حبیب بن مظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|نام عربی

|-

|کنیه

حبیب ابن مظاهر علاوه بر داشتن زندگی ساده و بی ریا که در آن نسبت به امور دنیوی کاملاً بی رغبت بود، از نظر اخلاقی و ایمانی درجه بالایی داشت. او فردی با [[تقوا]] و مخلص بود که هر شب را به [[عبادت]] [[خداوند]] بزرگ می‌پرداخت. حبیب ابن مظاهر حافظ کل [[قرآن کریم]] نیز بود و به فرموده امام حسین (علیه السلام)، هر شب یک ختم [[قرآن]] می‌کرد. حبیب در زمینه‌های دیگری مانند ادبیات، مناظره و جدل، [[تفسیر]]، علوم [[فقه]] و قرائت نیز تبحر خاصی داشت.  

در دورانی که پیامبر اسلام [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(صلی الله علیه)]] دعوت خود را در مکه آغاز کردند، حبیب بن مظاهر سن کمی‌داشت. در آن زمان، او هم بازی [[امام حسین|حسین بن علی(علیه السلام)]] بود؛ بنابراین پیامبر به او علاقه زیادی داشت و درباره او می‌فرمود: من او را دوست دارم، زیرا فرزندم [[امام حسین|حسین(علیه السلام)]] او را دوست دارد. وی پس از هجرت پیامبر از مکه به [[مدینه]]، نزد پیامبر رفته و احکام [[اسلام]] را از او فراگرفت. پس از آن او در زمره اصحاب پیامبر قرار گرفته و به یکی از خدمت‌گزاران خوش نام پیامبر و [[اهل بیت]] تبدیل شد. حبیب هر گاه حدیثی از پیامبر می‌شنید آن را برای دیگران نیز بازگو می‌کرد.  

قبل از از شروع اوج‌گیری جنگ در صبح عاشورا، امام حسین (علیه السلام)، زهیر بن قین را در سمت راست لشکر، حبیب بن مظاهر در سمت چپ و [[عباس بن علی|حضرت ابوالفضل(علیه السلام)]] را با پرچم در قلب نیرو‌های لشکر خود مستقر کردند. در ابتدای جنگ که لشکریان عمر بن سعد شروع به طلبیدن مبارز کردن، حبیب بن مظاهر و بریر قصد رفتن به سوی میدان جنگ کرده، اما امام مانع از رفتن آنها شد. در هنگام نماز ظهر عاشورا حبیب ابن مظاهر به "حصین بن نمیر" که خطاب به لشکر امام حسین (علیه السلام) میگفت نمازتان قبول نیست، حمله کرده و با شمشیر به صورت اسب او زده و به زمینش انداخت. سپس یاران حصین حمله کرده و او را از چنگ حبیب نجات دادند. پس از شروع مجدد جنگ حبیب بن مظاهر با وجود سن بالا قهرمانانه در رکاب امام شمشیر زده و حدود ۶۲ نفر از لشکریان دشمن را به هلاکت رساند. سپس فردی از لشکریان دشمن به نام "بدیل بن صریم عقفانی " حمله کرده و با شمشیر بر فرق سر او فرود آورد در این هنگام فرد دیگری نیز با نیزه به او حمله کرد و حبیب و از اسب به زمین انداخت. در پایان در حالی که محاسن حبیب با خون سرش خضاب شده بود، بدیل سر او را از تن جدا کرد.

من حبیبم و پدرم مظهر است، جنگاور میدان کارزار و آتش شعله‌ور نبردم. تعداد شما بیشتر و بالاتر است، ولی ما در راه حق از شما وفادارتر و بردبارتریم. حجت مان برتر و آشکارتر است در حقیقت از شما با تقواتر و پذیرفته تریم.