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||