confirmed، مدیران
۳۳٬۰۴۴
ویرایش
←پیدایش نهضت اسلامی فلسطین
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== پیدایش نهضت اسلامی فلسطین == | == پیدایش نهضت اسلامی فلسطین == | ||
اولین همایش [[صهیونیسم]] برای دستیابی به سرزمین موعود در سال 1897 در شهر «بال» [[سوئیس]] به سرپرستی «هرتزل» برگزار شد و هدف خود را این گونه اعلام نمود: | اولین همایش [[صهیونیسم]] برای دستیابی به سرزمین موعود در سال 1897 در شهر «بال» [[سوئیس]] به سرپرستی «هرتزل» برگزار شد و هدف خود را این گونه اعلام نمود: | ||
«هدف صهیونیسم عبارت است از ایجاد یک وطن قومی برای ملت [[آیین یهودیت|یهود]] در سرزمین فلسطین.» | |||
در پی این اقدام همایش صهیونیستی، [[بریتانیا]] طرحی مشهور به [[اعلامیه بالفور]] را مبنی بر تشکیل دولت مستقل برای ملت [[آیین یهودیت|یهود]] در [[فلسطین]] و مهاجرت یهودیان تمام جهان به این سرزمین در نوامبر 1917 ارایه کرد. | |||
این تصمیم اول استعمارگر اروپایی که همزمان با [[جنگ جهانی اول]] بود و [[عثمانی|امپراتوری عثمانی]] نیز به علت مشکلات و اختلافات داخلی، آخرین نفس‌های خود را می کشید، به آسانی اجرا شد. قبل از اینکه جنگ جهانی اول پایان یابد، سرزمین‌های امپراتوری عثمانی بر اساس موافقت‌نامه «سایکس ـ پیکو» بین [[بریتانیا|انگلیس]] و [[فرانسه]] تقسیم گردید. | |||
تجزیه قلمرو [[عثمانی]]، زمینه را هر چه بیشتر برای تحقق اعلامیه بالفور و طرح خائنانه بریتانیا و دول اروپایی آماده کرد و یهودیان پاداش ایجاد کشور مستقل را از انگلیس دریافت کردند. در راستای اجرای این طرح، [[بریتانیا]] با همراهی «[[شریف حسین]]» حاکم وقت [[حجاز]] موفق شد که عثمانی‌ها را از فلسطین بیرون کند و به این ترتیب دروازه‌های فلسطین به روی یهودیان دیگر کشورها گشوده شد. | |||
در | شروع مهاجرت یهودیان به فلسطین، موجب ناآرامی‌هایی در این کشور گردید و عرب‌های مسلمان با قیام‌های آوریل 1920 و مه 1921 و اوت 1929 مخالفت خود را با مهاجرت یهودیان و اعلامیه بالفور اعلام کردند. این قیام‌ها اگرچه نتوانست جلو مهاجرت یهودیان به فلسطین را بگیرد، ولی زمینه‌ای شد برای قیام‌های بعدی که بین سال‌های 1936 ـ 1939 به طور گسترده تر آغاز شد. رهبری نهضت مردم [[فلسطین]] را در این دوره «[[عزالدین قسام|شیخ عزالدین قسام]]» بر عهده داشت. | ||
در نوامبر 1947، [[سازمان ملل متحد]] با هدف فرو نشاندن [[جنبش اسلامی فلسطین]] و تحت تأثیر افکار [[صهیونیسم|صهیونیستی]]، قطعنامه شماره 181 خود را مبنی بر تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور یهودی و عربی صادر کرد. صدور این قطعنامه باعث شد که «[[شورای جهانی صهیونیسم]]» موجودیت اولین دولت «[[رژیم صهیونیستی|اسراییل]]» را در فلسطین اعلام نماید. همزمان با پایه‌گذاری دولت اسراییل، انگلستان نیز در 15 مه 1948 پایان قیمومیت خود بر این کشور را اعلام کرد. | |||
در واکنش به موجودیت دولت اسراییل در فلسطین، ارتش کشورهای عربی وارد جنگ با متجاوزان اسراییلی شد، ولی در اثر خیانت برخی از سران کشورهای عربی نتوانست کاری انجام دهد و به آتش بس تن داده و عقب‌نشینی کرد. این حرکت عرب‌ها که هیچ گونه نتیجه‌ای نداشت، لکه ننگی در تاریخ آنها به شمار می‌آید. موافقت اعراب با آتش بس باعث نا آرامی و شورش‌هایی در کشورهای عربی شد که با ترور «[[ملک عبدالله|ملک عبداللّه]]» در [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] آغاز و با براندازی رژیم‌های پادشاهی در [[جمهوری عربی مصر|مصر]]، [[عراق]] و [[سوریه]] ادامه یافت. | |||
با جدی شدن طرح صهیونیست‌ها و حامیان خارجی آنها، جنبش آزادی‌بخش مردم فلسطین شکل گرفت و در نخستین همایش مردم فلسطین که در 28 ماه مه 1964 در بخش عرب نشین شهر بیت‌المقدس برگزار شد، [[سازمان آزادی بخش فلسطین|سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] ([[سازمان آزادی بخش فلسطین|ساف]])؛ با هدف هماهنگی مبارزان پایه‌گذاری شد و در پی آن، ارتش ملی و مجلس ملی فلسطینی تشکیل شد. رییس کمیته اجرایی این سازمان در ابتدا «[[احمد نشقیری]]» بود و با کناره‌گیری او، در گردهم آیی پنجم «مجلس ملی فلسطین» این سمت به عهده «[[یاسر عرفات]]» ([[عمار یاسر|ابوعمار]]) گذاشته شد و هم اکنون نیز او رییس کمیته اجرایی ساف است. | |||
با جدی شدن طرح صهیونیست‌ها و حامیان خارجی آنها، جنبش آزادی‌بخش مردم فلسطین شکل گرفت و در نخستین همایش مردم فلسطین که در 28 ماه مه 1964 در بخش عرب نشین شهر | |||
با تشکیل سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) مبارزات مسلحانه مبارزان فلسطینی با استفاده از خاک سوریه و [[اردن]] با متجاوزان اسراییلی شدت گرفت. «[[یاسر عرفات]]» ضمن رد تقسیم فلسطین گفت: «خلق ما پراکنده است و سرزمین ما اشغال شده، ما واقعیت اشغال صهیونیستی را نخواهیم پذیرفت و با ستم تجاوزگران اسراییلی مبارزه خواهیم کرد.» | با تشکیل سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) مبارزات مسلحانه مبارزان فلسطینی با استفاده از خاک سوریه و [[اردن]] با متجاوزان اسراییلی شدت گرفت. «[[یاسر عرفات]]» ضمن رد تقسیم فلسطین گفت: «خلق ما پراکنده است و سرزمین ما اشغال شده، ما واقعیت اشغال صهیونیستی را نخواهیم پذیرفت و با ستم تجاوزگران اسراییلی مبارزه خواهیم کرد.» | ||
در این هنگام که اوج مبارزات مردم فلسطین به شمار می‌رفت، آمریکا به کمک اسراییل شتافت و طرح «راجرز» را که جنگ با اسراییل را متوقف می‌کرد، ارایه داد. | در این هنگام که اوج مبارزات مردم فلسطین به شمار می‌رفت، [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به کمک اسراییل شتافت و طرح «راجرز» را که [[جنگ]] با اسراییل را متوقف می‌کرد، ارایه داد. | ||
پذیرش این طرح از سوی «[[جمال عبدالناصر]]» در عمل، اعراب را رو در روی هم قرار داد و جنگ با اسراییل را (همان گونه که هدف طرح آمریکا بود) به جنگ اعراب مبدل ساخت. کشتار سپتامبر سیاه اردن، به دست «[[شاه حسین]]» در سال 1970 که گروه زیادی از مبارزان فلسطینی در آن به شهادت رسیدند و قتل عام «[[تل الزعتر]]» در سال 1976 به دست ارتش سوریه و ملیشه‌های مسیحی در | پذیرش این طرح از سوی «[[جمال عبدالناصر]]» در عمل، اعراب را رو در روی هم قرار داد و جنگ با اسراییل را (همان گونه که هدف طرح آمریکا بود) به جنگ اعراب مبدل ساخت. کشتار سپتامبر سیاه اردن، به دست «[[شاه حسین]]» در سال 1970 که گروه زیادی از مبارزان فلسطینی در آن به شهادت رسیدند و قتل عام «[[تل الزعتر]]» در سال 1976 به دست ارتش سوریه و ملیشه‌های مسیحی در [[لبنان]]، از پیامدهای شوم طرح آمریکایی راجرز بود. | ||
کشورهای عربی و اتحادیه عرب که پیش از موجودیت اسراییل در سال 1945 پایه‌گذاری شد، به عنوان حامیان اصلی فلسطینی‌ها، در برابر اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی اسراییل هیچ کار عملی و جدی را نتوانست انجام دهد و تنها کار | کشورهای عربی و اتحادیه عرب که پیش از موجودیت اسراییل در سال 1945 پایه‌گذاری شد، به عنوان حامیان اصلی فلسطینی‌ها، در برابر اقدامات تجاوزکارانه [[رژیم صهیونیستی]] اسراییل هیچ کار عملی و جدی را نتوانست انجام دهد و تنها کار اتحادیه این بود که بعد از اشغال سرزمین‌های فلسطینی، شیوخ و شاهزادگان عرب در یکی از کشورهای عربی گردهم آمده و به محکومیت زبانی و پشتیبانی خشک از فلسطینیان بسنده کردند. | ||
== ماهیت جنبش اسلامی فلسطین و اهداف رژیم صهیونیستی == | == ماهیت جنبش اسلامی فلسطین و اهداف رژیم صهیونیستی == | ||