بعثت: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:بعثت.jpg|جایگزین=بعثت|بندانگشتی|بعثت]]</div>

'''بعثت''' به معنای برگزیدن فردی به پیامبری از سوی خدا و آغاز دوره [[نبوت|نبوتش]] است. هرچند بعثت درباره برگزیدن همه پیامبران به نبوت کاربرد دارد اما از آن برگزیدن [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)]] به پیامبری متبادر می‌شود<ref>مطیع، «بعثت»، ص۷۹-۲۸۰</ref>. از این‌رو در فرهنگ اسلامی روز مبعث به روزی گفته می‌شود که حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) به [[رسالت انبیاء|رسالت]] مبعوث شده است<ref>همایی، «مبحث بعثت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)»، ص۴۴</ref>. بعثت در لغت به معنای برانگیختن است<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۲۹۶</ref>. همچنین به معنای ارسال<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۱۲.</ref>. و روانه کردن نیز آمده است<ref>راغب اصفهانی، معجم مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۱۳۲-۱۳۳.</ref>.

بعثت در [[قرآن|قرآن کریم]] به معنای برانگیختن و فرستادن پیامبران برای هدایت مردم<ref> سوره بقره، آیه ۲۱۳؛ سوره نحل، آیه ۳۶؛ سوره اسراء، آیه ۱۷</ref> و نیز حشر مردگان به کار رفته است<ref>سوره یس، آیه ۵۲؛ سوره بقره، آیه ۵۶؛ سوره حج، آیه۷.</ref>.'''مبعث حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)''' روزی است که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] از سوی [[خدا]] برای هدایت بشر و راهنمایی همیشگی انسان‌ها برانگیخته شد. مطابق با نظر [[شیعه]] بعثت آن حضرت در ۲۷ [[رجب]] سال چهلم [[عام الفیل]] (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان واقع شد.  

به روایت [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم [[ماه مبارک رمضان]]، به [[پیامبری]] مبعوث گردیده‌اند. اما اجماع شیعه بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بیست و هفتم [[ماه رجب]] سال چهلم [[عام الفیل]] (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است از آن جمله مرحوم [[کلینی]] با سند خود از [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]] روایت کرده است که فرمود: روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزی است که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|محمد]] به [[نبوّت]] گماشته شده است. [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسی]] هم این را روایت کرده ‏اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر [[ائمه]] یا [[صحابه|صحابیان]] پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است<ref> تاریخ تحقیقی اسلام(موسوعة التاریخ الاسلامی)، ج‏1، ص: 315</ref>.

آن حضرت در حالی که در [[غار حرا]] در حوالی [[مکه معظمه]] به [[عبادت]] و نیایش می‌پرداخت، [[جبرئیل امین]] بر وی نازل شد و بر وی آیاتی از [[قرآن مجید]] را به عنوان طلیعه و آغاز کتاب هدایت و سعادت بخواند و وی را به کسوت نبوت مفتخر ساخت. نخستین آیاتی که بر آن حضرت فرود آمد، آیه‌های سوره 96 قرآن مجید یعنی [[سوره علق]] بود<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص 93؛ تاریخ ابن خلدون، ج 1، ص 385</ref>.

روایت شده است که [[امام حسن عسکری |امام حسن عسکری (علیه السلام)]] که در حال توصیف بعثت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، فرمود: «... تا این که به چهل سالگی رسید، و [[خداوند]] قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‏‌ترین و مطیع ‏ترین قلب ‏ها یافت. پس به درهای آسمان اجازه داد و آن‌ها بازشدند و به [[ملائکه]] اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) به آن‌ها می‏ نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وی نازل شد و او به روح‌الامین، جبرئیل- طاووس ملائکه- نگاه می‏‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: ای محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزی را بخوانم؟ گفت: ای محمد!{{متن قرآن| اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّکَ الْاَکْرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ....|سوره = علق |آیه = 1-3 }} (قرآن را) به نام پروردگارت- که هستی را آفرید- بخوان همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمی‏‌دانست به او آموخت.

همین که وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه [[خدیجه دختر خویلد|خدیجه کبری (سلام الله علیها)]] منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو:<big>لا اله الله، محمد رسول الله</big>.  

از میان مردان نیز [[علی بن ابی طالب|امام علی بن ابی‌طالب (علیه السلام)]]، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در کنار [[خانه خدا]] [[نماز]] می‌گذارد و خدیجه (سلام الله علیها) و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]] بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص 95</ref>. این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش اسلام را پرورانده و فراگیر نمودند.  

مبعث پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) از بزرگ‌ترین اعیاد [[مسلمانان]] به شمار می‌رود.