بت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''بُت‌''' تمثال‌ یا پیکره‌ای‌ (از ایزد، شخص‌ و یا جانوری‌) است که‌ به‌ اعتقاد برخی‌ از ادیان‌ از جهاتی‌ تقدس‌ و جنبه الوهیت‌ یافته‌ است‌ و واجد قدرتهای‌ فوق‌ طبیعی‌ شناخته‌ می‌شود.
'''بُت‌''' تمثال‌ یا پیکره‌ای‌ (از ایزد، شخص‌ و یا جانوری‌) است که‌ به‌ اعتقاد برخی‌ از ادیان‌ از جهاتی‌ تقدس‌ و جنبه الوهیت‌ یافته‌ است‌ و واجد قدرت‌های‌ فوق‌ طبیعی‌ شناخته‌ می‌شود.
== تعریف بت ==
== تعریف بت ==
بت به تندیسی اطلاق می‌گردد که از سنگ، چوب، عاج یا فلز به شکل [[انسان]] یا حیوان و یا ترکیبی از آن دو- همچون سر فیل یا خوک با تنۀ انسان- و یا شکلهای دیگر ساخته شده و در معابد (بتکده‌ها) و در خانه‌ها در جایگاه‌ معین‌ قرار می‌دهند و از سوی [[مشرک]]ان با آداب‌ و اعمال‌ خاص‌ [[پرستش]] می‌شود. <ref>دانشنامه جهان اسلام ج ۲، ص ۲۱۵</ref>
بت به تندیسی اطلاق می‌گردد که از سنگ، چوب، عاج یا فلز به شکل [[انسان]] یا حیوان و یا ترکیبی از آن دو- همچون سر فیل یا خوک با تنۀ انسان- و یا شکل‌های دیگر ساخته شده و در معابد (بتکده‌ها) و در خانه‌ها در جایگاه‌ معین‌ قرار می‌دهند و از سوی [[مشرک]]ان با آداب‌ و اعمال‌ خاص‌ [[پرستش]] می‌شود. <ref>دانشنامه جهان اسلام ج ۲، ص ۲۱۵</ref>


== نام‌ بودا ==
== نام‌ بودا ==
خط ۱۰: خط ۱۰:


== در ایران و اسلام ==
== در ایران و اسلام ==
در اسلام‌، همانند ادیان‌ یهود و مسیحیت‌ پرستش‌ اصنام‌ منع‌ شده‌ است‌. در ایران‌ باستان‌ نیز در [[مزداپرستی‌]] زرتشتی‌ [[بت‌پرستی‌]] مرسوم‌ نبوده‌ است‌. هرودت‌ به‌ این‌ نکته‌ تصریح‌ دارد و برخی‌ دیگر از تاریخ‌نگاران‌ و مؤلفان‌ یونانی‌ نیز گفته او را تکرار کرده‌اند. ولی‌ از قرائن‌ موجود چنین‌ برمی‌آید که‌ در دوران‌ سلطنت‌ اردشیر دوم‌ (۴۰۴-۳۶۰ق‌م‌) و ظاهراً از تأثیر عقاید بابلیان‌، در شهرهای‌ بزرگ‌ ایران‌ نیز بتخانه‌هایی‌ برای‌ پرستش‌ اَناهیتا (الهه آبها و باروری‌) و بعضی‌ دیگر از ایزدان‌ تأسیس‌ شده‌ بود. در دوره اشکانی‌ و [[ساسانی‌]] نیز نقوش‌ برجسته بعضی‌ از ایزدان‌ و شاهان‌ بر سنگها دیده‌ می‌شود، ولی‌ این‌گونه‌ آثار بیش‌تر یادمانهای‌ تاریخیند و یا جنبه تزیینی‌ و نمادین‌ دارند، چنانکه‌ نظایر آنها در تخت‌ جمشید و جاهای‌ دیگر هم‌ دیده‌ می‌شود. بت‌ و بتکده‌ از لحاظ تاریخی‌ و دینی‌ تعریف‌ دیگری‌ دارد و در جوامع‌ مربوط به‌ خود دارای‌ محل‌ و کاربرد خاص‌ است‌. به‌ طور کلی‌ در ادبیات‌ دینی‌ زرتشتی‌ مخالفت‌ با این‌ رسم‌ دیده‌ می‌شود و در اسطوره‌های‌ دینی‌ ایرانی‌ آمده‌ است‌ که‌ تهمورث‌ رسم‌ بت‌پرستی‌ را برانداخت‌؛ [[ضحاک‌]] بت‌پرستی‌ را رواج‌ داده‌ بود، ولی‌ زرتشت‌ بدان‌ پایان‌ داد و کیخسرو بتکده‌هایی‌ را که‌ افراسیاب‌ بنا کرده‌ بود، ویران‌ کرد.
در اسلام‌، همانند ادیان‌ یهود و مسیحیت‌ پرستش‌ اصنام‌ منع‌ شده‌ است‌. در ایران‌ باستان‌ نیز در [[مزداپرستی‌]] زرتشتی‌ [[بت|بت‌پرستی‌]] مرسوم‌ نبوده‌ است‌. هرودت‌ به‌ این‌ نکته‌ تصریح‌ دارد و برخی‌ دیگر از تاریخ‌نگاران‌ و مؤلفان‌ یونانی‌ نیز گفته او را تکرار کرده‌اند. ولی‌ از قرائن‌ موجود چنین‌ برمی‌آید که‌ در دوران‌ سلطنت‌ اردشیر دوم‌ (۴۰۴-۳۶۰ق‌م‌) و ظاهراً از تأثیر عقاید بابلیان‌، در شهرهای‌ بزرگ‌ ایران‌ نیز بتخانه‌هایی‌ برای‌ پرستش‌ اَناهیتا (الهه آبها و باروری‌) و بعضی‌ دیگر از ایزدان‌ تأسیس‌ شده‌ بود. در دوره اشکانی‌ و [[ساسانی‌]] نیز نقوش‌ برجسته بعضی‌ از ایزدان‌ و شاهان‌ بر سنگها دیده‌ می‌شود، ولی‌ این‌گونه‌ آثار بیش‌تر یادمانهای‌ تاریخیند و یا جنبه تزیینی‌ و نمادین‌ دارند، چنانکه‌ نظایر آنها در تخت‌ جمشید و جاهای‌ دیگر هم‌ دیده‌ می‌شود. بت‌ و بتکده‌ از لحاظ تاریخی‌ و دینی‌ تعریف‌ دیگری‌ دارد و در جوامع‌ مربوط به‌ خود دارای‌ محل‌ و کاربرد خاص‌ است‌. به‌ طور کلی‌ در ادبیات‌ دینی‌ زرتشتی‌ مخالفت‌ با این‌ رسم‌ دیده‌ می‌شود و در اسطوره‌های‌ دینی‌ ایرانی‌ آمده‌ است‌ که‌ تهمورث‌ رسم‌ بت‌پرستی‌ را برانداخت‌؛ [[ضحاک‌]] بت‌پرستی‌ را رواج‌ داده‌ بود، ولی‌ زرتشت‌ بدان‌ پایان‌ داد و کیخسرو بتکده‌هایی‌ را که‌ افراسیاب‌ بنا کرده‌ بود، ویران‌ کرد.


== در دوران‌ پیش‌ از اسلام‌==
== در دوران‌ پیش‌ از اسلام‌==
از سوی‌ دیگر، در دوران‌ پیش‌ از [[اسلام‌]] سرزمین‌های‌ شرقی‌ ایران‌ و خراسان‌ بزرگ‌ از مراکز مهم‌ تجمع‌ و تبلیغات‌ بوداییان‌ و هندوان‌ بوده‌، و طبعاً پرستش‌ بتها و بنای‌ بتخانه‌‌ها و برگذاری‌ آیینهای‌ مربوط بدان‌ در آن‌ نواحی‌ معمول‌ و مرسوم‌ بوده‌ است‌. نام‌ یکی‌ از بزرگ‌ترین‌ شهرهای‌ این‌ ناحیه‌، بخارا، در اصل‌ «ویهاره‌» بوده‌ که‌ به‌ معنی‌ معبدبوداییان‌ است‌، و بتکده آن‌ به‌ قدری‌ بزرگ‌ و مشهور و معتبر بوده‌ که‌ نام‌ خود را به‌ این‌ شهر داده‌ است‌. بتهایی‌ که‌ در معابد شهرهایی‌ چون‌ فرخار، طراز و چگل‌ پرستیده‌ می‌شدند، به‌ زیبایی‌ و آراستگی‌ شهرت‌ تمام‌ داشتند، و معمولاً چون‌ بتها را به‌ زیباترین‌ صورت‌ می‌تراشیدند و غالباً آنها را آرایش‌ و رنگ‌آمیزی‌ نیز می‌کردند، از دیرباز در شعر عاشقانه‌ و ادبیات‌ عرفانی‌ مظاهر کمال‌ِ حسن‌ و غایت‌ِ جمال‌ را بت‌ و صنم‌ و نگار می‌گفته‌اند و معشوق‌ (به‌ معنای‌ حقیقی‌ یا مجازی‌) را بدین‌ نامها می‌خوانده‌اند و یا در نسبت‌ به‌ محل‌، در ترکیباتی‌ چون‌ «بت‌ طراز»، «بت‌ ختن‌»، «بت‌ فرخار» و... از آنها یاد می‌کرده‌اند. «خنگ‌ بت‌» و «سرخ‌ بت‌»، دو بت‌ِ بامیان‌ - که‌ تا چند سال‌ پیش‌ در آن‌ ناحیه‌ در سینه کوه‌ جای‌ داشتند و در دوران‌ حکومت‌ طالبان‌ نابود شدند - در عظمت‌ و شکوهمندی‌ بی‌همتا بودند و داستانهایی‌ درباره آنها ساخته‌ شده‌ بود، از جمله‌ منظومه‌ای‌ که‌ عنصری‌ با عنوان‌ «خنگ‌ بت‌ و سرخ‌ بت‌» سروده‌، و کتابی‌ که‌ ابوریحان‌ بیرونی‌ به‌ نام‌ حدیث‌ صنمی‌ البامیان‌ تصنیف‌ کرده‌ بود. <ref>فتح‌الله‌ مجتبائی‌، «بیرونی‌ و هند»، ج۱، ص۲۵۰، بررسیهایی‌ درباره ابوریحان‌ بیرونی‌، تهران‌، ۱۳۵۲ش‌.</ref>
از سوی‌ دیگر، در دوران‌ پیش‌ از [[اسلام‌]] سرزمین‌های‌ شرقی‌ ایران‌ و خراسان‌ بزرگ‌ از مراکز مهم‌ تجمع‌ و تبلیغات‌ بوداییان‌ و هندوان‌ بوده‌، و طبعاً پرستش‌ بتها و بنای‌ بتخانه‌‌ها و برگذاری‌ آیینهای‌ مربوط بدان‌ در آن‌ نواحی‌ معمول‌ و مرسوم‌ بوده‌ است‌. نام‌ یکی‌ از بزرگ‌ترین‌ شهرهای‌ این‌ ناحیه‌، بخارا، در اصل‌ «ویهاره‌» بوده‌ که‌ به‌ معنی‌ معبدبوداییان‌ است‌، و بتکده آن‌ به‌ قدری‌ بزرگ‌ و مشهور و معتبر بوده‌ که‌ نام‌ خود را به‌ این‌ شهر داده‌ است‌. بتهایی‌ که‌ در معابد شهرهایی‌ چون‌ فرخار، طراز و چگل‌ پرستیده‌ می‌شدند، به‌ زیبایی‌ و آراستگی‌ شهرت‌ تمام‌ داشتند، و معمولاً چون‌ بتها را به‌ زیباترین‌ صورت‌ می‌تراشیدند و غالباً آنها را آرایش‌ و رنگ‌آمیزی‌ نیز می‌کردند، از دیرباز در شعر عاشقانه‌ و ادبیات‌ عرفانی‌ مظاهر کمال‌ِ حسن‌ و غایت‌ِ جمال‌ را بت‌ و صنم‌ و نگار می‌گفته‌اند و معشوق‌ (به‌ معنای‌ حقیقی‌ یا مجازی‌) را بدین‌ نام‌ها می‌خوانده‌اند و یا در نسبت‌ به‌ محل‌، در ترکیباتی‌ چون‌ «بت‌ طراز»، «بت‌ ختن‌»، «بت‌ فرخار» و... از آنها یاد می‌کرده‌اند. «خنگ‌ بت‌» و «سرخ‌ بت‌»، دو بت‌ِ بامیان‌ - که‌ تا چند سال‌ پیش‌ در آن‌ ناحیه‌ در سینه کوه‌ جای‌ داشتند و در دوران‌ حکومت‌ طالبان‌ نابود شدند - در عظمت‌ و شکوهمندی‌ بی‌همتا بودند و داستان‌هایی‌ درباره آنها ساخته‌ شده‌ بود، از جمله‌ منظومه‌ای‌ که‌ عنصری‌ با عنوان‌ «خنگ‌ بت‌ و سرخ‌ بت‌» سروده‌، و کتابی‌ که‌ ابوریحان‌ بیرونی‌ به‌ نام‌ حدیث‌ صنمی‌ البامیان‌ تصنیف‌ کرده‌ بود. <ref>فتح‌الله‌ مجتبائی‌، «بیرونی‌ و هند»، ج۱، ص۲۵۰، بررسیهایی‌ درباره ابوریحان‌ بیرونی‌، تهران‌، ۱۳۵۲ش‌.</ref>


== کاربرد بت در فقه ==
== کاربرد بت در فقه ==
خط ۴۴: خط ۴۴:
(۹) فتح‌الله‌ مجتبائی‌، «بیرونی‌ و هند»، بررسیهایی‌ درباره ابوریحان‌ بیرونی‌، تهران‌، ۱۳۵۲ش‌.
(۹) فتح‌الله‌ مجتبائی‌، «بیرونی‌ و هند»، بررسیهایی‌ درباره ابوریحان‌ بیرونی‌، تهران‌، ۱۳۵۲ش‌.


== منبع ==
== منابع ==
[http://lib.eshia.ir/23022/11/4470 دانشنامه بزرگ اسلامی نویسنده، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بت»، ج۱۱، ۴۴۷۰.]
[http://lib.eshia.ir/23022/11/4470 دانشنامه بزرگ اسلامی نویسنده، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بت»، ج۱۱، ۴۴۷۰.]
    
    
[http://lib.eshia.ir/23017/2/64/%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%8A%D8%B3 فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص ۶۴.]  
[http://lib.eshia.ir/23017/2/64/%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%8A%D8%B3 فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج‌۲، ص ۶۴.]  


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]]
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش