حاصریه (ازلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (Hadifazl صفحهٔ حاصریه( ازلیه) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به حاصریه (ازلیه) منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حاصريه‏''' که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از [[ازل]] نزد خداوند بوده اند و خداوند همان طور که آنان را در ازل می شناخت، اکنون نیز می شناسد. همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که شخص مومن کافر می شود او را کافر و دشمن می پندارد در حالی که هنوز ایمان دارد و با العکس هر گاه بداند که شخص کافری مومن می شود، او را دوست خود می پندارد و حال آن که هنوز مومن نشده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد بن یحیی بن مرتضی، المنية و الأمل فى شرح الملل و النحل، يحيى بن مرتضى اليمانى، تحقيق دكتر محمد جواد مشكور،  چاپ بيروت، ص 120
'''حاصریه‏''' که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو‌حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همانطور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می‌شناسد.
</ref> <ref>حنفی عبد المنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص266</ref>  
همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که [[مومن]] [[کافر]] می‌شود، او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالیکه هنوز [[ایمان]] دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آنکه هنوز مومن نشده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.</ref> <ref>الیمانی احمد‌بن یحیی‌بن‌مرتضی، المنیة‌و‌الأمل فی شرح‌الملل و‌النحل، یحیی‌بن‌مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة‌الفرق و‌الجماعات و‌المذاهب و‌الاحزاب و‌الحرکات‌الاسلامیة، ص266</ref>.


==پانویس==  
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۴

حاصریه‏ که ازلیه نیز نام دارند پیرو شخصی به نام ابو‌حاصر بودند که معتقد بود همه مخلوقات از ازل نزد خداوند بوده‌اند و خداوند همانطور که آنان را در ازل می‎‌شناخت، اکنون نیز می‌شناسد. همچنین خداوند هر زمان که علم پیدا کند که مومن کافر می‌شود، او را کافر و دشمن می‌پندارد در حالیکه هنوز ایمان دارد و بالعکس هر‌گاه بداند که شخص کافری مومن می‌شود، او را دوست خود می‌پندارد و حال آنکه هنوز مومن نشده است.[۱] [۲] [۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاحات اندک در عبارات.
  2. الیمانی احمد‌بن یحیی‌بن‌مرتضی، المنیة‌و‌الأمل فی شرح‌الملل و‌النحل، یحیی‌بن‌مرتضی الیمانی، تحقیق دکتر محمد جواد مشکور، چاپ بیروت، ص 120
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة‌الفرق و‌الجماعات و‌المذاهب و‌الاحزاب و‌الحرکات‌الاسلامیة، ص266