جنبش اسلامی افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '[[آیت اللّه خوئی' به '[[سید ابوالقاسم خوئی'
جز (جایگزینی متن - 'رده:جنبش‌ها' به 'رده:جریان‌ها و جنبش‌ها')
جز (جایگزینی متن - '[[آیت اللّه خوئی' به '[[سید ابوالقاسم خوئی')
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:
گروه‌های شیعه از ابتدا وابسته به انقلاب اسلامی ایران بودند و از سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران پیروی می‌کردند. این گروه‌ها سرانجام با تلاش‌های مقامات ایران، حزب وحدت را به وجود آوردند که هم اکنون در صحنه سیاسی افغانستان نقش فعال دارد.
گروه‌های شیعه از ابتدا وابسته به انقلاب اسلامی ایران بودند و از سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران پیروی می‌کردند. این گروه‌ها سرانجام با تلاش‌های مقامات ایران، حزب وحدت را به وجود آوردند که هم اکنون در صحنه سیاسی افغانستان نقش فعال دارد.
<br>
<br>
اما گروه‌های غیرخط امامی در قالب «حرکت اسلامی» گرد هم آمده‌اند و رهبری آنها با «[[محمد آصف محسنی]]» است. وی از شاگردان [[آیت اللّه خوئی]] بوده و در جریان انقلاب، شهرت فراوان کسب نمود، اما از نظر فکری، دارای افکار ملی‌گرایانه است و اندیشه‌های کلاسیک او به دیدگاه‌های دکتر [[علی شریعتی]] نزدیک است.» از نظر سیاسی نیز سعی کرد که مستقل عمل کند و برای همین به احزاب مقیم پیشاور نزدیک شد و از حزب وحدت اسلامی، به خاطر رابطه بسیار نزدیک آن با جمهوری اسلامی ایران، فاصله گرفت.
اما گروه‌های غیرخط امامی در قالب «حرکت اسلامی» گرد هم آمده‌اند و رهبری آنها با «[[محمد آصف محسنی]]» است. وی از شاگردان [[سید ابوالقاسم خوئی]] بوده و در جریان انقلاب، شهرت فراوان کسب نمود، اما از نظر فکری، دارای افکار ملی‌گرایانه است و اندیشه‌های کلاسیک او به دیدگاه‌های دکتر [[علی شریعتی]] نزدیک است.» از نظر سیاسی نیز سعی کرد که مستقل عمل کند و برای همین به احزاب مقیم پیشاور نزدیک شد و از حزب وحدت اسلامی، به خاطر رابطه بسیار نزدیک آن با جمهوری اسلامی ایران، فاصله گرفت.
<br>
<br>
اما رابطه گروه‌های اسلامی افغانستان (چه شیعه و چه سنی) در کل با انقلاب اسلامی ایران خوب بوده است؛ زیرا ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هیچ یک از کودتاهای کمونیستی افغانستان را به رسمیت نشناخت و با آنان مذاکره نیز نکرد. ایران، نخستین کشوری بود که تجاوز شوروی به افغانستان را محکوم کرد و با وجود جنگ تحمیلی [[عراق]]، از نهضت مقاومت پشتیبانی و به آنها کمک‌های مالی نمود. پس از پیروزی مجاهدان در کابل، باز هم جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری بود که حکومت مجاهدان را در سال 1371 (1992 م) به رسمیت شناخت و در صدد کمک و پشتیبانی از آن برآمد. ارتباط نزدیک ایران با دولت مجاهدان در کابل و گروه‌های اسلامی افغانستان سبب شد که دولت [[آمریکا|آمریکا]] با همکاری پاکستان، [[عربستان سعودی]] و انگلستان، برای به محاصره درآوردن جمهوری اسلامی ایران و جلوگیری از نفوذ انقلاب اسلامی در کشورهای آسیای میانه، گروهک قشری «طالبان» را به وجود آورد.
اما رابطه گروه‌های اسلامی افغانستان (چه شیعه و چه سنی) در کل با انقلاب اسلامی ایران خوب بوده است؛ زیرا ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هیچ یک از کودتاهای کمونیستی افغانستان را به رسمیت نشناخت و با آنان مذاکره نیز نکرد. ایران، نخستین کشوری بود که تجاوز شوروی به افغانستان را محکوم کرد و با وجود جنگ تحمیلی [[عراق]]، از نهضت مقاومت پشتیبانی و به آنها کمک‌های مالی نمود. پس از پیروزی مجاهدان در کابل، باز هم جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری بود که حکومت مجاهدان را در سال 1371 (1992 م) به رسمیت شناخت و در صدد کمک و پشتیبانی از آن برآمد. ارتباط نزدیک ایران با دولت مجاهدان در کابل و گروه‌های اسلامی افغانستان سبب شد که دولت [[آمریکا|آمریکا]] با همکاری پاکستان، [[عربستان سعودی]] و انگلستان، برای به محاصره درآوردن جمهوری اسلامی ایران و جلوگیری از نفوذ انقلاب اسلامی در کشورهای آسیای میانه، گروهک قشری «طالبان» را به وجود آورد.
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۷۹۶

ویرایش