جبهه آزادیبخش ملی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'روشها' به 'روش‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'آزادیبخش' به 'آزادی‌بخش')
جز (جایگزینی متن - 'روشها' به 'روش‌ها')
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''جبهه‌ آزادی‌بخش‌ ملی‌ [[الجزایر]]''' ('''جبهه‌ التحریر الوطنی‌ الجزائری'''‌) تشکلی‌ است که‌ جنگ‌ استقلال‌ الجزایر برضد استعمار [[فرانسه]]‌ را سازماندهی‌ کرد و پس‌ از استقلال‌ تنها حزب‌ حاکم‌ در این‌ کشور شد.  
'''جبهه‌ آزادی‌بخش‌ ملی‌ [[الجزایر]]''' ('''جبهه‌ التحریر الوطنی‌ الجزائری'''‌) تشکلی‌ است که‌ جنگ‌ استقلال‌ الجزایر برضد استعمار [[فرانسه]]‌ را سازماندهی‌ کرد و پس‌ از استقلال‌ تنها حزب‌ حاکم‌ در این‌ کشور شد.  


با آغاز استعمار الجزایر و اشغال‌ این‌ کشور به‌ دست‌ فرانسویان‌ در 13 محرّم‌ 1246/ 5 ژوئیه‌ 1830، قیامهای‌ گسترده‌ای‌ برضد استعمار [[فرانسه]]‌ شکل‌ گرفت‌ که‌ از آن‌ جمله‌ قیام‌ بزرگ‌ [[عبدالقادرِ الجزایری]]‌ در 1249ـ1263/ 1833ـ 1847 بود. <ref>بوحوش‌، ص‌ 108، 120</ref> در اواخر 1338/1920، به‌ تدریج‌ نهضتهای‌ ملی‌گرایانه‌ در قالب‌ تشکل‌های‌ سیاسی‌ و منسجم‌ گسترش‌ یافتند.
با آغاز استعمار الجزایر و اشغال‌ این‌ کشور به‌ دست‌ فرانسویان‌ در 13 محرّم‌ 1246/ 5 ژوئیه‌ 1830، قیامهای‌ گسترده‌ای‌ برضد استعمار [[فرانسه]]‌ شکل‌ گرفت‌ که‌ از آن‌ جمله‌ قیام‌ بزرگ‌ [[عبدالقادرِ الجزایری]]‌ در 1249ـ1263/ 1833ـ 1847 بود. <ref>بوحوش‌، ص‌ 108، 120</ref> در اواخر 1338/1920، به‌ تدریج‌ نهضت‌های‌ ملی‌گرایانه‌ در قالب‌ تشکل‌های‌ سیاسی‌ و منسجم‌ گسترش‌ یافتند.


در 24 خرداد 1305/ 15 ژوئن‌ 1926، حزب‌ ستاره‌ [[شمال‌ آفریقا]] (حزب‌ نجم‌ شمال‌ افریقیا) تأسیس‌ شد. <ref>سعداللّه‌، ج‌ 2، ص‌ 372؛ بوحوش‌، ص‌ 288</ref> و در 31 مرداد 1306/ 23 اوت‌ 1927 مِصالی‌ الحاج‌ *، رهبری‌ آن‌ را پذیرفت‌. این‌ حزب‌، که‌ با اوضاع‌ نامناسب‌ کار برای‌ کارگران‌ کشورهای‌ شمال‌ آفریقا مبارزه‌ می‌کرد، در 9 آبان‌ 1308/ 31 اکتبر 1929 منحل‌ شد ولی‌ در 1315 ش‌/ 1937 با عنوان‌ حزب‌ خلق‌ [[الجزایر]] ('''حزب‌ الشعب‌الجزائری'''‌) مجدداً شروع‌ به‌ فعالیت‌ کرد. <ref>سعداللّه‌، همانجا؛ آژرون‌، ص‌ 112؛ نیز رجوع کنید به: بوحوش‌، ص‌ 289ـ301</ref>
در 24 خرداد 1305/ 15 ژوئن‌ 1926، حزب‌ ستاره‌ [[شمال‌ آفریقا]] (حزب‌ نجم‌ شمال‌ افریقیا) تأسیس‌ شد. <ref>سعداللّه‌، ج‌ 2، ص‌ 372؛ بوحوش‌، ص‌ 288</ref> و در 31 مرداد 1306/ 23 اوت‌ 1927 مِصالی‌ الحاج‌ *، رهبری‌ آن‌ را پذیرفت‌. این‌ حزب‌، که‌ با اوضاع‌ نامناسب‌ کار برای‌ کارگران‌ کشورهای‌ شمال‌ آفریقا مبارزه‌ می‌کرد، در 9 آبان‌ 1308/ 31 اکتبر 1929 منحل‌ شد ولی‌ در 1315 ش‌/ 1937 با عنوان‌ حزب‌ خلق‌ [[الجزایر]] ('''حزب‌ الشعب‌الجزائری'''‌) مجدداً شروع‌ به‌ فعالیت‌ کرد. <ref>سعداللّه‌، همانجا؛ آژرون‌، ص‌ 112؛ نیز رجوع کنید به: بوحوش‌، ص‌ 289ـ301</ref>
خط ۵۴: خط ۵۴:


== آغاز فعالیت ==
== آغاز فعالیت ==
جبهه‌ آزادی‌بخش‌ ملی‌ در 10 آبان‌ 1333/ اول‌ نوامبر 1954، در بیانیه‌ای‌، اهداف‌ داخلی‌ و خارجی‌ خود را اعلام‌ کرد. اهداف‌ داخلی‌عبارت‌ بودند از: برپایی‌ حکومت‌ دموکراتیک‌ برطبق‌ مبانی‌ اسلامی‌ و برقراری‌ استقلال‌ ملی‌، احترام‌ به‌ تمام‌ آزادی‌های‌ اساسی‌ بدون‌ هیچ‌گونه‌ تبعیض‌ نژادی‌ یا مذهبی‌، زدودن‌ فساد و تباهی‌ از چهره‌ انقلاب‌، و گسترش‌ انقلاب‌ الجزایر. در عرصه‌ بین‌المللی‌ نیز اتحاد کشورهای‌ شمالی‌ آفریقا با محوریت‌ اسلامی‌ ـ عربی‌ و پیوند نزدیک‌ با حامیان‌ انقلاب‌ [[الجزایر]] در جامعه‌ بین‌المللی‌، به‌ ویژه‌ در سازمان‌ملل‌متحد، از مهم‌ترین‌ اهداف‌ خارجی‌ جبهه‌ بود. در این‌ بیانیه‌ همچنین‌ نوشته‌ شده‌ بود که‌ در صورت‌ پذیرش‌ حق‌ تعیین‌ سرنوشت‌ مردم‌ [[الجزایر]] و استقلال‌ کشور، جبهه‌ نیز آماده‌ است‌ تا بحران‌ [[الجزایر]] را به‌ روشهای‌ دموکراتیک‌ و مسالمت‌آمیز رفع‌ نماید. <ref>رودی‌، ص‌ 159ـ160؛ بوحوش‌، ص‌ 576 ـ579؛ شیخ‌ نوری‌، ص‌ 159ـ 160</ref>  
جبهه‌ آزادی‌بخش‌ ملی‌ در 10 آبان‌ 1333/ اول‌ نوامبر 1954، در بیانیه‌ای‌، اهداف‌ داخلی‌ و خارجی‌ خود را اعلام‌ کرد. اهداف‌ داخلی‌عبارت‌ بودند از: برپایی‌ حکومت‌ دموکراتیک‌ برطبق‌ مبانی‌ اسلامی‌ و برقراری‌ استقلال‌ ملی‌، احترام‌ به‌ تمام‌ آزادی‌های‌ اساسی‌ بدون‌ هیچ‌گونه‌ تبعیض‌ نژادی‌ یا مذهبی‌، زدودن‌ فساد و تباهی‌ از چهره‌ انقلاب‌، و گسترش‌ انقلاب‌ الجزایر. در عرصه‌ بین‌المللی‌ نیز اتحاد کشورهای‌ شمالی‌ آفریقا با محوریت‌ اسلامی‌ ـ عربی‌ و پیوند نزدیک‌ با حامیان‌ انقلاب‌ [[الجزایر]] در جامعه‌ بین‌المللی‌، به‌ ویژه‌ در سازمان‌ملل‌متحد، از مهم‌ترین‌ اهداف‌ خارجی‌ جبهه‌ بود. در این‌ بیانیه‌ همچنین‌ نوشته‌ شده‌ بود که‌ در صورت‌ پذیرش‌ حق‌ تعیین‌ سرنوشت‌ مردم‌ [[الجزایر]] و استقلال‌ کشور، جبهه‌ نیز آماده‌ است‌ تا بحران‌ [[الجزایر]] را به‌ روش‌های‌ دموکراتیک‌ و مسالمت‌آمیز رفع‌ نماید. <ref>رودی‌، ص‌ 159ـ160؛ بوحوش‌، ص‌ 576 ـ579؛ شیخ‌ نوری‌، ص‌ 159ـ 160</ref>  


فرانسوا میتران‌، وزیر کشور وقت‌ [[فرانسه]]‌، در پاسخ‌ به‌ این‌ بیانیه‌ گفت‌ الجزایر جزئی‌ از [[فرانسه]]‌ است‌ و این‌ کشور حاکمیتی‌ جز حاکمیت‌ خود را بر الجزایر به‌ رسمیت‌ نمی‌شناسد. <ref>بوحوش‌، ص‌ 405؛ دژاردن‌، ص‌ 331</ref>  
فرانسوا میتران‌، وزیر کشور وقت‌ [[فرانسه]]‌، در پاسخ‌ به‌ این‌ بیانیه‌ گفت‌ الجزایر جزئی‌ از [[فرانسه]]‌ است‌ و این‌ کشور حاکمیتی‌ جز حاکمیت‌ خود را بر الجزایر به‌ رسمیت‌ نمی‌شناسد. <ref>بوحوش‌، ص‌ 405؛ دژاردن‌، ص‌ 331</ref>  
خط ۸۳: خط ۸۳:
در 19ـ24 آذر 1339/ 10ـ 15 دسامبر 1960، میلیون‌ها تن‌ از مردم‌ [[الجزایر]] در حمایت‌ از جبهه‌ آزادی‌بخش‌، تظاهرات‌ کردند و صدها تن‌ از آنان‌ کشته‌ شدند. <ref>بوحوش‌، ص‌449؛ رودی‌، ص‌174؛ ازغندی‌، ص‌ 81</ref>  
در 19ـ24 آذر 1339/ 10ـ 15 دسامبر 1960، میلیون‌ها تن‌ از مردم‌ [[الجزایر]] در حمایت‌ از جبهه‌ آزادی‌بخش‌، تظاهرات‌ کردند و صدها تن‌ از آنان‌ کشته‌ شدند. <ref>بوحوش‌، ص‌449؛ رودی‌، ص‌174؛ ازغندی‌، ص‌ 81</ref>  


در پی‌ کشتار مردم‌ [[الجزایر]]، سازمان‌ ملل‌ متحد حق‌ استقلال‌ مردم‌ [[الجزایر]] را به‌ رسمیت‌ شناخت‌، ولی‌ حکومت‌ [[فرانسه]]‌ بر حفظ‌ حاکمیت‌ خویش‌ در [[الجزایر]] پافشاری‌ می‌کرد. در [[فرانسه]]‌ نیز دربارهجنگ‌ با الجزایریها اختلافات‌ بالا گرفته‌ بود. حزب‌ کمونیست‌ [[فرانسه]]‌ نیز که‌ از 1333 ش‌/1954 نسبت‌ به‌ انقلاب‌ [[الجزایر]] موضعی‌ انتقادی‌ داشت‌، ادامه‌ فعالیتهای‌ استعماری‌ دولت‌ [[فرانسه]]‌ را علیه‌ [[الجزایر]] محکوم‌ نموده‌ و شرکت‌ اعضای‌ خود را در هر نوع‌ فعالیت‌ برضد [[الجزایر]] ممنوع‌ کرد.  
در پی‌ کشتار مردم‌ [[الجزایر]]، سازمان‌ ملل‌ متحد حق‌ استقلال‌ مردم‌ [[الجزایر]] را به‌ رسمیت‌ شناخت‌، ولی‌ حکومت‌ [[فرانسه]]‌ بر حفظ‌ حاکمیت‌ خویش‌ در [[الجزایر]] پافشاری‌ می‌کرد. در [[فرانسه]]‌ نیز دربارهجنگ‌ با الجزایریها اختلافات‌ بالا گرفته‌ بود. حزب‌ کمونیست‌ [[فرانسه]]‌ نیز که‌ از 1333 ش‌/1954 نسبت‌ به‌ انقلاب‌ [[الجزایر]] موضعی‌ انتقادی‌ داشت‌، ادامه‌ فعالیت‌های‌ استعماری‌ دولت‌ [[فرانسه]]‌ را علیه‌ [[الجزایر]] محکوم‌ نموده‌ و شرکت‌ اعضای‌ خود را در هر نوع‌ فعالیت‌ برضد [[الجزایر]] ممنوع‌ کرد.  


نیروهای‌ چپگرا و روشنفکر و خانواده‌های‌ سربازان‌ فرانسوی‌ در [[الجزایر]] نیز از ژنرال‌ دوگل‌ به‌ شدت‌ انتقاد می‌کردند. جنگ‌ [[الجزایر]] سبب‌ بی‌ثباتی‌ سیاسی‌ و بروز بحران‌های‌ اقتصادی‌ و مالی‌ در [[فرانسه]]‌ گردیده‌ بود. <ref>براگینسکی‌، ص‌ 56؛ ازغندی‌، ص‌ 119ـ 125؛ مجیدی‌ سورکی‌، ص‌ 89، 92؛ نیز رجوع کنید بهصدر، ص‌ 31ـ32</ref>  
نیروهای‌ چپگرا و روشنفکر و خانواده‌های‌ سربازان‌ فرانسوی‌ در [[الجزایر]] نیز از ژنرال‌ دوگل‌ به‌ شدت‌ انتقاد می‌کردند. جنگ‌ [[الجزایر]] سبب‌ بی‌ثباتی‌ سیاسی‌ و بروز بحران‌های‌ اقتصادی‌ و مالی‌ در [[فرانسه]]‌ گردیده‌ بود. <ref>براگینسکی‌، ص‌ 56؛ ازغندی‌، ص‌ 119ـ 125؛ مجیدی‌ سورکی‌، ص‌ 89، 92؛ نیز رجوع کنید بهصدر، ص‌ 31ـ32</ref>  
خط ۱۷۵: خط ۱۷۵:
{{پانویس|2}}
{{پانویس|2}}


[[رده:احزاب]]
[[رده:احزاب و گروه‌ها]]
[[رده:الجزایر]]
[[رده:الجزایر]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش