confirmed
۵٬۷۴۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = | | عنوان =حریز حنفی کوفی | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام = | | نام =حریز حنفی کوفی | ||
| نام رایج = | | نام رایج = | ||
| تاریخ شکل گیری = | | تاریخ شکل گیری = | ||
| قرن شکل گیری = | | قرن شکل گیری = | ||
| مبدأ شکل گیری = | | مبدأ شکل گیری = | ||
| موسس = | | موسس = حریز حنفی کوفی | ||
| عقیده = | | عقیده = 1. هر کسی از آل‌محمد صلوات الله علیه شمشیر بر‌کشد و به مبارزه برخیزد و ادعای امامت کند، او امام است. 2. انکار متعه و رجعت. | ||
'''حریزیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. | '''حریزیه''' شاخه‌ای از فرقه [[زیدیه]] هستند. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۶: | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
حریزیه تفکری همچون فرقه [[صالحیه]] داشتند و معتقد بودند که اگر [[علی بن ابی طالب|امام‌علی]] علیه‌السلام از بیعت شیخین (ابوبکر و عمر) امتناع می‌کرد، به این معنا بود که ریختن خون | حریزیه تفکری همچون فرقه [[صالحیه]] داشتند و معتقد بودند که اگر [[علی بن ابی طالب|امام‌علی]] علیه‌السلام از بیعت شیخین (ابوبکر و عمر) امتناع می‌کرد، به این معنا بود که ریختن خون آن دو حلال است. همچنین حریزیه از [[عثمان]] بیزاری جستند و اصحاب حضرت‌علی (علیه‌السلام) را [[کافر]] می‌پنداشتند. | ||
معتقد بودند که هر کسی از آل‌محمد صلوات الله علیه شمشیر بر‌کشد و به مبارزه برخیزد و ادعای [[امامت]] کند، او [[امام]] است. | معتقد بودند که هر کسی از آل‌محمد صلوات الله علیه شمشیر بر‌کشد و به مبارزه برخیزد و ادعای [[امامت]] کند، او [[امام]] است. | ||
حریزیه نیز چون [[صالحیه]] حضرت‌علی علیه‌السلام را افضل امت می‌دانستند. با این‌حال، شیخین را سبّ نمی‌کردند و علاوه [[متعه]] و [[رجعت]] را انکار می‌کردند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 156 با ویرایش و اصلاح عبارات. | حریزیه نیز چون [[صالحیه]] حضرت‌علی علیه‌السلام را افضل امت می‌دانستند. با این‌حال، شیخین را سبّ نمی‌کردند و علاوه [[متعه]] و [[رجعت]] را انکار می‌کردند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 156 با ویرایش و اصلاح عبارات. | ||