جنبش اسلامی فیلیپین: تفاوت میان نسخه‌ها

2 ـ ارتش فیلیپین ضد مسلمانان عمل می کرد و به بهانه های مختلف وارد خانه های آنان می شد و بعد از خارج کردن زنان و کودکان، خانه ها را آتش می زد. نیروهای ارتش همواره تلاش می‌کردند تا مناطق مسلمان نشین را به آشوب بکشانند و شب ها با صفیر گلوله آرامش آنان را بر هم می زدند. خودروهای ارتش هنگام حرکت در خیابان های مسلمان نشین، رعایت عابر پیاده را نمی‌کردند و هر روز تعدادی از مسلمانان زیر چرخ های تانک ها و... له می شدند.

«[[نور میسواری]]»، درباره نقش اسلام در جنبش اسلامی مورو می گوید: «از وقتی ما علیه دولت استعماری فیلیپین در وطن خود حرکت خویش را آغاز کرده ایم، به نام اسلام نبرد می کردیم و به نام مردم مسلمان و به نام امت مسلمان می جنگیدیم. ما همیشه خود را به عنوان یک بخش لازم از امت اسلامی می پنداشتیم و آن، روحی است که هم جبهه آزادی بخش ملی مورو را الهام بخش است و هم مجاهدین سراسری وطن بانگسا مورو را!»

«نور میسواری»، دبیر کل جهبه آزادی بخش مورو، تحقق خواسته های این جبهه را در چارچوب دو هدف کلی دنبال می کرد:

جنبش آزادی بخش مورو، از ابتدای پایه گذاری، از کشورهای [[مالزی]]، [[لیبی]] و [[عربستان]] سعودی کمک های مالی دریافت می کرد. این امر سبب شد تا این جنبش از نظر سیاسی به این کشورها وابسته و تحت تأثیر بنیادگرایی اسلامی در جهان عرب و [[وهابیت]] باشد.