confirmed، مدیران
۱۸٬۷۰۴
ویرایش
←تاریخچه اسلامی
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
در شعبان ۴۹۱، هنگامی که صلیبیان در راه بیت‌المقدس بودند، ''الافضل''، نایب الحکومه فاطمی مصر، شهر را محاصره و تصرف کرد<ref>ابن میسر، ص۳۸؛ابن خلدون، ج ۵، ص۱۸۴</ref>. | در شعبان ۴۹۱، هنگامی که صلیبیان در راه بیت‌المقدس بودند، ''الافضل''، نایب الحکومه فاطمی مصر، شهر را محاصره و تصرف کرد<ref>ابن میسر، ص۳۸؛ابن خلدون، ج ۵، ص۱۸۴</ref>. | ||
مذهب غالب مردم شهر در قرن چهارم پنجم حتی قبل از هجوم صلیبیان، [[شافعی]] با رشحاتی از مذهب [[حنبلی]] بود که ابوالفرج شیرازی بدان سامان برده بود<ref>حنبلی، ص۲۶۳- ۲۶۵</ref>. | مذهب غالب مردم شهر در قرن چهارم پنجم حتی قبل از هجوم صلیبیان، [[شافعی]] با رشحاتی از مذهب [[حنبلی]] بود که ابوالفرج شیرازی بدان سامان برده بود<ref>حنبلی، ص۲۶۳- ۲۶۵</ref>. | ||
صلیبیان | '''دورۀ صلیبیان و ایوبیان''' | ||
مملکت نوپای مسیحی، مملکت اورشلیم یا «رگنوم هیروسالم» نامیده شد و بیت‌المقدس (اورشلیم) | صلیبیان در [[23 رمضان|۲۳ رمضان]] ۴۹۱، بیت‌المقدس را تصرف کردند. قتل عام مسلمانان و یهودیان ناشی از ملاحظات دینی و نظامی بود. بیت‌المقدس به صورت شهری مسیحی درآمد و غیرمسیحیان حق اقامت در آن داشتند. [[مسجد|مساجد]] به [[کلیسا]] تبدیل شد، یا به‌عنوان اماکن غیردینی مورد استفاده قرار گرفت. | ||
مملکت نوپای مسیحی، مملکت اورشلیم یا «رگنوم هیروسالم» نامیده شد و بیت‌المقدس (اورشلیم) به‌عنوان مرکز این مملکت، و در مقام یک مکان مقدس مسیحی، رو به رونق نهاد. در کمتر از یک دهه پس از آنکه صلیبیان این شهر را تسخیر کردند، زندگی برای ساکنان غیرمسیحی به حالت عادی درآمد. ورود به این شهر همچنان برای مسلمانان و یهودیان ممنوع بود؛ اما آنان به مرور اجازه یافتند که برای تجارت و زیارت وارد شهر شوند<ref>ابن منقذ، ص۱۳۴ -۱۳۵</ref>. | |||
[[صلاح‌الدین ایوبی]] پس از پیروزی قاطع بر صلیبیان در حِطّین (ربیع الثانی ۵۸۳/ ژوئیة ۱۱۸۷) به طرف بیت‌المقدس پیش رفت و این شهر را به محاصره خود درآورد. پس از مذاکرات فراوان، در رمضان ۵۸۳/ نوامبر ۱۱۸۷، پیمانی میان او و صلیبیان منعقد شد. براساس آن، سکنه شهر اجازه یافتند که پس از پرداخت فدیه خود را آزاد سازند. تنها مسیحیان شرقی در بیت‌المقدس ماندند و شهر در اندک زمانی چهره کاملاً اسلامی به خود گرفت. اماکن مقدس مسلمانان حیثیت پیشین خود را بازیافت. | [[صلاح‌الدین ایوبی]] پس از پیروزی قاطع بر صلیبیان در حِطّین (ربیع الثانی ۵۸۳/ ژوئیة ۱۱۸۷) به طرف بیت‌المقدس پیش رفت و این شهر را به محاصره خود درآورد. پس از مذاکرات فراوان، در رمضان ۵۸۳/ نوامبر ۱۱۸۷، پیمانی میان او و صلیبیان منعقد شد. براساس آن، سکنه شهر اجازه یافتند که پس از پرداخت فدیه خود را آزاد سازند. تنها مسیحیان شرقی در بیت‌المقدس ماندند و شهر در اندک زمانی چهره کاملاً اسلامی به خود گرفت. اماکن مقدس مسلمانان حیثیت پیشین خود را بازیافت. | ||