تعدد مذاهب (کتاب)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۳۸ توسط Nazari.m (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|وسط {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در حدود نيم قرن پيش، شيخ محمود شلتوت، كه در رأس روحانيت اهل سنت قرار داشت، در فتواي خويش ‏جواز پيروي از فقه مذهب جعفري را عرضه كرد و خواستار همدلي بيش¬تر مسلمانان شد . از آن زمان حركت ‏‏«تقريب مذاهب» شكل گرفته و امروزه به راهبردي تأثيرگذار بدل شده است. دانشمندان و عالمان مسلمان، پس ‏از وضع مباني و تبيين ريشه‎¬‎هاي ديني و‎ ‎ضرورت رشد و ريشه‎¬‎دار كردن آن در وجدان مسلمانان، مقالات متعددي‎ ‎نوشتند. اينان معتقدند با ملاحظه¬ي برخي اصول از جمله ايمان به اصول اعتقادي اسلام، التزام كامل به تمامي ‏ضروريات و اركان اسلامي و نيز قرآن و سنت مي¬توان مسلمانان را گرد هم آورد. اين کتاب در حقيقت مجموعه-‏اي است از فتاو اي علماء و صاحب نظران فقهي مذاهب گوناگون اسلامي در خصوص اين سؤال «اطلاق امت ‏اسلامي بر اتباع مذاهب د يگر اسلامي اعم از شيعه، فرق چهارگانه اهل سنت، زيديه، ظاهريه، ابازيه ود يگران ‏که اصول دين مبين را معتقدند چیست؟ و آيا تکفير فرق مذبور جايز است يا خير؟ و اصولا حدود تکف ير در عصر ‏حاضر چگونه است؟» اين سوال را هشت نفر از علماي شيعه پاسخ گفته¬اند و سيزده نفر از علماي اهل سنت و ‏سه نفر از علماي زيديه و يک نفر از علماي ابازيه، فتاوي در خصوص سوال فوق بالاجماع فرق اسلامي را از ‏امت اسلامي دانسته¬اند و تکفير آنان را در هيچ شرايطي جايز ندانسته¬اند.‏ اين کتاب داراي يک مقدمه و پنج فصل است. در مقدمه، مؤلف، صادرکنندگان فتاوي را از برجسته¬ترين فقها ‏و مجتهدان مي¬دانند. فتاوي گردآوري شده نيز با مصلحت¬انديشي و ملاحظات سياسي و تحت تأثير منافع زودگذر ‏صادر نشده است، هر چند که زمينه فتوا در شر ايط اجتماعي سياسي فراهم مي¬شود.‏ فصل اول: تحت عنوان درآمدي بر تقر یب مذاهب اسلامی، شامل دو مقاله؛ «مذاهب اسلامي از اختلاف تا ‏ائتلاف» نوشته حضرت آيت الله محمدعلي تسخيري، واقع¬گرايي اسلامي، مباني وحدت و نقش¬آفريني آن، ‏اختلافات فکري و ضوابط آن، و اختلافات مذهبي را تجزيه و تحليل کرده¬اند. ايشان همچنين آسيب پيش¬فرض-‏هاي مجتهد بر روند اجتهاد و راه¬هاي جلوگيري از آن را متذکر شده¬اند. همچنين به مذاهب فراموش شده و ‏ظهور مذاهب مختلف اسلامي پرداخته¬اند و اختلاف در مذاهب را باعث رشد فکري و تعالي تمدن اسلامي ‏برشمرده¬اند منتها آنچه اين پديده را به شکلي منفي در مسير تارخي مسلمانان جلوه داده است، تغيير آن به سوي ‏طايفه¬گرايي تنگ¬نظرانه بوده است. به اعتقاد وي تقر يب مذاهب ريشه در کهن¬ترين دوران¬هاي اسلامي دارد و ‏سرزندگي خود را مديون اصول شريعت اسلامي است. در ادامه مباحث پا¬يه¬هاي تقريب اصول و ارزش¬هاي ‏شايسته تقريب، نقش دانشمندان و انديشمندان را در روند تقريب مورد تحليل قرار داده¬اند. مقاله دوم، «پيش ‏نويس سند تأسيسي جمعيت وحدت و تقر يب» از علامه محمدمهدي شمس¬الدين. در اين مقاله مرحوم شمس-‏الدين نوع اختلافاتي که مانع وحدت و تضعيف انسجام است را بررسي مي¬کند و گفتمان وحدت را در اعتقادات و ‏احکام مي¬جويد. به نظر وي بايد در اختلافات شيوه¬اي پيش گرفت که در فرهنگ¬سازي عمومي، وقايع تاريخي و ‏پيامدهاي سياسي آن، وحدت امت مراعات شود و از هر امري که به جدايي و پراکندگي بيانجامد، پرهيز شود. ‏سپس وي براي به رسميت شناختن مذاهب اسلامي از طرف د يگر مسلمانان، راه¬کارهايي ارائه مي¬دهد و ‏مشکلات تبشير را در داخل جوامع اسلامي بر مي¬شمرد. به نظر ايشان در همه موسساتي که بر پايه انديشه ‏تبشيري و تبليغات مذهبي به وجود آمده¬اند بايد تجديد نظر کرد، زيرا بسياري از شعارهاي آنان سدّ راه تقريب و ‏وحدت است . علامه شمس¬الدين تشکيل جمعيت وحدت و تقريب بين مذاهب اسلامي را به منظور ارتباط با ‏مراکز فقهي و فکري در جوامع اسلامي سوق مي¬دهد و معتقد است که جامعه الازهر از همه راه¬ها مستقيم¬تر ‏است تا اين جمعيت بتواند اقدامات خود را به ظهور برساند بر مبناي اين سند تأسيسي جمعيت وحدت و تقر يب ‏بايد مجله¬اي جهاني به زبان¬هاي زنده دنيا به ويژه زبان¬هاي اسلامي انتشار دهد و کنفرانس¬هاي علمي تحقيقاتي ‏و سمينارهاي وحدت اسلامي برپا نمايد و بر اي گشايش باب فقهي بين مذاهب اسلامي تلاش کند و مراکز ‏آموزشي و دانشکده¬هاي الهيات تأسيس نمايد و از اختلافات سياسي که ريشه¬هاي طائفه¬اي مذهبي دارند پرهيز ‏نمود. علم کلام جديد با موضوع وحدت که ر يشه در قرآن و سنت دارد ترويج يابد به نظر وي همچنين وحدت ‏اسلامي شامل وحدت با غ ير مسلمانان (گفتگوي اديان و تمدن¬ها) نيز مي¬شود. در اين مقاله سپس مبا ني سند ‏تأسيسي جمعيت وحدت وتقريب مورد بررسي قرار مي¬گيرد.‏ فصل دوم: بیانیه¬هاي گروهی علما و اندیشمندان مسلمان پیرامون تعدد مذاهب: شامل بخش¬هاي زير است: ‏‏«استراتژي مجمع جهاني تقر يب مذاهب اسلامي» که داراي طرحي جامع و برنامه¬ريزي شده جهت رسيدن به ‏آرمان¬ها و اهداف اين مجمع است و به تأييد اعضاي مجمع رسيده است؛ «پيش¬نويس منشور وحدت اسلامي» ‏که به پيشنهاد مقام معظم رهبري و توسط کميته¬اي از صاحب نظران در امر تقريب و وحدت اسلامي و با بهره-‏گيري از تجربيات آماده گرديد تا مبناي حرکت و تعامل پيروان مذاهب اسلامي باشد؛ متن «بيانيه کنفرانس بين ‏المللي حقيقت اسلام و نقش آن در جامعه معاصر» که در امّان، پايتخت اردن هاشمي برگزار شد به همراه اسامي ‏شخصيت¬ها و علماي تأييد کننده آن، «مجمع علما و انديشمندان مسلمان» گزارش اجلاس مقدماتي نشست ‏فوق¬العاده سران سازمان کنفرانس اسلامي در مکه مکرمه به همراه اسامي شرکت¬کنندگان؛ «اولين کنفرانس بين ‏المللي مذاهب اسلامي و چالش¬هاي معاصر» که توسط دانشگاه آل¬ البيت اردن برگزار گرديد به همراه اسامي ‏شرکت¬کنندگان «برنامه ده ساله رويارويي با چالش¬هاي امت اسلامي در قرن بيست ويکم» که در سومين دوره ‏فوق العاده کنفرانس سران اسلامي در مکه مکرمه به تصو يب رسيد؛ متن «قطعنامه شماره 28/34 وزراي خارجه ‏کشورهاي عضو سازمان کنفرانس اسلامي» که در سی و چهارمين اجلاس وزراي خارجه کشورهاي عضو سازمان ‏کنفرانس اسلامي (اجلاس صلح، پيشرفت و هم¬نوايي) در اسلام¬آباد پايتخت پاکستان برگزار شد.‏ فصل سوم؛ فتاواي فقهاي مذاهب اسلامی پیرامون ملاك¬هاي مسلمانی و شر ایط افتاء: که شامل: «فتاواي ‏فقهاي عظام و مراجع ش يعه پيرامون ملاک¬هاي اسلام و شرايط فتوا» که برخي از آنها عبارت¬اند از: فتواي ‏حضرت آيت الله خامنه¬اي (مدظله العالي)؛ فتو اي حضرت آيت الله العظمي سيستاني (مدظله العالي)؛ فتواي ‏حضرت آيت الله فاضل لنکراني (رحمة الله عليه)؛ فتواي حضرت آيت الله محمدعلي تسخيري (رحمة الله عليه) ‏و...؛ «فتاواي علماي اهل سنت، پيرامون ملاک¬هاي مسلمان بودن و شر ايط فتوا دادن» که برخي از آنها عبارت-‏اند از: فتواي شيخ محمود شلتوت ـ فتو اي شيخ جادالحق علي جادالحق ـ دکتر شيخ محمد سيد طنطاوي، ‏فتواي دکتر شيخ يوسف قرضاوي ـ فتواي شيخ احمد کفتارو ـ فتو اي شوراي عالي امور ديني ترکيه ـ ...، ‏‏«فتاواي علماي زيديه درباره ملاک¬هاي مسلماني و شرايط افتاء» از قبيل: فتو اي شيخ ابراهيم بن محمد الوز ير ‏ـ فتواي شيخ محمد بن محمد بن اسماعيل المنصور ـ فتواي شيخ حمود بن عباس بن عبدالله المؤ يد؛ فتواي ‏شيخ احمد بن حمد خليلي، مفتي کل سلطنت نشيني عمان و اباضيه جهان که مؤسسه آل البيت اردن، پيش از ‏برگزاري کنفرانس بين المللي اسلامي و صدور بيانيه پاياني آن، درباره اصول و ضوابط مسلمان بودن و شرايط ‏افتاء از برخي از فضلاي بزرگ مذاهب مختلف اسلامي سؤال کرده بود و اساس و مبناي بيانيه امّان، پاسخ¬هايي ‏است که رهبران بزرگ مذهبي فرق اسلامي به پرسش¬ها داده¬اند.‏ فصل چهارم؛ پاسخ به کج¬اندیشان: که شامل دو بخش زير است: پاسخ آيت الله مکارم شيرازي به فتواي ۳۸ ‏تن از علماي وهابي مبني بر تکفير شيعيان و جواز قتل آنان؛ و متن نامه آيت الله تسخيري به جمعي از علما و ‏انديشمندان جهان اسلام جهت نظرخواهي در خصوص فتواي فوق الذکر و پاسخ علماي جهان اسلام به نامه ‏ايشان و محکوم کرن فتواي تکفيري عبدالله الجبرين.‏ فصل پنجم؛ پیوست¬ها، شامل: متن منشور مکه معظمه، پيرامون اوضاع جاري عراق و اسامي امضاکنندگان ‏اين منشور؛ و بيانيه جمعي از فضلاي حوزه علميه قم، پيرامون اوضاع جاري عراق و مسائل منطقه و اسامي ‏امضاکنندگان آن است . يادآور مي¬گردد: کتاب حاضر ترجمه فارسي کتاب «التعدديه المذهبيه في الاسلام و آراء ‏العلماء فيها» و افزودن برخي بيانيهها، اسناد و مقالات است.‏

تعدد مذاهب.png
نام کتاب تعدد مذاهب
نویسنده جلال میرآقایی
زبان کتاب فارسی
سال نشر 1386 ش
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 1000 نسخه
نوبت چاپ اول