۸۵٬۸۸۹
ویرایش
جریان‌های اسلامی در الجزایر (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۳
، ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'موضعگیری' به 'موضعگیری'
جز (جایگزینی متن - 'شخصیتها' به 'شخصیتها') |
جز (جایگزینی متن - 'موضعگیری' به 'موضعگیری') |
||
| خط ۱۹۴: | خط ۱۹۴: | ||
به علت سیطره جبهه آزادی‌بخش ملی بر مؤسسات دینی، بین احمدبن بلا رئیس‌جمهور و [[بشیر ابراهیمی]] رهبر اسلام‌گرایان الجزایری، اختلاف افتاد. پس از استقلال‌قضیه سوسیالیسم مطرح شد که شیخ ابراهیمی [[سوسیالیسم]] را ارتداد می‌دانست و به شدت به گرایش سوسیالیستی دولت حمله می‌کرد. بشیر ابراهیمی طی بیانیه‌ای بر ضد نظام [[بن بلا]]، نسبت به وقوع جنگ داخلی به علت درگیری‌های موجود بین رهبران سیاسی و مشخصاً [[بن‌بلا]] و [[بومدین]] هشدار داد و خاطر نشان کرد که این درگیری‌ها دولت نوپا را تهدید می‌کند. | به علت سیطره جبهه آزادی‌بخش ملی بر مؤسسات دینی، بین احمدبن بلا رئیس‌جمهور و [[بشیر ابراهیمی]] رهبر اسلام‌گرایان الجزایری، اختلاف افتاد. پس از استقلال‌قضیه سوسیالیسم مطرح شد که شیخ ابراهیمی [[سوسیالیسم]] را ارتداد می‌دانست و به شدت به گرایش سوسیالیستی دولت حمله می‌کرد. بشیر ابراهیمی طی بیانیه‌ای بر ضد نظام [[بن بلا]]، نسبت به وقوع جنگ داخلی به علت درگیری‌های موجود بین رهبران سیاسی و مشخصاً [[بن‌بلا]] و [[بومدین]] هشدار داد و خاطر نشان کرد که این درگیری‌ها دولت نوپا را تهدید می‌کند. | ||
این | این موضعگیری باعث شد که رئیس‌جمهور «[[بن بلا]]» خشمگین شده و شیخ را به دور ماندن از پایگاه خود مجبور سازد. «[[بن بلا]]» با صدور فرمانی، شیخ «بشیر ابراهیمی» را در یکی از عمارت‌های بزرگ و موجود آن زمان با اقامت اجباری زیرنظر قرار داد. با تثبیت نظام تک حزبی در [[الجزایر]] در سال 1962 «[[جمعیت علمای مسلمین]]» نیز همچون احزاب دیگر از ادامه فعالیت سیاسی باز داشته شد. | ||
== دوم. پس از انقلاب == | == دوم. پس از انقلاب == | ||