confirmed، مدیران
۱۸٬۶۲۰
ویرایش
جز
←معنای ابتهال
جز (←معنای ابتهال) |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
# نفرین برای هلاکت کسی<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ ج۲، ص ۷۶۲ تا ۷۶۱.</ref>. | # نفرین برای هلاکت کسی<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ ج۲، ص ۷۶۲ تا ۷۶۱.</ref>. | ||
در این آیه، «مباهله» به معنی نفرین کردن دو نفر نسبت به همدیگر است. به این صورت که وقتی استدلالات منطقی سودی نداشت، افرادی که با هم دربارهٔ یک مسأله مهم دینی گفتگو دارند، در یک جا جمع می‌شوند و به درگاه خدا تضرع می‌کنند و از او می‌خواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن؛ ج۹، ص ۲۴۲.</ref>. | در این آیه، «مباهله» به معنی نفرین کردن دو نفر نسبت به همدیگر است. به این صورت که وقتی استدلالات منطقی سودی نداشت، افرادی که با هم دربارهٔ یک مسأله مهم دینی گفتگو دارند، در یک جا جمع می‌شوند و به درگاه خدا تضرع می‌کنند و از او می‌خواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن؛ ج۹، ص ۲۴۲.</ref>. در حدیثی از رسول خدا روایت شده که حضرت فرمود: «خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می‌شود و حق را از باطل مشخص می‌سازد»<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۱، ص۱۶۷.</ref>. | ||
«خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می‌شود و حق را از باطل مشخص می‌سازد»<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۱، ص۱۶۷.</ref>. | از روایاتی که در منابع اسلامی نقل شده است، استفاده می‌شود که مباهله اختصاص به زمان پیامبر ندارد و در تمامی زمان‌ها قابل اجرا است. در حدیثی از [[امام صادق(علیه‌السلام)|امام صادق (علیه‌السلام)]] نقل شده که ایشان فرمود: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آنها را به مباهله دعوت کنید<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۸۹.</ref>. | ||
از روایاتی که در منابع اسلامی نقل شده است، استفاده می‌شود که مباهله اختصاص به زمان پیامبر ندارد و در تمامی زمان‌ها قابل اجرا است. در حدیثی از [[امام صادق]] | |||
=رویداد «مباهله» = | =رویداد «مباهله» = | ||
در سال دهم هجری، افرادی از سوی رسول خدا | در سال دهم هجری، افرادی از سوی رسول خدا مأمور تبلیغ اسلام در منطقه نجران از بلاد [[یمن]] شدند. مسیحیانن نجران نیز افرادی را مانند سید و عاقب و اباحارثه، به نمایندگی از سوی خود برای گفتگو با پیامبر اسلام به مدینه گسیل داشتند. | ||
گروه نجران وارد مدینه شده و با پیامبر دیدار کردند. آنها گفتند: ای محمد، آیا تو صاحب و سرور ما را می‌شناسی؟ | گروه نجران وارد مدینه شده و با پیامبر دیدار کردند. آنها گفتند: ای محمد، آیا تو صاحب و سرور ما را می‌شناسی؟ | ||
پیامبرفرمودند: «سرور شما کیست»؟ | پیامبرفرمودند: «سرور شما کیست»؟ | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
پیامبر فرمودند:«او عبد و رسول خدااست. | پیامبر فرمودند:«او عبد و رسول خدااست. | ||
گفتند: به ما نشان بده کسی را که خدا مانند او آفریده باشد در آنچه دیده و شنیده‌ای... . | گفتند: به ما نشان بده کسی را که خدا مانند او آفریده باشد در آنچه دیده و شنیده‌ای... . | ||
جبرئیل بر پیامبراین آیه را نازل فرمود:«إِنّ مثل عیسی عنداللَّه کمثلِ آم خلقه من ترابٍ ثمّ قال له کن فیکون»<ref>سورهٔ آل عمران: ۵۹.</ref>؛ مثل عیسی( | جبرئیل بر پیامبراین آیه را نازل فرمود:«إِنّ مثل عیسی عنداللَّه کمثلِ آم خلقه من ترابٍ ثمّ قال له کن فیکون»<ref>سورهٔ آل عمران: ۵۹.</ref>؛ مثل [[حضرت عیسی|عیسی (علیه‌السلام)]] در نزد خدا، همچون [[حضرت آدم|آدم (علیه‌السلام)]] است که او را از خاک آفرید، و سپس به او فرمود: موجود باش. او هم فوراً موجود شد. | ||
بنابراین، ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیّت او نیست. آنان از پذیرفتن حقیقت سر باز زدند و لجاجت ورزیدند<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل؛ ج۱، ص ۱۵۶-۱۵۵.</ref>. | بنابراین، ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیّت او نیست. آنان از پذیرفتن حقیقت سر باز زدند و لجاجت ورزیدند<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل؛ ج۱، ص ۱۵۶-۱۵۵.</ref>. | ||
== مناظرهٔ پیامبر با مسیحیان و نزول آیه «مباهله» == | == مناظرهٔ پیامبر با مسیحیان و نزول آیه «مباهله» == | ||
مسیحیان در حقانیت دین خود با رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم) به مجادله نشستند<ref>ابن خلدون، عبدالرحمان، تاریخ ابن خلدون، ص۴۶۱.</ref>. مسیحیان نجران می‌گفتند:عیسی (علیه‌السلام) خداست و گروهی او را پسر خدا می‌دانستند و دسته سوم، قائل به تثلیث «یعنی به سه خدا قائل بودند؛ پدر، پسر، روح‌القدس» | مسیحیان در حقانیت دین خود با [[رسول خدا (ص)|رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] به مجادله نشستند<ref>ابن خلدون، عبدالرحمان، تاریخ ابن خلدون، ص۴۶۱.</ref>. مسیحیان نجران می‌گفتند:عیسی (علیه‌السلام) خداست و گروهی او را پسر خدا می‌دانستند و دسته سوم، قائل به تثلیث «یعنی به سه خدا قائل بودند؛ پدر، پسر، روح‌القدس» | ||
ابن هشام می‌نویسد: | ابن هشام می‌نویسد: | ||
«مسیحیان به پیامبر گفتند: اگر عیسی (علیه‌السلام) پسر خدا نیست پس پدرش کیست؟. .. آیات قرآنی نازل شد و خلقت او را همانند خلقت آدم ابوالبشر معرفی کرد»<ref>حمیری، ابن هشام، سیرة رسول الله، ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی، ج۱، ص۳۸۲ و۳۸۳.</ref>. | «مسیحیان به پیامبر گفتند: اگر عیسی (علیه‌السلام) پسر خدا نیست پس پدرش کیست؟. .. آیات قرآنی نازل شد و خلقت او را همانند خلقت آدم ابوالبشر معرفی کرد»<ref>حمیری، ابن هشام، سیرة رسول الله، ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی، ج۱، ص۳۸۲ و۳۸۳.</ref>. | ||