جریان های فکری مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

هرکدام از این جریانات نقش خاص خود را در مصر و در جهان اسلام ایفا می‌کنند. البته در لابلای اینها نیز جریانات ریزتری نیز وجود دارد و بعضی از این جریانات قابل انشعاب به چند خرده جریان هست.

جمعیت شیعیان دوازده امامی در مصر بسیار اندک و حدود ۵۰۰ هزار نفر است. بخشی از اینها آشکارا تشیع خود را اعلام کرده‌اند و بعضی تشیع خود را پنهان کردند. اکثر اینها بعد از انقلاب اسلامی ایران با تشیع آشنا شدند. یکی از رهبران شیعه مصر مستشار «دمرداش العقالی» یکی از حقوق دانان برجسته و نماینده سابق مجلس مصر و نماینده سابق انتصابی رییس جمهور در مجلس سنا مصر است. وقتی که آیت‌الله خامنه‌ای رییس جمهور بودند ایشان پیک و سفیر مخصوص حسنی مبارک برای رساندن پیام مصر به ایران بود. البته وی در آن زمان هنوز شیعه نشده بود.

گروه دوم شیعیان اسماعیلی هستند. حدود هفت میلیون شیعه فاطمی در مصر وجود دارد. اینها شیعیانی هستند که از زمان صلاح‌الدین ایوبی باقی مانده‌اند. صلاح‌الدین کسی است که شمشیر دولبه‌ای را همزمان علیه صلیبیان و شیعیان دوازده‌امامی برکشید. عده‌ای از شیعیان در آن زمان به کشورهای آفریقایی و هند فرار کردند و عده‌ای به جنوب مصر گریختند. این دسته از شیعیان در مصر مستضعف هستند. نه مسجدی دارند و نه عالمی و نه حوزه‌ای. تنها چیزی که از تشیع دارند این است که می‌گویند ما می‌دانیم از دوستداران اهل بیت(ع) هستیم.

گروه سوم اهل‌سنت تقریبی و پرچمداران وحدت اسلامی هستند. گرچه اندیشه وحدت از گذشته بوده ولی در زمان معاصر پرچمدار این جریان شیخ محمود شلتوت شیخ الازهر بوده است. او با پیشنهاد آیت‌الله بروجردی، دارالتقریب را راه‌اندازی کرد که برکات زیادی داشت. در زمان او کتاب‌های اعتدالی بسیاری از اهل‌سنت و شیعه در مصر و ایران به چاپ رسید. کتاب تفسیری مانند مجمع البیان، کتاب‌های حدیثی مانند حدیث ثقلین، و تاریخ القرآن عبدالکریم زنجانی، و ... توسط الازهر به چاپ رسید. بعد از انقلاب اسلامی هرچند رابطه ایران و مصر رو به افول نهاد و طبعاً دارالتقریب مصر نیز بسته شد، اما این تفکرات تقریبی هنوز هم در میان بعضی از بزرگان الازهر وجود دارد. شیخ کنونی الازهر آقای احمد الطیب دارای همین دیدگاه است. مفتیان مصر از جمله دکتر شوقی علّام مفتی کنونی مصر، دکتر علی جمعه مفتی سابق مصر و دکتر نصر فرید واصل مفتی اسبق مصر از شاگردان مکتب شیخ شلتوت هستند و به وحدت اسلامی معتقدند. عالمان بزرگ دیگری مثل دکتر احمدمحمود کریمه نیز دارای همین دیدگاه هستند.

جریان چهارم در مصر گروه اخوان‌المسلمین است. این گروه محبوب‌ترین جریان اسلامی در مصر و بعضی از کشورهای اسلامی است.

'''ویژگی نخست'''

ویژگی دوم اخوان این است که بر پایه اسلام سیاسی و انقلابی استوار شده است. شاید قبل از اخوان در اکثر کشورهای اسلامی این تفکر به شکل برجسته وجود نداشته است. ویژگی سوم اینکه اخوان صادرکننده این تفکر به کشورهای دیگر شده است. حتی ایران هم تا حدودی در قبل از انقلاب، متاثر از فرهنگ اسلام سیاسی اخوان بود. کتاب‌های متعدد مصری‌ها مثل حسن البنا و سیدقطب در ایران ترجمه شد. ترجمه این کتاب‌ها یک تفکر اسلام سیاسی را در ایران پدید آورد، گرچه تنها مبدأ این تفکر در ایران اندیشمندان مصری نبودند بلکه اندیشمندان بزرگ قبلی ایرانی مانند سیدجمال الدین اسدآبادی، میرزای شیرازی، شهید مدرس و ... در آن نقش پررنگی داشتند. وقتی ایران شیعی از اخوان تاثیر گرفت، طبیعی است که کشورهای اهل سنت تاثیرپذیری بیشتری داشتند.

در ایران دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به اخوان وجود دارد. بعضی با نگاه شیفتگی به اخوان نگاه می‌کنند. بعضی‌ها به شدت دشمن اخوان هستند بخاطر اینکه آنها را سلفی و وهابی می‌دانند.

گروه دوم دو شاهد برای دیدگاه خود می‌آورند. یکی شهادت شیخ شحاته و دیگری سخنرانی مُرسی رئیس‌جمهور مصر در ایران که نام خلفا را در یک سخنرانی سیاسی که اصلا مرسوم نیست به زبان آورد. این طبیعی است که علمای اهل‌سنت در خطبه‌ها از خلفا تمجید کنند ولی در یک سخنرانی سیاسی این رسم نیست. آقای مُرسی تعمداً این کار را در کشور شیعی انجام داد. هر چند برخی می‌گویند هیچ کدام از این‌ها نشانه سلفی بودن اخوان‌المسلمین نیست. زیرا شهادت حسن شحاته توسط دولت مُرسی محکوم شده است، و خلفا هم که مورد احترام همه اهل‌سنت هستند نه فقط سلفی‌ها.

اخوان‌المسلمین در طول حیات خود دوره‌های متفاوتی را گذرانده و همه این دوره‌ها یکسان نیست و نمی‌توان داوری یکسان درباره آن انجام داد.

در دوره‌های بعدی با آمدن مرشدهای مختلف و تغییر اوضاع اجتماعی، اخوان هم عوض می‌شد. گاه اخوان به یک جریان نظامی تبدیل می‌شد. گاه به یک حزب تربیتی محض تبدیل می‌گشت که از تمام فعالیت‌های فیزیکی امتناع می‌ورزید. در دوره دیگر به جریان دراماتیک تبدیل می‌شود که صبغه اصلی فعالیتش، ادبیات و داستان است. این دوره‌ها رنگ گرفته از شخصیت مرشد آن دوره اخوان است. پس اخوان در هر دوره رویکرد متفاوتی داشته است.

اخوان‌المسلمین مانند سایر احزاب نیست که همه اعضایش دارای یک اندیشه مشابه باشند، بلکه رویکردهای متفاوتی در درون اخوان به وقوع پیوست که از دو زاویه می‌توان آنها را نگریست:

زاویه دیگر جریانات فکری در درون خود اخوان است، زیرا در درون اخوان‌المسلمین سه جریان فکری متفاوت پیدا شد که کاملا از هم متمایزند. وجود سه جریان متضاد و متفاوت داخل اخوان، باعث می‌گشت که رویکرد اخوان بسته به تعلق مرشد به هریک از این جریانات، مشخص شود.

'''سلفی'''

جریان سوم اسلام اصیل اعتدالی و تقریبی را در پیش گرفت. این جریان، طیف اسلام اصیل تمدنی و وحدتی است. آقای مهدی عاکف، مرشد اسبق اخوان دارای این تفکر بود. راجع به انقلاب ایران نگاه خوبی داشت. وحدت شیعه و سنی جزء مواضع همیشگی او بود. آقای عاکف در مصاحبه‌ای توسط یک خبرنگار ایرانی که از ایشان پرسید: به نظر شما بهترین راهکار اسلامی شدن قوانین مصر چیست؟ گفت: من پیشنهاد می‌کنم کمیته‌ای تشکیل شود مرکب از شش عالم دینی که ناظر بر مصوبات پارلمان باشند. آنچه که با شرع موافق دیدند تایید کنند و آنچه مخالف دیدند رد کنند. آقای عاکف در این مصاحبه به گونه‌ای پیشنهاد را مطرح کرد که خبرنگار احساس کرد همان شورای نگهبان ایران است! همچنین در یکی از مجله‌ها پرتیراژ مصری با عنوان «روزالیوسف» که متعلق به لاییک‌هاست، تصویر یک عالم شیعی با عبا و عمامه در حالی که به محبت مردم پاسخ می‌دهد زده شده است. این تصویر مربوط به چهره آقای مهدی عاکف بود که آن را با عبا و عمامه فوتوشاپ کرده بودند و بالای آن نوشته بودند حضرت آیت‌الله العظمی محمدمهدی عاکف! مقصود دبیر مجله‌این بود که عاکف از نظر اندیشه به شیعیان ایرانی نزدیک است.