۸۵٬۸۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بُت''' جثّه و هیکلی (بت) از جنس نقره، مس یا چوب است که بت‌پرستان جهت تقرب به خدا آن را وسیله عبادت قرار می‌دادند. و بت‌پرست به کسی گفته می‌شود که بُت را وسیله تقرب به خدا قرار داده است و آن را پرستش می‌کند. | |||
=معنای بُت= | |||
=معنای | بت تندیسی است که بت‌پرستان به اشکال گوناگون مانند انسان ، حیوان و ترکیبی از آن دو [۱] از موادی مانند زر، سیم، سنگ، چوب ، عاج و غیر آن [۲] می‌ساختند و به عنوان نمادی از معبود و ملجأ [۳] غایب و جانشین خداوند و مساوی با او در همه شئون [۴] یا در عرض [۵] او آن را می‌پرستیدند و از او حاجت می‌خواستند. | ||
مراد از "بت" در این مقاله، بت‌های ظاهری و مادی است که در قرآن با دو واژه "صَنم" و "وَثن" یاد شده است. "صنم" (مفرد أصنام)، [۶] جثّه و هیکلی (بت) از جنس نقره، مس یا چوب است که بت‌پرستان جهت تقرب به خدا، آنها را وسیله عبادت قرار می‌دادند؛[۷] و "وثن" (مفرد أوثان)، بتی از سنگ، چوب یا غیر آن است که عبادت می‌شد.[۸][۹] | مراد از "بت" در این مقاله، بت‌های ظاهری و مادی است که در قرآن با دو واژه "صَنم" و "وَثن" یاد شده است. "صنم" (مفرد أصنام)، [۶] جثّه و هیکلی (بت) از جنس نقره، مس یا چوب است که بت‌پرستان جهت تقرب به خدا، آنها را وسیله عبادت قرار می‌دادند؛[۷] و "وثن" (مفرد أوثان)، بتی از سنگ، چوب یا غیر آن است که عبادت می‌شد.[۸][۹] | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۰: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده: کلام]] | [[رده: کلام]] | ||