۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دامن گیر' به 'دامنگیر') |
جز (جایگزینی متن - 'سران کشورهای اسلامی' به 'سران کشورهای اسلامی') |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<br> | <br> | ||
=جنبش اسلامی سودان= | =جنبش اسلامی سودان= | ||
سودان، بزرگترین کشور [[افریقا]] و حتی جهان اسلام است که یک قسمت از آن در شمال شرق | سودان، بزرگترین کشور [[افریقا]] و حتی جهان اسلام است که یک قسمت از آن در شمال شرق آفریقا و قسمت زیادی از آن در صحرای مرکزی آفریقا قرار دارد. این کشور به دلیل قرار گرفتن در کنار دریای سرخ و وجود رودخانه نیل در آن، از موقعیت تاریخی و راهبردی برخوردار است. | ||
<br> | <br> | ||
هشتاد درصد جمعیت 32 میلیون نفری [[سودان]] (در سال 1997) از نژاد «سامی» (عرب) و 20 درصد دیگر از نژادهای، «دینکا»، «نوبه»، «بجا» و «نوئر» هستند. | هشتاد درصد جمعیت 32 میلیون نفری [[سودان]] (در سال 1997) از نژاد «سامی» (عرب) و 20 درصد دیگر از نژادهای، «دینکا»، «نوبه»، «بجا» و «نوئر» هستند. | ||
اسلام در قرن نهم هجری (پانزدهم میلادی)، با تصرف بخشهایی از خاک سودان به دست لشکریان [[اسلام]]، به این سرزمین راه پیدا کرد. هم اکنون 7/74 درصد ساکنان سودان مسلمان و بقیه [[مسیحی]] و [[بت | اسلام در قرن نهم هجری (پانزدهم میلادی)، با تصرف بخشهایی از خاک سودان به دست لشکریان [[اسلام]]، به این سرزمین راه پیدا کرد. هم اکنون 7/74 درصد ساکنان سودان مسلمان و بقیه [[مسیحی]] و [[بت|بتپرست]] هستند.<ref>[http://pajuhesh.irc.ir/ برگرفته شده از مقاله // کتاب / رسانه و جنبشهای اسلامی معاصر]</ref> | ||
<br> | <br> | ||
== جنبش مهدی سودانی == | == جنبش مهدی سودانی == | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
متجاوزان استعمارگر، بعد از چیرگی بر سودان به کشمکش باهم پرداختند. سرانجام فرانسه پس از گرفتن امتیازاتی، سودان را به انگلیس سپرد. انگلیسیها در مدت تسلط بر سودان، تلاشهای زیادی انجام دادند تا جنبش «مهدی» را از این کشور ریشه کن نمایند، ولی در اجرای این سیاست خود، چندان موفق نبودند و جنبش «مهدی سودان» بین سالهای 1900 ـ 1927 شورشهایی را علیه آنها رهبری و هدایت کرد. انگلیس اگرچه این شورشها را با سنگ دلی تمام سرکوب و دعوت «مهدی» را ممنوع و خانوادهاش را زندانی کرد، اما تفکر و اندیشه آزادی خواهی «مهدی» در قلبهای مردم سودان باقی ماند و سرانجام موجب قیام «محمد المهدی» در اوایل قرن بیستم گردید. | متجاوزان استعمارگر، بعد از چیرگی بر سودان به کشمکش باهم پرداختند. سرانجام فرانسه پس از گرفتن امتیازاتی، سودان را به انگلیس سپرد. انگلیسیها در مدت تسلط بر سودان، تلاشهای زیادی انجام دادند تا جنبش «مهدی» را از این کشور ریشه کن نمایند، ولی در اجرای این سیاست خود، چندان موفق نبودند و جنبش «مهدی سودان» بین سالهای 1900 ـ 1927 شورشهایی را علیه آنها رهبری و هدایت کرد. انگلیس اگرچه این شورشها را با سنگ دلی تمام سرکوب و دعوت «مهدی» را ممنوع و خانوادهاش را زندانی کرد، اما تفکر و اندیشه آزادی خواهی «مهدی» در قلبهای مردم سودان باقی ماند و سرانجام موجب قیام «محمد المهدی» در اوایل قرن بیستم گردید. | ||
<br> | <br> | ||
«محمد المهدی»، اولین عالم دینی است که نهضت استعمارستیز خود را با پیروی از جنبش «مهدی سودانی» آغاز نمود. پس از او پسرش «[[عبدالرحمن المهدی]]» در سال 1944 «[[حزب امت]]» را پایهگذاری کرد. این حزب در به دست آوردن استقلال سودان در سال 1956، سهم مهمی بر عهده داشت. حزب امت بعد از اعلام استقلال نیز در دگرگونیهای سیاسی و اجتماعی سودان ایفای نقش نمود. بعد از درگذشت «عبدالرحمن المهدی» در سال 1959، رهبری سیاسی حزب امت را فرزند بزرگ او «صادق المهدی» به عهده گرفت و رهبری مذهبی آن «گروه انصار» را فرزند دومش «[[هادی المهدی]]» | «محمد المهدی»، اولین عالم دینی است که نهضت استعمارستیز خود را با پیروی از جنبش «مهدی سودانی» آغاز نمود. پس از او پسرش «[[عبدالرحمن المهدی]]» در سال 1944 «[[حزب امت]]» را پایهگذاری کرد. این حزب در به دست آوردن استقلال سودان در سال 1956، سهم مهمی بر عهده داشت. حزب امت بعد از اعلام استقلال نیز در دگرگونیهای سیاسی و اجتماعی سودان ایفای نقش نمود. بعد از درگذشت «عبدالرحمن المهدی» در سال 1959، رهبری سیاسی حزب امت را فرزند بزرگ او «صادق المهدی» به عهده گرفت و رهبری مذهبی آن «گروه انصار» را فرزند دومش «[[هادی المهدی]]» عهدهدار شد. حزب امت با حکومت «[[جعفر نمیری]]» که در سال 1969 با راهاندازی کودتای نظامی، قدرت را در این کشور به دست گرفت به مخالفت پرداخت؛ زیرا «نمیری» در ابتدا ناصرسیم و طرفدار نظام سوسیالیستی بود و بعدها به یک مهره [[آمریکا]] در سودان تبدیل شد. «نمیری» برای رضایت اربابان خود، با اسلامگرایان به شدت برخورد کرد و «صادق المهدی» را به عنوان رهبر سیاسی مهدیون به زندان افکند و در مارس 1985 دویست نفر اسلامگرا را بازداشت کرد. | ||
ا<br> | ا<br> | ||
ین اقدامات «نمیری» باعث خشم مردم شد و تظاهرات عظیم مردمی در سودان به راه افتاد. در اثر این اعتراضها حکومت «نمیری» سرنگون و «سوار الذهب» در 4 آوریل 1985 به قدرت رسید. | ین اقدامات «نمیری» باعث خشم مردم شد و تظاهرات عظیم مردمی در سودان به راه افتاد. در اثر این اعتراضها حکومت «نمیری» سرنگون و «سوار الذهب» در 4 آوریل 1985 به قدرت رسید. | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
<br> | <br> | ||
=== ویژگیها و مواضع فکری و سیاسی === | === ویژگیها و مواضع فکری و سیاسی === | ||
ریشههای جنبش «مهدی سودانی» از نظر فکری به شیوههای تصوف، با گرایشهای اصلاحی در جامعه و خطوط فکری «سید | ریشههای جنبش «مهدی سودانی» از نظر فکری به شیوههای تصوف، با گرایشهای اصلاحی در جامعه و خطوط فکری «سید جمالالدین» برمیگردد و همچنین از جنبش سنوسیه در لیبی متأثر بود. دکتر «سید احمد موثقی» دراینباره مینویسد: «او با توجه به پیوند و ارتباطش با المهدی، جانشین محمد بن علی سنوسی، به احتمال قوی از جنبش اصلاحی و ضد استعماری سنوسی نیز الهام گرفته بود. به علاوه محمد احمد و تعدادی از اصحاب و پیروانش، مستقیم یا غیرمستقیم و از طریق مصر تحت تأثیر مکتب و نهضت سید جمالالدین قرار گرفته بودند؛ به حدی که میرزا لطف اللّه، مؤلف شرح حال و آثار سید، مینویسد که مهدی سودانی در مصر به مدت چهار سال در خدمت سید مشغول تحصیل بوده است.» | ||
<br> | <br> | ||
پس آنچه درباره جنبش «مهدی سودانی» میتوان گفت این است که این جنبش از نظر فکری تحت تأثیر افکار «سید | پس آنچه درباره جنبش «مهدی سودانی» میتوان گفت این است که این جنبش از نظر فکری تحت تأثیر افکار «سید جمالالدین» و جنبش وهابیت و سنوسیه شکل گرفت؛ با وجود این، تفاوتهای زیادی با آنها داشت، نه مثل وهابیون به قشری گرایی رو آورد و نه خود را به یک جنبش سیاسی محدود کرد؛ بلکه جنبش مهدی سعی نمود که افزون بر انجام اصلاحات فکری و دینی، به اصلاحات اجتماعی و سیاسی نیز توجه ویژه داشته باشد. «هرایر دکمجیان» دراینباره مینویسد: «جنبش مهدویه تفاوتهای مهمی با وهابیت و سنوسیه داشت. در حالی که پیکارجویی این جنبش نظیر تعصب وهابی بود، اما یک جنبش معتقد به ظهور منجی (مهدی) محسوب میشد که در آن قدرت مذهبی، سیاسی و نظامی در اختیار یک فرد، یعنی محمد بن عبداللّه که خود را بر طبق معیار مهدویت سنی «مهدی موعود» میخواند، قرار داشت. مهدی سودانی به عنوان یک جنگجوی زاهد، نیروهای مصری تحت رهبری ژنرال گوردون انگلیسی را شکست داد و با تأسیس حکومت اسلامی آرزوی فتح قلمرو عثمانی را در سر میپروراند.» | ||
<br> | <br> | ||
به طور کلی، خطوط فکری و اندیشههای سیاسی جنبش «مهدی سودانی» را که در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن نوزدهم در صحنه سیاسی و فکری سودان ظاهر شد، چنین میتوان خلاصه کرد: | به طور کلی، خطوط فکری و اندیشههای سیاسی جنبش «مهدی سودانی» را که در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن نوزدهم در صحنه سیاسی و فکری سودان ظاهر شد، چنین میتوان خلاصه کرد: | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
3 ـ «مهدی» با امپراتوری عثمانی رابطه دوستانه داشت، ولی مستقل از آن عمل میکرد و حتی از علمایی که از دانشگاه الازهر به سودان آمده بودند و به سود دولت مصر تبلیغ میکردند، بیزار بود. | 3 ـ «مهدی» با امپراتوری عثمانی رابطه دوستانه داشت، ولی مستقل از آن عمل میکرد و حتی از علمایی که از دانشگاه الازهر به سودان آمده بودند و به سود دولت مصر تبلیغ میکردند، بیزار بود. | ||
<br> | <br> | ||
4 ـ از دیگر مواضع فکری «مهدی» این بود که دعوت خود را تنها برای سودان نمیدانست بلکه در نظر داشت که تمام جهان را از زیر سلطه استعمارگران، آزاد کند. با این هدف، برای بسیاری از سران | 4 ـ از دیگر مواضع فکری «مهدی» این بود که دعوت خود را تنها برای سودان نمیدانست بلکه در نظر داشت که تمام جهان را از زیر سلطه استعمارگران، آزاد کند. با این هدف، برای بسیاری از سران کشورهای اسلامی نامه نوشت و آنان را به سوی خود فرا خواند تا او را در مبارزه با کافران یاری نمایند. | ||
<br> | <br> | ||
5 ـ او خود را مهدی موعود میدانست و باور داشت که هر کس او را به عنوان مهدی قبول نداشته باشد، کافر است. | 5 ـ او خود را مهدی موعود میدانست و باور داشت که هر کس او را به عنوان مهدی قبول نداشته باشد، کافر است. | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
جمهوری اسلامی ایران همواره با سودان رابطه خوبی داشته و سطح این روابط پس از سال 1989 که اسلامگرایان قدرت را در اختیار گرفتند، تا حد قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. روابط ایران و سودان اگرچه در ابتدای روی کار آمدن «ژنرال عمر حسن احمد البشیر»، به علت عدم شناخت دقیق انقلابیون از جمهوری اسلامی و تبلیغات سوء که علیه آن میشد چندان گسترده نبود، ولی به تدریج با روشن شدن مواضع سیاسی ایران روابط دو کشور اسلامی گسترش پیدا کرد؛ به طوری که بسیاری از کشورهای عربی از روابط دوستانه ایران و سودان اظهار نارضایتی کرده و کمکهای اقتصادی و نظامی شان را به سودان قطع کردند. با همه این فشارها، روابط دو کشور روز به روز مستحکم تر میشود. آنچه که بیش از همه در روابط دوستانه دو کشور تأثیر داشته، چند مورد است: | جمهوری اسلامی ایران همواره با سودان رابطه خوبی داشته و سطح این روابط پس از سال 1989 که اسلامگرایان قدرت را در اختیار گرفتند، تا حد قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. روابط ایران و سودان اگرچه در ابتدای روی کار آمدن «ژنرال عمر حسن احمد البشیر»، به علت عدم شناخت دقیق انقلابیون از جمهوری اسلامی و تبلیغات سوء که علیه آن میشد چندان گسترده نبود، ولی به تدریج با روشن شدن مواضع سیاسی ایران روابط دو کشور اسلامی گسترش پیدا کرد؛ به طوری که بسیاری از کشورهای عربی از روابط دوستانه ایران و سودان اظهار نارضایتی کرده و کمکهای اقتصادی و نظامی شان را به سودان قطع کردند. با همه این فشارها، روابط دو کشور روز به روز مستحکم تر میشود. آنچه که بیش از همه در روابط دوستانه دو کشور تأثیر داشته، چند مورد است: | ||
<br> | <br> | ||
1 ـ پای بندی بر شریعت اسلامی: سودان، تنها کشور | 1 ـ پای بندی بر شریعت اسلامی: سودان، تنها کشور آفریقایی است که اسلامگرایان در آن قدرت دارند و قوانین آن بر پایه شریعت اسلامی است. اصرار دولتمردان سودان بر اجرای شریعت اسلامی، یک نقطه مشترک مهم بین جمهوری اسلامی ایران و سودان به شمار میآید. اعلام وفاداری دولت سودان به قوانین و شریعت اسلامی هر چند این کشور را به جمهوری اسلامی ایران نزدیک کرده است، امّا بین سودان و کشورهای عربی و غربی فاصله ایجاد نموده است. | ||
<br> | <br> | ||
2 ـ ابراز علاقه به انقلاب اسلامی: مردم سودان نسبت به انقلاب اسلامی ایران علاقه خاصی دارند و این علاقه را در سفر حضرت «آیت اللّههاشمی رفسنجانی» (رییس جمهور وقت ایران) به سودان در سال 1370 به خوبی به جهانیان نشان دادند. در این سفر استقبال مردم سودان از رییسجمهور و هیئت ایرانی به اندازهای بود که برخی آن را به لحظه ورود «جمال عبدالناصر» به سودان در زمان حکومت «جعفر نمیری»2 تشبیه نمودند. | 2 ـ ابراز علاقه به انقلاب اسلامی: مردم سودان نسبت به انقلاب اسلامی ایران علاقه خاصی دارند و این علاقه را در سفر حضرت «آیت اللّههاشمی رفسنجانی» (رییس جمهور وقت ایران) به سودان در سال 1370 به خوبی به جهانیان نشان دادند. در این سفر استقبال مردم سودان از رییسجمهور و هیئت ایرانی به اندازهای بود که برخی آن را به لحظه ورود «جمال عبدالناصر» به سودان در زمان حکومت «جعفر نمیری»2 تشبیه نمودند. | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
3 ـ مواضع مشترک بینالمللی و منطقهای: جمهوری اسلامی ایران و سودان از زمان روی کار آمدن «عمرالبشیر»، نسبت به بسیاری از مسایل بینالمللی و منطقهای موضع یکسان اتخاذ کردهاند. مقامات سودان، همواره بر موضع ایران درباره قضیه فلسطین مبنی بر خروج صهیونیستها از سرزمینهای تحت اشغال و تعیین سرنوشت مردم فلسطین به دست خود آنها و همچنین تأمین امنیت حوزه خلیج فارس به دست خود کشورهای منطقه تأکید کردهاند. «ژنرال عمرالبشیر» در این ارتباط میگوید: «ما معتقدیم و تأکید داریم که مسئولیت تأمین امنیت منطقه با کشورهای منطقه است و نباید از این حق خود چشمپوشی کنند، ما موضع جمهوری اسلامی ایران را در این مورد کاملاً تأیید میکنیم.» | 3 ـ مواضع مشترک بینالمللی و منطقهای: جمهوری اسلامی ایران و سودان از زمان روی کار آمدن «عمرالبشیر»، نسبت به بسیاری از مسایل بینالمللی و منطقهای موضع یکسان اتخاذ کردهاند. مقامات سودان، همواره بر موضع ایران درباره قضیه فلسطین مبنی بر خروج صهیونیستها از سرزمینهای تحت اشغال و تعیین سرنوشت مردم فلسطین به دست خود آنها و همچنین تأمین امنیت حوزه خلیج فارس به دست خود کشورهای منطقه تأکید کردهاند. «ژنرال عمرالبشیر» در این ارتباط میگوید: «ما معتقدیم و تأکید داریم که مسئولیت تأمین امنیت منطقه با کشورهای منطقه است و نباید از این حق خود چشمپوشی کنند، ما موضع جمهوری اسلامی ایران را در این مورد کاملاً تأیید میکنیم.» | ||
<br> | <br> | ||
این امور به همراه مسایل دیگر؛ از یک سو باعث پیوند نزدیک انقلاب اسلامی ایران و سودان گردید و از سوی دیگر موجبات نگرانی دولتهای آمریکا، اسراییل و انگلیس را نیز فراهم آورده است به گونهای که سودان را به پشتیبانی از تروریسم متهم میکنند. روزنامه «واشنگتن پست» دراینباره مینویسد: «به دنبال کمک ایران برای تبدیل سودان به پایگاه تروریستها در قلب | این امور به همراه مسایل دیگر؛ از یک سو باعث پیوند نزدیک انقلاب اسلامی ایران و سودان گردید و از سوی دیگر موجبات نگرانی دولتهای آمریکا، اسراییل و انگلیس را نیز فراهم آورده است به گونهای که سودان را به پشتیبانی از تروریسم متهم میکنند. روزنامه «واشنگتن پست» دراینباره مینویسد: «به دنبال کمک ایران برای تبدیل سودان به پایگاه تروریستها در قلب آفریقا، رییسجمهوری آمریکا طی یک نامه رسمی به «عمرالبشیر» رهبر نظامی سودان هشدار داد که نام کشورش در لیست سیا قرار خواهد گرفت.» | ||
<br> | <br> | ||
رهبران سودان و از جمله «ژنرال عمرالبشیر» ضمن رد ادعاهای آمریکا و | رهبران سودان و از جمله «ژنرال عمرالبشیر» ضمن رد ادعاهای آمریکا و همپیمانان آن؛ علّت تبلیغات مغرضانه آنها را پای بندی سودان به پیاده کردن شریعت اسلام، الگوپذیری از انقلاب اسلامی ایران و تقویت جریان اسلام خواهی دانسته و میگوید: | ||
<br> | <br> | ||
«بدیهی است که پیاده شدن احکام اسلام در ایران همیشه انگیزه و عامل محرکی برای ما بوده و هست. اما شما تبلیغات شوم و سیاهی بر ضد برنامههای اجرای احکام اسلامی در سودان مشاهده میکنید. تا آنجا که مسلمانان عادی را نیز قانع کردهاند که اسلام و قوانین آن صلاحیت مطرح شدن در سطح حکومت را ندارند و هنوز زمان برای اجرای احکام اسلامی آماده و مهیا نیست و باید پس از حل مشکلات اقتصادی، چون فقر و گرسنگی به فکر پیاده کردن اسلام بود؛ در حالی که اسلام آماده است تا این مشکلات را از سر راه بردارد. اسلام، مکتب جدیدی آورده است تا اوضاع و شرایط را دگرگون ساخته و در مسیر صحیح و عادلانهای قرار دهد. پس چرا نتواند کشور را از فقر و گرسنگی نجات بخشد؟» | «بدیهی است که پیاده شدن احکام اسلام در ایران همیشه انگیزه و عامل محرکی برای ما بوده و هست. اما شما تبلیغات شوم و سیاهی بر ضد برنامههای اجرای احکام اسلامی در سودان مشاهده میکنید. تا آنجا که مسلمانان عادی را نیز قانع کردهاند که اسلام و قوانین آن صلاحیت مطرح شدن در سطح حکومت را ندارند و هنوز زمان برای اجرای احکام اسلامی آماده و مهیا نیست و باید پس از حل مشکلات اقتصادی، چون فقر و گرسنگی به فکر پیاده کردن اسلام بود؛ در حالی که اسلام آماده است تا این مشکلات را از سر راه بردارد. اسلام، مکتب جدیدی آورده است تا اوضاع و شرایط را دگرگون ساخته و در مسیر صحیح و عادلانهای قرار دهد. پس چرا نتواند کشور را از فقر و گرسنگی نجات بخشد؟» | ||
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:جنبشها]] | [[رده:جریانها و جنبشها]] | ||
[[رده:جنبشهای اسلامی]] | [[رده:جریانها و جنبشهای اسلامی]] | ||
[[رده:سودان]] | [[رده:سودان]] |